Οι προφητικοί στίχοι στο τελευταίο τραγούδι του Γιώργου Δασκαλάκη
Ο Γιώργος Δασκαλάκης άφησε την τελευταία του πνοή, χθες, Τρίτη, το βράδυ, μετά από σκληρή μάχη που έδωσε με τον καρκίνο, επί τρία χρόνια και προκαλεί ανατριχίλα ο προφητικός στίχος στο τραγούδι που κυκλοφόρησε πρόσφατα.
Ειδικότερα, ο τραγουδιστής “έφυγε” από τη ζωή, με τον μουσικοσυνθέτη Νίκο Τερζή να κάνει γνωστή τη δυσάρεστη είδηση.
Πριν από μια εβδομάδα, κυκλοφόρησε το νέο του τραγούδι, με τίτλο «Σε πληροφορώ», από την Panik Records και ο προφητικός στίχος που υπάρχει είναι «Σε πληροφορώ πως δεν ξέρω τι θα κάνω, αδιαφορώ αν θα ζήσω ή θα πεθάνω. Τίποτα δεν έχει σημασία, είναι που σου έχω αδυναμία».
Μάλιστα, ο τραγουδιστής ήταν πολύ ενθουσιασμένος με την επιστροφή του στη δισκογραφία, μετά από 7 ολόκληρα χρόνια απουσίας.
Εξάλλου, η σύντροφός του, που βρισκόταν συνεχώς στο πλευρό του, όλα αυτά τα χρόνια, Μαρία Ντινόρη, ανάρτησε στο προφίλ του στο Facebook, δύο εικόνες σε μαύρο φόντο, θέλοντας να δείξει τον πόνο για τον χαμό του αγαπημένου της.
Η δύσκολη μάχη που έδωσε ο Γιώργος Δασκαλάκης με τον καρκίνο
O Γιώργος Δασκαλάκης, παρά το γεγονός ότι έδινε, τα τελευταία χρόνια, μια πολύ δύσκολη μάχη με τον καρκίνο, ήταν ενεργός στα social media, ενημερώνοντας τους ακόλουθούς του για τον Γολγοθά που ανέβαινε.
Στην εκπομπή «Επί τόπου», του Νάσου Γουμενίδη, είχε υπογραμμίσει, πριν από έναν χρόνο, ότι «τα τελευταία τρία χρόνια με πάει ρολόι, δεν με έχει αφήσει. Ό,τι αφορά με τον καρκίνο. Όλοι λένε ότι είμαι ήρωας, εγώ δεν κάνω τίποτα. Εγώ αυτό που κάνω είναι να αντέχω τους πόνους, να είμαι σε ένα κρεβάτι εδώ και 1,5 χρόνο, να τηρώ αυτά που είπε ο γιατρός μου, να κλαίω και να ταλαιπωρώ τους γύρω μου. Και αντέχω! Και όλα αυτά τα μηνύματα που μου στέλνουν, κάντε το, αξίζει! Οι καλύτερες κουβέντες γίνονται τη νύχτα. Η Μαρία μου είπε ότι είμαι ήρωας, αλλά εγώ είμαι σαν τα μωρά, με αφήνεις στο κρεβάτι και μένω εκεί. Άρχισα να νιώθω ατονία. Όπως με πήγες το 2013 στη Γερμανία για το στομάχι, πάντα αγνοώ. Μου έλεγε η Μαρία ότι είμαι κίτρινος και τα καμπανάκια τα αγνοούσα. Έβγαλα ένα σπυράκι στη μασχάλη και έλεγα “δεν είναι τίποτα”. Μέχρι που σωριάστηκα από το σκαμπό μέχρι που ήρθα στο σπίτι και ήθελα να δείξω ότι είμαι καλά αλλά δεν ήμουν.
Και συνέχισε ο Γιώργος Δασκαλάκης «θυμάμαι ότι με έφεραν στο σπίτι οι συνάδελφοι και είπα στη μητέρα μου “πάρε ασθενοφόρο”. Αν το είχα αφήσει, θα μου άναβες καντήλι. Στο νοσοκομείο πήγα ένας πεθαμένος που είχε λίγο ανοιχτά τα ματάκια του. Όταν ήρθε το ασθενοφόρο και με πήραν αγκαλιά, σηκώθηκα και κοιτάω τον ορό στο σπίτι και είπα στη μητέρα μου “Έχω καρκίνο”. Η μάνα μου δεν το είχε παραδεχτεί και 6-7 μήνες μετά. Όταν πήγα εκεί είδα και τα δύο μου χέρια με ορούς. Ήμουν νεκρός! Είχα πάθει ελεφαντίαση και έτρεχαν υγρά από παντού. Αυτός ο καρκίνος που έχω εγώ είναι ύπουλος, π@#$στης, κακός. Σου χτυπάει ήδη εκεί που είχες πρόβλημα. Με τον γιατρό μου την πρώτη μέρα τσακώθηκα. Εγώ του χρωστάω τη ζωή μου. Αυτός είναι ήρωας!».