Με ένα πολύ αιχμηρό σχόλιο ο δημοσιογράφος και αρθρογράφος της “Καθημερινής” Μιχάλης Τσιντσίνης σχολίασε τις αναρτήσεις της Ελενας Ακρίτα στα social media και ιδίως αυτή που προκάλεσε την αντίδραση ακόμα και αυτού του Παγκόσμιου Εβραϊκού Κογκρέσου και του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου.
Ο Μιχάλης Τσιντσίνης παρουσιάζει την Ελενα Ακρίτα ως “πολακική περσόνα” που πλούτισε από τις τηλεοπτικές νοβέλες και όπως γράφει, τώρα κάνει δεύτερη καριέρα στην αγορά του ψηφιακού μελοδράματος. Πήρε το δαιμόνιό της από τα πολιτιστικά σκουπίδια και το μεταμόσχευσε στα παραπολιτιό trash. Δεν θα μπορούσε πιο αιχμηρό σχόλιο…
Γράφει ο Μιχάλης Τσιντσίνης
Ενα παλιό θεώρημα (του Godwin) από την προίατορία των κοινωνικών δικτύων έλεγε ότι όσο πιο πολύ κρατάει ένας διάλογος στο Ιντερνετ τόσο πιο πιθανό είναι να αρχίσει κάποιος τους παραλληλισμούς με τον Χίτλερ. Βάσει του θεωρήματος αυτού, οι συγκρίσεις με τους ναζί μάλλον άργησαν. Το οτι αργά η γρήγορα θα κυκλοφορούσε σκίτσο του Πρωθυπουργού με χιτλερικό μουστάκι- σαν αυτό που διέδωσε πολιτευτής του ΣΥΡΙΖΑ- ήταν τόσο προβλέψιμο όσο ότι θα εμφανιζόταν μια πολακική περσόνα για να επιστρατεύσει σαν ψεκαστήρας χολής ακόμη κι το Αουσβιτς.
Αν αρχίσει κανείς να παίρνει τοις μετρητοίς τη φασιστολογία που περνά από την οθόνη του, μπορεί και να πιστέψει ότι μας έχει παρασύρει ο συρμός του εμφυλιακού μίσους. Πρόκειται όμως για εντύπωση τόσο απατηλή όσο κούφιος είναι ο στόμφος με τον οποίο εκφέρεται η διαδικτυακή αγανάκτηση.
Αλλωστε οι μπεστελερίστες της εχθροπάθειας έχουν γενεαλογήσει ο ίδιοι τον ευατό τους. Κάποτε πλούτισαν, είπαν, με τηλενοβέλες. Τώρα κάνουν δεύτερη καριέρα στην αγορά του ψηφιακού μελοδράματος. Πήραν το δαιμόνιό τους από τα πολιτιστικά σκουπίδια. Και το μεταμόσχευσαν στα παραπολιτικό trash.