Η συμπεριφορά του Αιγύπτιου προέδρου Αλ Σίσι απέναντι στην Τουρκία, θα πρέπει να διδάσκεται στις διεθνείς σχολές διπλωματίας, αλλά θα πρέπει να γίνει βασικό μάθημα για όλους τους Έλληνες διπλωμάτες και πολιτικούς.
Είναι ακριβώς αυτό που θα πρέπει να κάνει η Ελλάδα στις διερευνητικές επαφές με την Τουρκία, για την ακρίβεια αυτό που θα έπρεπε να κάνουν όλες οι χώρες και οι διεθνείς οργανισμοί που έρχονται σε διαβούλευση με την Τουρκία για οποιοδήποτε θέμα.
Η διαφορά είναι ότι ο ηγέτης της Αιγύπτου, γνωρίζει πολύ καλά τι εστί Τουρκία. Και κινήθηκε βάσει ακριβώς αυτής της γνώσης του. Παραθέτουμε ενδεικτικά το χρονικό των διερευνητικών Τουρκίας – Αιγύπτου που κατέληξε σε Βατερλώ:
Όντως, η Αίγυπτος δέχτηκε να γίνει μία προπαρασκευή συνεννόησης και επαναπροσέγγισης με την Τουρκία. Η είδηση αυτή ανησύχησε – και δικαίως – την Ελλάδα. Η συμμαχία Ελλάδας – Αιγύπτου που σφυρηλατήθηκε το 2015, είναι η σημαντικότερη συμμαχία που έχει επιτύχει το έθνος εδώ και πολλές δεκαετίες. Για πολλούς και διάφορους λόγους που δεν θα τους εξηγήσουμε τώρα.
Στις πρώτες συζητήσεις λοιπόν, η Τουρκία έκανε ξεκάθαρες τις επιδιώξεις της. Ήθελε οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών με την Αίγυπτο, προκειμένου να σπάσει την οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου.
Η Αίγυπτος λοιπόν απάντησε ότι για να γίνει οποιαδήποτε συζήτηση οποιοδήποτε θέμα, πρέπει η Τουρκία άμεσα να αποσύρει το σύνολο των στρατιωτικών της δυνάμεων και το σύνολο των Τζιχαντιστών που έχει μεταφέρει, από την Λιβύη. Η Τουρκία συμφώνησε.
Στον επόμενο γύρο λοιπόν, η Τουρκία επιχείρησε πάλι να θέσει το θέμα οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών με την Αίγυπτο. Η πλευρά της Αιγύπτου λοιπόν, παρέθεσε τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι μόλις μερικές δεκάδες ισλαμιστών αποχώρησαν και επέστρεψαν στην Συρία, ενώ στην Λιβύη παραμένουν το σύνολο των τούρκων αξιωματικών και 6,100 ισλαμιστές μισθοφόροι.
Οι Τούρκοι διαβεβαίωσαν για ακόμα μια φορά ότι η διαδικασία συνεχίζεται και πως θα ολοκληρωθεί σύντομα. Οι Αιγύπτιοι τότε έκαναν το εξής: Διεμήνυσαν στην Τουρκία ότι για να συνεχιστούν οι συνομιλίες, εκτός από την άμεση αποχώρηση, εντός 15 ημερών, του συνόλου των τούρκων στρατιωτικών και των ισλαμιστών μισθοφόρων από την Λιβύη, επιπλέον όρος τους είναι και η παράδοση τριών κορυφαίων ηγετών της μουσουλμανικής αδελφότητας που έχουν πάρει άσυλο από την Τουρκία!
Δηλαδή η πλευρά της Αιγύπτου, αντί να παραμυθιαστεί από τις τουρκικές υποσχέσεις, επέβαλε και δεύτερο όρο πάνω στον πρώτο που ήδη είχε υποβάλει, για να συνεχιστούν οι συνομιλίες!
Μετά από 15 μέρες οι επαφές επαναλήφθηκαν. Ο αριθμός των ισλαμιστών που είχε αποσυρθεί από την Λιβύη ήταν ελάχιστος. Οι τούρκοι αξιωματικοί παρέμεναν. Και φυσικά η Τουρκία δεν είχε παραδώσει τα τρία μέλη της μουσουλμανικής αδελφότητας!
Η τουρκική πλευρά λοιπόν διαβεβαίωσε για ακόμα μια φορά την Αίγυπτο ότι «θα γίνουν δεκτά τα αιτήματα της, απλά χρειάζεται λίγος χρόνος». Και τότε οι αιγύπτιοι αντί να «κουνήσουν συγκαταβατικά το κεφάλι» στην τουρκική εξαπάτηση, επέβαλαν και νέο, ακόμα πιο σκληρό όρο: Εκτός από την άμεση αποχώρηση ισλαμιστών μισθοφόρων και τούρκων αξιωματικών από την Λιβύη, εκτός από την άμεση παράδοση των τριών ηγετών της μουσουλμανικής αδελφότητας στην Αίγυπτο, απαίτησαν και την παράδοση 1200 περίπου Αιγυπτίων που φέρονται να πολέμησαν στην Συρία στο πλευρό των Τούρκων!
Δηλαδή οι Αιγύπτιοι επέβαλαν και τρίτο όρο για να συνεχίσουν τις συνομιλίες! Με σκληρό μάλιστα τελεσίγραφο. Κοινώς, κάθε φορά που οι τούρκοι δεν τηρούσαν τις δεσμεύσεις τους, οι Αιγύπτιοι επέβαλαν νέους, αυστηρότερους όρους για να συνεχιστούν οι συνομιλίες!
Με αποτέλεσμα το Κάιρο να ανακοινώσει μονομερώς πριν από λίγα εικοσιτετράωρα, ότι οι συνομιλίες με την Τουρκία μπαίνουν στον πάγο. Αφήνοντας τις τουρκικές εφημερίδες που πανηγύριζαν για την δήθεν επαναπροσέγγιση, στα κρύα του λουτρού.
Έτσι ακριβώς συμπεριφέρονται στην Τουρκία τα έθνη που θέλουν να επιβιώσουν και να προστατέψουν την εθνική τους κυριαρχία.