Ένας άντρας είχε πρόσφατα μία ιδέα. Πίστεψε πως θα ήταν απίθανο να χρησιμοποιήσει ένα υπερηχογράφημα 4 διαστάσεων, για να δει την αγέννητη κόρη του και να δημιουργήσει ένα περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας. Αποφάσισε να συζητήσει με την κοπέλα του, ακόμα κι αν η ιδέα του φαινόταν λίγο περίεργη και σχεδόν τρομακτική.
Πώς θα το έκανε όμως; Έψαξε στο διαδίκτυο για παρόμοιες περιπτώσεις, όμως δε μπορούσε να βρει κάτι, μόνο κάποιες που χρησιμοποίησαν φωτογραφίες υπερήχου για να δημιουργήσουν τρισδιάστατες φωτογραφίες του εμβρύου. Οπότε αυτή ήταν η πρώτη φορά που κάποιος θα το έκανε πράξη. Για καλή του τύχη, οι άνθρωποι του Κέντρου Υγείας Άαβα ενθουσιάστηκαν με την ιδέα και τον βοήθησαν. Επικοινώνησε και με την GE, έναν κατασκευαστή συστημάτων υπερήχου 4 διαστάσεων, και του έδειξαν πώς να εξάγει τα σωστά αρχεία από το μηχάνημα του υπερήχου.
Πήγαν στο Κέντρο Υγείας ένα ομιχλώδες πρωινό μίας αυγουστιάτικης Τρίτης, για το υπερηχογράφημά τους. Το έμβρυο ήταν ήδη πολύ μεγάλο για τέλειες λήψεις, όμως πήραν αρκετό υλικό μετά από μία ώρα. Εισήγαγε τα αρχεία DICOM (πρότυπο διαχείρισης ιατρικών εικόνων) στο πρόγραμμα OsiriX Lite (πρόγραμμα προβολής ιατρικών εικόνων) και δημιούργησε το πρώτο τρισδιάστατο μοντέλο. Δε βγήκε πολύ καλό, όμως με λίγη βοήθεια ενός φίλου του έφτιαξαν ένα ωραίο γλυπτό.
Μετά έβαλαν το τρισδιάστατο γλυπτό του εμβρύου σε ένα πρότζεκτ Unity (διαδραστικό δημόσιο πρότζεκτ τέχνης). Η εμπειρία τους ήταν πια έτοιμη.
Όταν έβαλε τα γυαλιά εικονικής πραγματικότητας, η εμπειρία του φάνηκε εκπληκτική! Ακόμη κι αν ήξερε πως ήταν μόνο ένα τρισδιάστατο μοντέλο, το ότι ήταν το αγέννητο μωρό του και η δύναμη της συναρπαστικής αυτής εμπειρίας, τον συγκλόνισαν. Τα πρώτα 10 λεπτά, απλώς καθόταν ακίνητος στο πάτωμα, χαζεύοντας την κορούλα του να αιωρείται δίπλα του. Ήταν πολύ συγκινητική και χαλαρωτική στιγμή, όμως εξωπραγματική.
Μήπως αυτό είναι το μέλλον του υπερηχογραφήματος; Μπορεί η ποιότητα της σάρωσης να μην είναι τόσο καλή και η διαδικασία να χρειάζεται πολλά χειροκίνητα βήματα, όμως σίγουρα αξίζει.
Ένας άντρας είχε πρόσφατα μία ιδέα. Πίστεψε πως θα ήταν απίθανο να χρησιμοποιήσει ένα υπερηχογράφημα 4 διαστάσεων, για να δει την αγέννητη κόρη του και να δημιουργήσει ένα περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας.
Αρχικά, έπρεπε να κάνουν ένα υπερηχογράφημα 4 διαστάσεων.
Το έμβρυο ήταν ήδη πολύ μεγάλο για τέλειες λήψεις, όμως πήραν αρκετό υλικό μετά από μία ώρα. Εισήγαγε τα αρχεία DICOM (πρότυπο διαχείρισης ιατρικών εικόνων) στο πρόγραμμα OsiriX Lite (πρόγραμμα προβολής ιατρικών εικόνων) και δημιούργησε το πρώτο τρισδιάστατο μοντέλο. Δε βγήκε πολύ καλό, όμως με λίγη βοήθεια ενός φίλου του έφτιαξαν ένα ωραίο γλυπτό.
Μετά έβαλαν το τρισδιάστατο γλυπτό του εμβρύου σε ένα πρότζεκτ Unity (διαδραστικό δημόσιο πρότζεκτ τέχνης). Η εμπειρία τους ήταν πια έτοιμη.
Όταν έβαλε τα γυαλιά εικονικής πραγματικότητας, η εμπειρία του φάνηκε εκπληκτική!
Ακόμη κι αν ήξερε πως ήταν μόνο ένα τρισδιάστατο μοντέλο, το ότι ήταν το αγέννητο μωρό του και η δύναμη της συναρπαστικής αυτής εμπειρίας, τον συγκλόνισαν. Τα πρώτα 10 λεπτά, απλώς καθόταν ακίνητος στο πάτωμα, χαζεύοντας την κορούλα του να αιωρείται δίπλα του. Ήταν πολύ συγκινητική και χαλαρωτική στιγμή, όμως εξωπραγματική.
Μήπως αυτό είναι το μέλλον του υπερηχογραφήματος;
Μπορεί η ποιότητα της σάρωσης να μην είναι τόσο καλή και η διαδικασία να χρειάζεται πολλά χειροκίνητα βήματα, όμως σίγουρα αξίζει.