Τι ανακάλυψαν ερευνητές από την Καλιφόρνια – «Κανένας παρασκευαστής δεν θα σου πει όλα τα συστατικά του»
Το πλαστικό είναι παντού. Και πολλά προϊόντα που χρησιμοποιούμε στην καθημερινή ζωή, όπως σανίδες κοπής, ρούχα και σφουγγάρια απελευθερώνουν μικροπλαστικά, αλλά τώρα προστέθηκε και ένα ακόμη προϊόν – τρόφιμο που εκθέτει τους ανθρώπους σε μικροσκοπικά πλαστικά σωματίδια πλάτους μικρομέτρων. Αφού υπενθυμίσουμε την περυσινή αποκάλυψη επιστημόνων που υπολόγισαν ότι ένα μπουκάλι εμφιαλωμένου νερού περιέχει κατά μέσο όρο 240.000 μικροπλαστικά, να πούμε ότι το νέο προϊόν που προστίθεται στη μεγάλη λίστα απελευθέρωσης μικροπλαστικών είναι η τσίχλα. Σε μια πιλοτική μελέτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η τσίχλα μπορεί να απελευθερώσει εκατοντάδες έως χιλιάδες μικροπλαστικά ανά κομμάτι στο σάλιο και ενδεχομένως να καταποθούν.
Οι τσίχλες παρασκευάζονται από λαστιχένια βάση, γλυκαντικό, αρώματα και άλλα συστατικά. Τα φυσικά προϊόντα τσίχλας χρησιμοποιούν ένα πολυμερές φυτικής προέλευσης, όπως τσικλάκι ή άλλο χυμό δέντρων, για να επιτύχουν τη σωστή μασητικότητα, ενώ άλλα προϊόντα χρησιμοποιούν βάσεις συνθετικού καουτσούκ από πολυμερή με βάση το πετρέλαιο.
Οι ερευνητές εξέτασαν πέντε μάρκες συνθετικής τσίχλας και πέντε μάρκες φυσικής τσίχλας, τα οποία είναι όλα διαθέσιμα στο εμπόριο. Η Lisa Lowe, φοιτήτρια στο UCLA, μάσησε κομμάτια από 10 μάρκες τσίχλας και στη συνέχεια οι ερευνητές ανέλυσαν χημικά το σάλιο της.
Παρατήρησαν ότι ένα γραμμάριο τσίχλας (ένα τυπικό κομμάτι τσίχλας ζυγίζει μεταξύ 2 και 6 γραμμαρίων) απελευθέρωσε κατά μέσο όρο 100 μικροπλαστικά θραύσματα, με μερικά να απελευθερώνουν ακόμη και πάνω από 600. Οι ερευνητές δήλωσαν ότι οι άνθρωποι που μασούν περίπου 180 κομμάτια τσίχλας το χρόνο θα μπορούσαν να καταπίνουν περίπου 30.000 μικροπλαστικά.
Τόσο οι συνθετικές όσο και οι φυσικές τσίχλες είχαν παρόμοιες ποσότητες μικροπλαστικών που απελευθερώθηκαν. Και περιείχαν επίσης τα ίδια πολυμερή: πολυολεφίνες, τερεφθαλικά πολυαιθυλένια, πολυακρυλαμίδια και πολυστυρένια. Τα πιο άφθονα πολυμερή και για τους δύο τύπους κόμμεων ήταν οι πολυολεφίνες, μια ομάδα πλαστικών που περιλαμβάνει το πολυαιθυλένιο και το πολυπροπυλένιο. Ορισμένες τσίχλες αναγράφουν στη σύνθεση τους τις λέξεις «κόμμι» που όμως ενδέχεται να περιέχει συνθετικά όπως λανολίνη, πετρέλαιο, πολυαιθυλένιο, γλυκερίνη, λάτεξ, πολυβυνιλικό οξύ ή στεαρικό οξύ!
Τα περισσότερα από τα μικροπλαστικά αποκολλήθηκαν από την τσίχλα μέσα στα πρώτα 2 λεπτά της μάσησης. Μετά από 8 λεπτά μάσησης, το 94% των πλαστικών σωματιδίων που συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια των δοκιμών είχαν απελευθερωθεί. Ως εκ τούτου, οι ερευνητές λένε ότι εάν οι άνθρωποι θέλουν να μειώσουν την πιθανή έκθεσή τους σε μικροπλαστικά από τσίχλα, καλύτερα να μασάνε μία για πολύ ώρα παρά να μασάνε συνεχώς καινούργιες.
Ο αριθμός των μικροπλαστικών που απελευθερώνεται με το μάσημα της τσίχλας, είναι ασήμαντος σε σύγκριση με την ποσότητα μικροπλαστικών που καταναλώνουν οι άνθρωποι με άλλους τρόπους. Ωστόσο εάν κάποιος καταναλώνει δεκάδες χιλιάδες μικροπλαστικά ετησίως, η μάσηση τσίχλας θα μπορούσε να αυξήσει σημαντικά την ποσότητα που καταναλώνεται.
Οι ερευνητές έχουν εντοπίσει μικροπλαστικά στο ανθρώπινο σώμα, συμπεριλαμβανομένων των πνευμόνων, του αίματος και του εγκεφάλου, γεγονός που έχει προκαλέσει φόβους για την επίδραση που θα μπορούσαν να έχουν στην υγεία. «Δεν θέλω να ανησυχήσω τους ανθρώπους», είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Σαντζάι Μοχάντι, επικεφαλής ερευνητής στη νέα μελέτη και πρόσθεσε ότι δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν άμεσα ότι τα μικροπλαστικά είναι επιβλαβή για την ανθρώπινη υγεία. Αντίθετα, η μελέτη είχε ως στόχο να παρουσιάσει έναν άγνωστο τρόπο με τον οποίο αυτά τα σε μεγάλο βαθμό αόρατα κομμάτια πλαστικού εισέρχονται στο σώμα μας – τις τσίχλες.
«Κανείς δεν θα σου πει τα συστατικά» της τσίχλας είπαν οι ερευνητές τονίζοντας πως η πιο κοινή τσίχλα που πωλείται στα σούπερ μάρκετ περιέχει πολυμερή με βάση το πετρέλαιο. Ωστόσο, η λίστα των συστατικών στη συσκευασία δεν αναφέρει πλαστικά.
«Το πλαστικό που απελευθερώνεται στο σάλιο είναι ένα μικρό κλάσμα του συνολικού πλαστικού που περιέχεται στις τσίχλες», καταλήγει ο Mohanty. «Γι’ αυτό είναι σημαντικό να έχετε περιβαλλοντική συνείδηση και να μην πετάτε τσίχλες στο πάτωμα ή να τις κολλάτε σε τοίχο». Εάν η χρησιμοποιημένη τσίχλα δεν απορριφθεί σωστά, γίνεται επίσης μια άλλη πηγή πλαστικής ρύπανσης για το περιβάλλον.
Η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το UCLA και το πρόγραμμα Maximizing Access to Research Careers του Πανεπιστημίου της Χαβάης, το οποίο χρηματοδοτείται από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας και το Συμβούλιο Προστασίας της Καλιφόρνια.
Πηγή: cibum.gr