ΕΓΓΟΝΟΣ: Παππού, γιατί προτιμάς να βάζεις κανέλα και όχι κύμινο στα σουτζουκάκια;
ΠΑΠΠΟΥΣ: Το κύμινο είναι κομματάκι δυνατό. Κάνει τους ανθρώπους να κλείνονται στον εαυτό τους.
ΕΓΓΟΝΟΣ: Και η κανέλα;
ΠΑΠΠΟΥΣ: Η κανέλα τους φέρνει μαζί. Τους κάνει να κοιτάζονται στα μάτια.
ΕΓΓΟΝΟΣ: Άρα καλά έκανα που έβαλα κρυφά κανέλα στα σουτζουκάκια της μαμάς.
ΠΑΠΠΟΥΣ: Έκανες τέτοιο πράγμα;
ΕΓΓΟΝΟΣ: Ναι. (Εμφανίζεται η γιαγιά)
ΠΑΠΠΟΥΣ: Έμαθες τι έκανε ο εγγονός σου;
ΓΙΑΓΙΑ: Τι έκανε;
ΠΑΠΠΟΥΣ: Έβαλε κανέλα στα σουτζουκάκια της μαμάς του!
ΓΙΑΓΙΑ: Χωρίς να την ρωτήσεις;
ΕΓΓΟΝΟΣ: Έπρεπε να την ρωτήσω; Αφού ο παππούς είπε ότι με την κανέλα γίνονται πιο νόστιμα.
ΓΙΑΓΙΑ: Ναι, αλλά ο μπαμπάς σου τα τρώει μόνο με κύμινο.
ΕΓΓΟΝΟΣ: Ας μάθει να τα τρώει και με κανέλα. Για πες μου, παππού, τι σχέση έχουν τα άστρα με το φαγητό;
ΠΑΠΠΟΥΣ: Η λέξη γαστρονομία κρύβει μέσα της τη λέξη αστρονομία. Τώρα εγώ θα σε λέω κι εσύ εμ θα σκέφτεσαι, εμ θα με λες. Ταμάμ; Πιπέρι. Είναι καυτό και καίει.
ΕΓΓΟΝΟΣ: Ήλιος.
ΠΑΠΠΟΥΣ: Ήλιος. Σωστά. Στη μέση είναι ο ήλιος. Και τι βλέπει ο ήλιος;
ΕΓΓΟΝΟΣ: Τα βλέπει όλα.
ΠΑΠΠΟΥΣ: Γι αυτό και το πιπέρι μπαίνει παντού. Σ όλα τα φαγιά. Ύστερα η Αφροδίτη.
ΕΓΓΟΝΟΣ: Κανέλα.
ΠΑΠΠΟΥΣ: Η Αφροδίτη ήταν η πιο όμορφη γυναίκα. Γι αυτό και η κανέλα είναι και πικρή και γλυκιά. Όπως όλες οι γυναίκες. Μετά είναι η γη. Εδώ που είμαστε. Και τι υπάρχει στη γη;
ΕΓΓΟΝΟΣ: Στη γη υπάρχει η ζωή.
ΠΑΠΠΟΥΣ: Τι χρειάζεται η ζωή;
ΕΓΓΟΝΟΣ: Να τρώμε.
ΠΑΠΠΟΥΣ: Και τι θέλει το φαΐ για να νοστιμέψει;
ΕΓΓΟΝΟΣ: Αλάτι.
ΠΑΠΠΟΥΣ: Και η ζωή μας για να νοστιμέψει θέλει αλάτι.
ΕΓΓΟΝΟΣ: Όμως το αλάτι δε φαίνεται.
ΠΑΠΠΟΥΣ: Σε μέλλει εσένα αν φαίνεται, όταν το φαΐ σου είναι νόστιμο; Δε σε μέλλει. Εκεί είναι η ουσία. Στο αλάτι. Το φαΐ και η ζωή θέλουν αλάτι.
