Γιατί είναι θεολογικό σφάλμα η απόφαση που ελήφθη ώστε φέτος η Ακολουθία της Αναστάσεως να τελεστεί νωρίτερα από την καθιερωμένη ώρα, λόγω των περιοριστικών μέτρων για τον κορωνοϊο;
«Όλα έχουν τη σημασία τους και συμβολίζουν κάτι» σημειώνει ο γνωστός Λαρισαίος δικηγόρος Στέλιος Σούρλας και εξηγεί αναλυτικά στο παρακάτω κείμενο:
«Προσκυνούμεν Αυτού την τριήμερον έγερσιν» αναφωνεί ο Ιερός Χρυσόστομος. Όχι διήμερη αλλά τριήμερη. Και γιατί έχει τόση μεγάλη σημασία η λεπτομέρεια αυτή, θα μπορούσε αφελώς, κάποιος να πει. Έχει τεράστια σημασία, διότι στην Ορθόδοξη Πίστη τίποτα δεν είναι ούτε τυχαίο, ούτε αυθαιρέτως χαραγμένο. Όλα έχουν τη σημασία τους και συμβολίζουν κάτι. Η Θεία Λειτουργία επί παραδείγματι, είναι βασισμένη στην πορεία της επίγειας ζωής του Ιησού Χριστού και η κάθε στιγμή και πράξη στη Θεία Λειτουργία συμβολίζει κάτι από τη ζωή του Χριστού. Συγκεκριμένα, η Θεία Λειτουργία συμβολίζει τον Μυστικό Δείπνο, («τούτο ποιείτε είς την εμήν ανάμνησιν» Λουκ. 22, 19 και Α΄ Κορινθ. 11, 25), ο τόπος της προσκομιδής των Τιμίων Δώρων ο τόπος της Προσκομιδής συμβολίζει τον Γολγοθά ή τον τόπο της Σταυρώσεως, η λόγχη που χρησιμοποιείται για την εξαγωγή του Αμνού συμβολίζει τη λόγχη με την οποία ο στρατιώτης ελόγχισε την πλευρά του Χριστού, το δισκοπότηρο της Θείας Κοινωνίας συμβολίζει το ποτήριο του Μυστικού Δείπνου, το δισκάριο που τοποθετείται ο Αμνός, το νεκροκρέβατο του Χριστού. Ως εκ τούτου και το γεγονός της τελέσεως της ακολουθίας της Αναστάσεως στις 00:00 τα ξημερώματα Σαββάτου προς Κυριακής δεν έχει οριστεί τυχαίως.
Επρόκειτο για Θεολογικό λάθος και μάλιστα μεγάλο η μεταφορά της ώρας τελέσεως της Ακολουθίας της Αναστάσεως καθότι αναφέρεται στην κορυφαία στιγμή η οποία σηματοδοτεί την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη, την Ανάσταση του Χριστού και αναγάγει την Ορθοδοξία σε Αποκάλυψη του Θεού στον άνθρωπο ενώ οι υπόλοιπες παραμένουν απλώς θρησκείες καθότι ξεκινούν από τον άνθρωπο και καταλήγουν σε αυτόν. «Ει δε Χριστός ουκ εγήγερται ματαία η πίστις υμών» (Α΄ Κορ. 15:17).
Σύμφωνα με την Εβραϊκή θεωρία η κάθε μέρα αλλάζει στις 18:00 το απόγευμα. Ο Χριστός σταυρώθηκε την Παρασκευή στις 12:00 το μεσημέρι και πέθανε πάνω στο σταυρό μετά από 3 ώρες ήτοι στις 15:00 το μεσημέρι. Την ίδια ημέρα, την Παρασκευή στις 18:00 αλλάζει η μέρα και ξεκινά η μέρα του Σαββάτου η οποία διαρκεί μέχρι το (κατ΄εμάς απόγευμα στις 18:00) οπότε ξεκινά η Κυριακή και από τις 18:00 το απόγευμα του Σαββάτου μέχρι τις 00:00 που εορτάζουμε εμείς την Ανάσταση του Κυρίου, έχουμε ήδη μπει στην 3η ημέρα όπου ο Χριστός είναι στον Άδη. Αθροιστικά λοιπόν ο Χριστός βρίσκεται στον Άδη 3 ημέρες, 3 ώρες της Παρασκευής, 24 ώρες του Σαββάτου και 6 ώρες της Κυριακής ήτοι συνολικά 33 ώρες ο Χριστός βρίσκεται στον Άδη και ελευθερώνει τους καταδίκους, δένει τον διάβολο και τον συντρίπτει! 33 χρόνια η επίγεια ζωή και διδασκαλία του Χριστού στη Γη και 33 ώρες επίσης η παρουσία Του στον Άδη όπου και τον ανακαινίζει!
