Η υιοθεσία είναι μια πράξη θεάρεστη. Το να δίνεις ένα ασφαλές και γεμάτο αγάπη σπιτικό σε ένα παιδί, ακόμα κι αν αυτό δεν είναι βιολογικά δικό σου σε κάνει πράγματι ευτυχισμένο. Εκτός κι αν αυτό δεν είναι ό,τι πραγματικά ονειρευόσουν…
Η Ali Sanders, θυμάται κάθε λεπτομέρεια από την ημέρα που πήρε στο σπίτι της τα δίδυμα, υιοθετημένα αγοράκια της.
Το παράξενο συναίσθημα που την έβαζε σε σκέψεις
«Τα καθίσματά τους έπιασαν όλο το πίσω κάθισμα και ο σύζυγός μου προσπαθούσε αδέξια να σφίξει τους ιμάντες», είχε δηλώσει σε συνέντευξή της στη Daily Mail και συνέχισε: «Ο άντρας μου ήταν τρελά ενθουσιασμένος. Όταν φτάσαμε σπίτι οι γονείς μας γνώρισαν τα εγγόνια τους. Ήταν όλοι πολλοί χαρούμενοι».
Αυτό ήταν το καλύτερο τέλος που θα μπορούσε να έχει η μακροχρόνια προσπάθειά τη Ali και του Michael για την απόκτηση ενός παιδιού.
Οι γιατροί είχαν ξεκαθαρίσει στο ζευγάρι ότι δεν θα μπορέσουν να αποκτήσουν παιδί γεννετικά δικό τους, καθώς κανενός ο οργανισμός δεν ήταν «κατάλληλος». Εκείνη είχε πρόβλημα τις ωοθήκες της και ο σύζυγός της με το σπέρμα του.
Λίγο μετά τα Χριστούγεννα του 2014, οι προσευχές τους για την υιοθεσία ενός μωρού εισακούστηκαν και το ζευγάρι από τη Βρετανία εγκρίθηκε, ώστε να μπορέσει να υιοθετήσει δίδυμα αγοράκια 8 μηνών.
«Ήταν υπέροχα. Είχαν ροδαλά μαγουλάκια και μεγάλα καφέ μάτια», θυμάται η μητέρα.
Το ζευγάρι πέρασε πολύ καιρό γνωρίζοντας τα μωρά με επισκέψεις στην ανάδοχη οικογένεια που τα φρόντιζε, διακοσμώντας το δωμάτιό τους και προετοιμάζοντας το έδαφος για την ημέρα που θα έπαιρναν στο σπίτι.
Μόνο που κάτι δεν ήταν σωστό, έτσι τουλάχιστον ένιωθε η Ali. Αντί να χαίρεται που κατάφερε επιτέλους να γίνει μητέρα, εκείνη ήταν στεναχωρημένη και κακόκεφη. Εκνευριζόταν δε πιο πολύ με τον εαυτό της, αφού έβλεπε τους πάντες χαρούμενους και εκείνη ένιωθε ένα βάρος μέσα της.
«Ακούγεται άσχημο, αλλά δεν ήθελα με τίποτα να συνεχίσει η διαδικασία. Είχαμε ξοδέψει περισσότερα από 1,000€ για ένα καρότσι που θα χωρούσε μέσα και τα δύο μας μωράκια, αλλά δεν ένιωθα μητέρα. Το χειρότερο ήταν ότι ο άντρας μου είχε ήδη αρχίσει να δένεται με τα μωρά…».
Η μητρότητα συχνά προκαλεί έντονα συναισθήματα και οι γονείς που υιοθετούν βιώνουν στρες και άγχος, αλλά αυτό ήταν κάτι διαφορετικό.
Η επίσκεψη στον γιατρό που άλλαξε τα πάντα
Ο άντρας της, βλέποντας την κατάστασή της, την παρακάλεσε να πάει στον γιατρό. Εκείνη το έκανε και όταν τα αποτελέσματα των εξετάσεων βγήκαν, έμεινε άφωνη με αυτό που άκουσε: «Συγχαρητήρια, είσαι έγκυος!», είχε πει ο γιατρός με την Ali να τον κοιτά εμβρόντητη και να του εξηγεί πως δεν μπορούσε να κάνει παιδιά – ούτε εκείνη ούτε ο σύζυγός της!
Σε κατάσταση σοκ οι δύο γονείς, κάλεσαν τους κοινωνικούς λειτουργούς και επέστρεψαν τα μωράκια στους ανάδοχους γονείς.
«Τους είπα κλαίγοντας ότι δεν θα μπορούσα να κρατήσω τα μωράκια και ήρθαν και τα πήραν το ίδιο βράδυ. Νομίζω ήταν κάτι ψυχοσωματικό. Δεν μπορούσα να δεθώ μαζί τους. Ήθελα πάντα να γίνω μαμά, αλλά το συναίσθημα αυτό δεν μου δημιουργήθηκε με τα δίδυμα. Ήταν σαν να μου έλεγε το σώμα μου να συγκεντρωθώ στο δικό μου μωρό».
Σχεδόν πέντε χρόνια μετά, η Ali και ο συζυγός της έχουν ένα τρίχρονο αγόρι και περιμένουν ένα ακόμη μωράκι –παρά τις αρνητικές πιθανότητες- τον Οκτώβριο.
H Ali παραδέχεται πως οι ενοχές για την απόφασή της θα την κυνηγούν πάντα, ενώ έγραψε και βιβλίο για όσα έζησε.