ΕΓΓΟΝΟΣ: Και τα σουτζουκάκια θέλουν κανέλα.
ΠΑΠΠΟΥΣ: Άκουσε με. Για τα μπαχαρικά έγιναν οι μεγαλύτεροι πόλεμοι στην ιστορία. Και φοβάμαι πως θα δημιουργήσεις άλλον πόλεμο μέσα στην οικογένειά σου.
ΜΠΑΜΠΑΣ: Πάλι κανέλα έβαλες στα σουτζουκάκια;
ΜΑΜΑ: Όχι, βέβαια.
ΜΠΑΜΠΑΣ: Τώρα ή εσένα θα πιστέψω ή τη μύτη μου. Εγώ κανέλα μυρίζω.
ΜΑΜΑ: (μυρίζει) Ήμαρτον, κύριε. Χρυσέ μου άνθρωπε, αφού σε είπα, δεν έβαλα κανέλα.
ΜΠΑΜΠΑΣ: Σουλτάνα, εμένα διες. Σε το είπα τόσες φορές. Στα σουτζουκάκια κανέλα δεν μπαίνει. Ό,τι σε είπε η μαμά σου μόνο αυτό κάνεις.
ΜΑΜΑ: Η μαμά μου ήταν η καλύτερη μαγείρισσα στο Τζιχαγκίρ. Σ όλα τα συσσίτια την περίμεναν πώς και πώς να πάει να μαγειρέψει.
ΜΠΑΜΠΑΣ: Στο κρέας βάζουν κανέλα μόνο άμα μυρίζει. Επειδή στο σπίτι σου παίρνατε κρέας μια φορά το χρόνο και δεν είχατε μπουζιέρα, βάζατε κανέλα.
ΜΑΜΑ: Η πρώτη μπουζιέρα με ηλεκτρικό που ήρθε στην Πόλη εμείς την πήραμε.
ΜΠΑΜΠΑΣ: Καλά
ΜΑΜΑ: Άλλωστε και ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος κανέλα έβαζε στο κρέας του.
ΜΠΑΜΠΑΣ: Ο Παλαιολόγος; Τον Κωνσταντίνο τον Παλαιολόγο να μην τον πιάνεις στο στόμα σου. Ταμάμ; Εγώ τελειώσα την Μεγάλη του Γένους Σχολή. Ποτέ δεν μας είπανε ότι ο Παλαιολόγος έτρωγε το κρέας του με κανέλα!
ΓΙΑΓΙΑ: Μη μαλώνετε. Άλλος είναι ο ένοχος. Άλλος έβαλε κανέλα στο φαγητό.
ΜΠΑΜΠΑΣ: Ποιος;
ΓΙΑΓΙΑ: Ο γιος σου.
ΜΑΜΑ: Ήμαρτον, κύριε. Και τι δουλειά έχεις, εσύ, στην κουζίνα;
ΓΙΑΓΙΑ: Αφού του αρέσει να μαγειρεύει.
ΜΠΑΜΠΑΣ: Ο δικός μου ο γιος στην κουζίνα; Συμφορά μου
ΓΙΑΓΙΑ: Γιατί κάνεις έτσι; Κακό είναι;
ΜΑΜΑ: Έτσι εξηγείται. Δε μου λες, εσύ έβαλες προχθές μοσχοκάρυδο στο ιμάμ;
ΕΓΓΟΝΟΣ: Εγώ.
ΜΑΜΑ: Γιατί εγώ ποτέ δε βάζω μοσχοκάρυδο
ΜΠΑΜΠΑΣ: Αλίμονό σου αν ξαναμπείς στην κουζίνα.
ΓΙΑΓΙΑ: Εσύ δεν έλεγες πως είναι το καλύτερο ιμάμ που έφαγες στη ζωή σου;
ΜΠΑΜΠΑΣ: Ναι, αλλά δεν ήξερα ότι το έφτιαξε ο γιος μου.