Δεν εορτάζουμε λοιπόν την Ανάσταση τυχαία τα ξημερώματα του Μεγάλου Σαββάτου προς Κυριακή του Πάσχα στις 00:00 αλλά διότι αυτό όρισε ο ίδιος ο Χριστός. Μπορεί μεν η μέρα κατά τους Εβραίους να αλλάζει στις 18:00 αλλά εμείς ως Ορθόδοξοι αλλάζουμε τη μέρα στις 00:00 και ως εκ τούτου μία Ακολουθία της Αναστάσεως στις 21:00 αφενός δεν θα σημαίνει για εμάς τους Ορθοδόξους την τριήμερη έγερσις αλλά διήμερη και αφετέρου θα παραβλέπεται η επί 33 ώρες παραμονή του Χριστού στον Άδη. Και δε δύναται να δικαιολογηθεί ως «κατά παραχώρηση» πράξη στα πλαίσια της διακρίσεως καθότι μιλάμε για την Ανάσταση του Κυρίου, την κορυφαία στιγμή της Χριστιανικής Πίστεως η οποία δε χωρά παρερμηνείες! Επιπροσθέτως είναι θεολογικό σφάλμα η απόφαση αυτή της Κυβέρνησης καθότι δεν επιτρέπεται από τους Ιερούς Κανόνες να τελεσθούν 2 Θείες Λειτουργίες την ίδια ημέρα, και αφού το Μέγα Σάββατο το πρωί τελεσθεί η Θεία Λειτουργία, δεν επιτρέπεται να τελεσθεί ξανά Θεία Λειτουργία μέχρι τις 00:00 της ίδιας ημέρας.
Κατά συνέπεια η απόφαση αυτή της Κυβερνήσεως – υπό την ανοχή της Ιεράς Συνόδου, πρέπει να αναθεωρηθεί και να επιτραπεί – κατ΄εξαίρεση = η τέλεση της Ακολουθίας της Αναστάσεως στις 00:00 προκειμένου να ορθοτομούμε την Πίστη της Αληθείας διά του χαρμόσυνου μηνύματος της Αναστάσεως του Κυρίου. Έχουμε όμως – ως ελεύθεροι άνθρωποι – και μία άλλη επιλογή. Να φέρουμε τα πάντα στα δικά μας μέτρα, θέλω και φόβους, συνεχίζοντας να πιστεύουμε πως έτσι είμαστε σωστοί Χριστιανοί, ζώντας παράλληλα σε μία ψευδαίσθηση, της οποίας απεύχομαι να βιώσουμε όταν ξυπνήσουμε απότομα, τις οδυνηρές συνέπειες των δικών μας συνειδητών επιλογών.
«Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν» λέει ο Χριστός, το μήνυμα του απόλυτου σεβασμού της ελευθερίας του Θεού προς τον άνθρωπο. Και αφού ο ίδιος ο Θεός σέβεται την ελευθερία μας, ας σεβαστούμε λοιπόν κι εμείς – ως ελάχιστη πράξη ευγνωμοσύνης – το ανεπανάληπτο δώρο προς εμάς της Θείας Του Αναστάσεως!
Στυλιανός Π. Σούρλας
Δικηγόρος Παρ΄Αρείω Πάγω
MSc Ιατρικού Δικαίου, Βιοηθικής & Ευθανασίας, Ιατρικής Α.Π.Θ.
MSc Κανονικού & Εκκλησιαστικού Δικαίου
Πτυχιούχος Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.