Τα συμπτώματα της νόσου Πάρκινσον συχνά ξεκινούν σταδιακά, γεγονός που μπορεί να δυσκολέψει τη διάγνωση στα πρώιμα στάδια.
Η νόσος Πάρκινσον, μια προοδευτική νευρολογική διαταραχή που επηρεάζει την κίνηση, συχνά ξεκινά με διακριτικά συμπτώματα. Ένα από τα πιο αναγνωρισμένα σημάδια είναι ένα ελαφρύ τρέμουλο, που συνήθως ξεκινά από τα χέρια ή τα δάχτυλα.
Το πρώιμο σημάδι της νόσου Πάρκινσον που μπορεί να εκδηλωθεί στον ύπνο πριν από την επίσημη διάγνωση
Ωστόσο, σύμφωνα με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ, ένας από τους πρώτους δείκτες της νόσου Πάρκινσον μπορεί να είναι τα συχνά άσχημα όνειρα ή οι εφιάλτες. Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι ηλικιωμένοι άνδρες που βιώνουν τακτικά ενοχλητικά όνειρα έχουν διπλάσιες πιθανότητες να διαγνωστούν με Πάρκινσον αργότερα στη ζωή τους.
Υποδηλώνει ότι όσοι θα αναπτύξουν Πάρκινσον μπορεί να αρχίσουν να έχουν εφιάλτες λίγα χρόνια πριν από την εμφάνιση πιο αισθητών συμπτωμάτων όπως το τρέμουλο, η δυσκαμψία και οι αργές κινήσεις. Οι ερευνητές συμβουλεύουν όποιον παρατηρεί αλλαγές στα πρότυπα των ονείρων του, σε μεγαλύτερη ηλικία, να ζητήσει ιατρική συμβουλή.
«Ενώ πρέπει να διεξαγάγουμε περαιτέρω έρευνα σε αυτόν τον τομέα, ο εντοπισμός της σημασίας των κακών ονείρων θα μπορούσε να υποδεικνύει ότι τα άτομα που βιώνουν αλλαγές στα όνειρά τους σε μεγαλύτερη ηλικία – χωρίς προφανή αιτία – θα πρέπει να αναζητήσουν ιατρική συμβουλή», δήλωσε ο Dr. Abidemi Otaiku, ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.
Οι εφιάλτες ως πρόδρομος του Πάρκινσον; Τι έδειξε μελέτη
Μια νέα προσέγγιση χρησιμοποιεί τους εφιάλτες ως δείκτη κινδύνου για τη νόσο Πάρκινσον, αν και έχει ήδη παρατηρηθεί ότι οι ασθενείς με Πάρκινσον τείνουν να έχουν συχνότερα άσχημα όνειρα.
Η έγκαιρη ανίχνευση είναι το κλειδί, αλλά η μελέτη τονίζει ότι υπάρχουν «πολύ λίγοι» δείκτες κινδύνου για τη νόσο του Πάρκινσον, πολλοί από τους οποίους δεν είναι συγκεκριμένοι για την πάθηση ή απαιτούν ακριβές νοσοκομειακές εξετάσεις. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα από μια μεγάλη μελέτη στις ΗΠΑ, διάρκειας 12 ετών, στην οποία συμμετείχαν 3.818 ηλικιωμένοι άνδρες.
Στην αρχή της μελέτης, οι άνδρες συμμετέχοντες συμπλήρωσαν μια σειρά ερωτηματολογίων, συμπεριλαμβανομένου ενός για την ποιότητα του ύπνου τους. Όσοι ανέφεραν ότι έβλεπαν εφιάλτες τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα παρακολουθούνταν στη συνέχεια μέχρι το τέλος της μελέτης για να διαπιστωθεί εάν ήταν πιο πιθανό να διαγνωστούν με νόσο Πάρκινσον.
Κατά τη διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης, διαγνώστηκαν 91 περιπτώσεις Πάρκινσον. Τα ευρήματα έδειξαν ότι όσοι έβλεπαν συχνά εφιάλτες είχαν διπλάσιες πιθανότητες να αναπτύξουν τη νόσο σε σύγκριση με εκείνους που δεν έβλεπαν άσχημα όνειρα.
Οι περισσότερες από τις διαγνώσεις έγιναν μέσα στα πρώτα πέντε χρόνια της μελέτης. Οι συμμετέχοντες που βίωναν συχνά εφιάλτες κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου είχαν περισσότερες από τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν νόσο Πάρκινσον.
Οι ερευνητές, η μελέτη των οποίων δημοσιεύθηκε στο eClinicalMedicine, πιστεύουν ότι τα όνειρά μας μπορούν να προσφέρουν ζωτικής σημασίας γνώσεις για τη δομή και τη λειτουργία του εγκεφάλου μας και θα μπορούσαν να αποτελέσουν σημαντικό επίκεντρο για την έρευνα της νευροεπιστήμης.
Η ομάδα σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει ηλεκτροεγκεφαλογραφία (EEG) για να διερευνήσει τους βιολογικούς λόγους πίσω από τις αλλαγές στα όνειρα. Οι ερευνητές σχεδιάζουν να επικυρώσουν αυτά τα ευρήματα σε μεγαλύτερες και πιο διαφορετικές ομάδες και να διερευνήσουν πιθανές συνδέσεις μεταξύ των ονείρων και άλλων νευροεκφυλιστικών ασθενειών όπως το Αλτσχάιμερ.
Συμπτώματα της νόσου Πάρκινσον
Σύμφωνα με το Εθνικό Σύστημα Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου (NHS), τα συμπτώματα της νόσου Πάρκινσον περιλαμβάνουν:
- τρέμουλο, που συνήθως αρχίζει στο χέρι ή το χέρι και είναι πιο πιθανό να συμβεί όταν το άκρο είναι χαλαρό και ξεκουράζεται.
- βραδύτητα της κίνησης (βραδυκινησία) – οι σωματικές κινήσεις είναι πολύ πιο αργές από το κανονικό, γεγονός που μπορεί να κάνει τις καθημερινές εργασίες δύσκολες και να οδηγήσει σε ένα χαρακτηριστικό αργό περπάτημα με πολύ μικρά βήματα.
- μυϊκή ακαμψία (ακαμψία) – δυσκαμψία και ένταση στους μύες, που μπορεί να δυσκολέψει την κίνηση και τις εκφράσεις του προσώπου και να οδηγήσει σε επώδυνες μυϊκές κράμπες.