ΓΙΑΓΙΑ: Αφού το παιδί έχει ταλέντο στη μαγειρική.
ΜΠΑΜΠΑΣ: Ο δικός μου ο γιος δε θα περνάει τον καιρό του στην κουζίνα. Πάει και τελείωσε. Θα παίζει πόλεμο με τα άλλα αγόρια της ηλικίας του. Ταμάμ; Εμφανίζεται ο κύριος Ηλίας
ΗΛΙΑΣ: Ήρθα να σας αποχαιρετίσω. Με διώχνουν οι Τούρκοι. Πρέπει να φύγω για την Ελλάδα
ΜΠΑΜΠΑΣ: Σε διώχνουν; Γιατί; Τι έκανες;
ΗΛΙΑΣ: Φτάνει που είμαι Ρωμιός
ΠΑΠΠΟΥΣ: Μα χωρίς κανένα λόγο μπορούν να σε διώξουν;
ΗΛΙΑΣ: Τα πράγματα είναι πλέον πολύ δύσκολα. Δε θέλω να σας φοβίσω μα αργά ή γρήγορα θα έρθει και η σειρά σας
ΓΙΑΓΙΑ: Να προσέχεις στο τελωνείο.
ΗΛΙΑΣ: Γιατί;
ΓΙΑΓΙΑ: Τον Λάκη της Βασούλας τον είχαν οι Τούρκοι τρεις ώρες στο τελωνείο για να τον ανακρίνουνε.
ΗΛΙΑΣ: Είχε κάνει τίποτε;
ΓΙΑΓΙΑ: Είχε κρύψει στις βαλίτσες του 12 κιλά παστουρμά! Πού να βρει ο άνθρωπος στην Ελλάδα παστουρμά σαν τον πολίτικο!
ΜΑΜΑ: Μαμά, σταμάτα! Δεν είναι ώρα για αστεία. Εδώ μας διώχνουν απ το σπίτι μας! Το καταλαβαίνεις;
ΓΙΑΓΙΑ: Μα αφού δεν ξέρουν από καλό παστουρμά στην Ελλάδα. Κακό είναι;
ΗΛΙΑΣ: Πούλησα το μαγαζί μου όσο όσο και φεύγω Η Πόλη δε μας σηκώνει πια. Κινδυνεύουμε
ΠΑΠΠΟΥΣ: Εσείς να φύγετε. Εγώ δεν πρόκειται να πάω πουθενά. Εδώ θα κλείσω τα μάτια μου. Την Πόλη δεν την αποχωρίζομαι.
ΓΙΑΓΙΑ: Και θα αφήσεις τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου να φύγουν μόνοι τους;
ΠΑΠΠΟΥΣ: Εμένα μ αρέσουν οι σάλτσες στα φαγητά, όχι στα λόγια. Δεν πρόκειται να ξαναμιλήσω. Είπα θα μείνω εδώ και θα μείνω ό,τι κι αν γίνει.
ΗΛΙΑΣ: Το σκέφτηκες καλά; Είσαι σίγουρος.
ΜΠΑΜΠΑΣ: Νομίζω πως είναι επικίνδυνο να μείνεις, αλλά αφού αυτό αποφάσισες
ΓΙΑΓΙΑ: Αγύριστο κεφάλι ήταν πάντα.
ΠΑΠΠΟΥΣ: Κι εκεί που θα πάτε να μην ξεχνάτε την πολίτικη κουζίνα. Είναι ο μόνος τρόπος να θυμάστε την Πόλη. Και να εξηγείτε πάντα σ όλους πως η πολίτικη κουζίνα είναι φτιαγμένη από ανθρώπους που άφησαν το φαΐ τους στη μέση. Άφησαν το σπίτι τους, τις δουλειές τους, τους δικούς τους ανθρώπους και πήγαν κάπου αλλού
[antikleidi] [docplayer]