Είναι Μάρτιος του 1968. Το δικτατορικό καθεστώς κοντεύει να κλείσει ένα χρόνο ζωής. Ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος διοργανώνει ομιλία στις 30 Μαρτίου στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο (Παλαί ντε Σπορ) και προσκαλεί κυρίως τους αγρότες να ακούσουν την ομιλία του. Εκείνοι θα ανταπεξέλθουν στο κάλεσμά του και θα γεμίσουν το στάδιο από πολύ νωρίς.
Στην ομιλία που ακολουθεί, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος λάνσαρε για πρώτη φορά ένα σύνθημα που ακούγεται μέχρι και σήμερα στη χώρα. Ήταν το περίφημο, «Ελλάς, Ελλήνων, Χριστιανών», ένα σύνθημα που εκείνη την εποχή θεωρήθηκε εύηχο και παρέμεινε το κυρίαρχο σύνθημα του δικτατορικού καθεστώτος. Η επανάληψη του Ελ- (Ελλάς, Ελλήνων) ήταν η υπαίτια για το εύηχο του συνθήματος ενώ το τρίπτυχο πατρίδα, λαός, θρησκεία ήταν ο λόγος της επιτυχίας και της καθιέρωσής του.
Η φράση που συνήθως προηγείτο, έδινε ακόμα μεγαλύτερο στόμφο αλλά και σημασία στο σύνθημα: «Υπάρχει το ιδανικόν και το ιδανικόν είναι ένα. Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών». Από εκείνη τη στιγμή, η χούντα των συνταγματαρχών χρησιμοποίησε κατά κόρον το σύνθημα, είτε σε εκδηλώσεις του καθεστώτος, είτε στα φίλα προσκείμενα ραδιόφωνα και τηλεόραση.
Η προπαγάνδα του συνθήματος υπέρ του καθεστώτος δεν σταματούσε εκεί, αφού το σύνθημα χρησιμοποιήθηκε και στον βηματισμό των ενόπλων δυνάμεων αλλά και στα κέντρα των νεοσύλλεκτων. Χρησιμοποιήθηκε ακόμα σε γυμνάσια, σε εισόδους πόλεων, ακόμα και σε πλαγιές βουνών, για να φαίνεται από τις εθνικές οδούς και τα σιδηροδρομικά δίκτυα.
Εκείνη την ημέρα, για να επιστεγάσει την δυναμική του «Ελλάς, Ελλήνων, Χριστιανών», ο Γεώργιος Παπαδόπουλος είχε καλέσει τους αγρότες για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο. Στην ομιλία του, μεταξύ άλλων, ανακοίνωσε την διαγραφή των αγροτικών χρεών. Οι ζητωκραυγές που ακολούθησαν δεν είχαν προηγούμενο.
Τι χάρισε ο Γεώργιος Παπαδόπουλος στους αγρότες
Θεσσαλονίκη, 30 Μαρτίου 1968. Στο Αλεξάνδρειο Αθλητικό Μέλαθρο. (Το Παλαί ντε Σπορ), ο Γεώργιος Παπαδόπουλος ανακοίνωσε τη διαγραφή των αγροτικών χρεών.
Τα χρέη που διαγράφηκαν ήταν:
Όλα τα οφειλόμενα από του έτους 1945 μέχρι τέλους του 1962 και ρυθμισθέντα το 1963. Όλα τα βραχυπρόθεσμα καλλιεργητικά δάνεια, ζωοτροφών κλπ. Όλα τα μεσοπρόθεσμα δάνεια, χορηγηθέντα δια την ανάπτυξη των γεωργικών εκμεταλλεύσεων. Όλα τα οφειλόμενα δάνεια των συμμοριτοπλήκτων αγροτών, αλλά και των επαναπατρισθέντων εκ του παραπετάσματος. Όλα τα χρέη των γεωργικών συνεταιρισμών, οργανώσεων και κοινοπραξιών μέχρι της 21-4-1967. Όλα τα ρυθμισθέντα το 1965.
Οι οφειλόμενες ληξιπρόθεσμες δόσεις μέχρι την 31-3-1968 των μέσομακροπροθέσμων δανείων. Το Ανώτατο όριο των διαγραφομένων χρεών , ανα αγρότη, ήταν μέχρι των 100.000 δρχ. της εποχής εκείνης, με το δολάριο στις 30. (3.333 δολάρια, ή περίπου 26.800 σημερινά ευρώ).
Συνολικά ωφελήθηκαν 643.844 αγροτικές οικογένειες που γλίτωσαν 7.380.000.000 δραχμές.
Ο Παπαδόπουλος είπε ότι οι Αγρότες είναι : «οἱ Ἕλληνες τῶν Ἑλλήνων» , «τό καθαρό μυαλό καί ἡ Ψυχή τοῦ Ἔθνους», « ἡ πλέον ὑγιής μερίς τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ», «ὁ κυματοθραύστης, ἐπί τοῦ ὁποίου ἐθραύσθησαν ὅλοι οἱ κίνδυνοι, οἱ ὁποῖοι ἠπείλησαν τήν Πατρίδα».
«Καί τοῦτο τό ἐπετύχατε», είπε , «μόνον χάρις εἰς τήν ἀγνότητα καί χάρις εἰς τήν δύναμιν τῆς Φιλοπατρίας καί τήν συνείδησιν εὐθύνης ἕναντι αὐτοῦ τό ὁποῖον ἐμάθατε ἀπό τήν γιαγιά σας, ἀπό τόν πατέρα σας, ἀπό τόν παπᾶ τῆς ἐκκλησίας, ἀπό ὅλους τούς σεβάσμιους τῆς κοινότητος, οἱ ὁποῖοι σᾶς ὁμιλοῦσαν διά τήν Πατρίδα, τήν Θρησκείαν καί τήν Οἰκογενειαν(…)»