Ο Πέτρος Κωστόπουλος σχολίασε την επιστροφή της Ελένης Μενεγάκη στην τηλεόραση.
Ο κουμπάρος της παρουσιάστριας με τον οποίο για καιρό δεν έλεγαν ούτε γεια όταν εκείνος είχε δημοσιεύσει σε περιοδικό τις πρώτες φωτογραφίες της με τον Μάκη Παντζόπουλο.
«Όταν ανακοίνωσε η Μενεγάκη ότι αποχωρεί από την τηλεόραση, ανέβασα στο Insta μου ένα εξώφυλλό της από το Nitro και έγραψα «Arrivederci Λενάκι». Εκεί είναι ακόμη.
View this post on Instagram
Αν δεν ήταν φίλη μου 28 χρόνια (πριν από το «Πρωινό» εννοείται) ίσως να μην το ανέβαζα. Και ίσως να μην το ανέβαζα αν δεν άκουγα τη μία μα@@κία μετά την άλλη για αυτή της την απόφαση. Και μιζεροκακίες.
Μεταφραζόμενο, το arrivederci σημαίνει απλά «εις το επανιδείν». Ότι θα γύρναγε, δεμένο το είχα. Στα 51 (ξέρετε όλοι πόσο είναι γι’ αυτό το γράφω) ήταν πολύ μικρή για να πεθάνει τηλεοπτικά. Είναι και που κλέβει για καμιά δεκαριά χρόνια και τον χρόνο. Όπως ήξερα ότι θα έφευγε έτσι καταλάβαινα ότι θα ερχόταν πάλι. Άλλωστε όλα τα τακτοποίησε και το τηλεοπτικό πεπρωμένο.
Το πείραμα «Νέα Μενεγάκη» στούκαρε στον τοίχο, όποιοι ευφάνταστοι και να το προσπάθησαν. Πόσο με κουράζει όλη αυτή η βλακώδης φαντασία για τη διαδοχή ανθρώπων είτε πρόκειται για τον Μαραντόνα και τον Μέσι, τον Τζόρνταν και τον Κόμπι ή στα μικρά δικά μας, για τη Βουγιουκλάκη (παλιότερα) και τη Μενεγάκη και τον Σπανούλη σε λίγο δεν λέγεται.
Η ανοησία στην εξουσία. Όπως ο Τσίπρας που ήθελε και ονειρεύτηκε να γίνει ο νέος Ανδρέας Παπανδρέου για να κάνει τζίρο εκλογικό και τελικά έγινε ένας εγγαστρίμυθός του όπως σωστά είπε ο Διονύσης Σαββόπουλος. Πήγε να κοπιάρει και τη φωνή. Άλλα τα μύδια και άλλα τα γίδια.
Τα πράγματα καμιά φορά είναι απλά με τους ανθρώπους, όσες παπαριές περί ισότητας και να λένε διάφοροι «ευαίσθητοι» που κάνουν καριέρες στη μετριότητα. Κάποιοι το ΄χουν, κάποιοι δεν το έχουν. Κάποιοι μπαίνουν σε έναν χώρο και τον γεμίζουν. Γυρνάνε όλα τα κεφάλια και τους κοιτάνε. Τους συζητάνε και για το αν χέζουν ή αν περπατάνε μέχρι να πεθάνουν. Κάποιοι άλλοι είναι αόρατοι και το ξέρουν ο καθένας στα κυβικά του. Κάποιοι είναι πάντα σε πρώτο ρόλο και κάποιοι μένουν στον δεύτερο. Δεν είναι κακό. Οι άνθρωποι που παίρνουν Όσκαρ Δεύτερου Ρόλου είναι τεράστιοι ηθοποιοί. Απλά για κάποιο λόγο δεν πουλάνε το ίδιο και ως πρώτοι.
Η Λενίτσα λοιπόν πέρα από αυτά που λένε διάφοροι γνώστες (λέμε τώρα) για σκληρή δουλειά και άλλα γραφικά, είχε από την πρώτη μέρα που βγήκε στο «Πρωινό» καραψαρωμένη, μια εκτός πραγματικότητας σχέση με το γυαλί. Τι είχε ή τέλος πάντων τι εξέπεμπε σε όποιον την έβλεπε; Απλό. Ασυναισθησία. Σαν να μην ήταν στο γυαλί αλλά στον δικό της βιότοπο. Σαν να μην καταλάβαινε πού ήταν. Μπορεί να θεωρούσες π.χ. ότι αυτή υποδεχόταν στον σταθμό τους ιδιοκτήτες και τους διευθυντές και όχι το αντίστροφο. Λες και πήγαινε για πρωινό καφέ με τίποτα κολλητές σε καμιά καφετέρια. Δεν το έφτιαξε αυτό, δεν το δούλεψε. Από μόνο του βγήκε. Και μετά βέβαια -γιατί είναι γάτα- το έκανε τεχνοτροπία.
Στην ουσία αργότερα με τους τάχα… λούτσους και άλλα πολλά, τρόλαρε πριν βγει η λέξη τον αρχικό εαυτό και την άγνοιά της στα 25.
Βλέπεις ότι οι νέες Μενεγάκες δεν το ‘χουν αυτό. Ωραία κορίτσια, πιο μορφωμένα ίσως από τη Μενεγάκη, μια χαρά κούκλες, βλέπεις φανερά ότι παλεύουν με την κάμερα. Δεν είναι cool. Από τη μια μεριά κάνουν είσοδο σαν μοντέλα σε πασαρέλα (έχοντας μπερδέψει εκπομπές και άλλα τηλεοπτικά παιχνιδάκια) και από την άλλη όταν μιλάμε με σωστά ή μη σωστά ελληνικά δεν σε κρατάτε με τίποτα, όσα τσαλίμια ή τσιφτετέλια κι αν ρίχνουν. Τι να κάνουμε, είναι σαν το σεξαπίλ. Ή το έχεις ή δεν το έχεις. Ξέρω πολλές κούκλες γύρω μας που δεν βγάζουν ούτε στάλα από αυτό. Όλες θέλουν κάτι να δείξουν που θα κάνει τη διαφορά με αποτέλεσμα να μην γίνονται φιλικές στον χρήστη. Ζορισμένες τις βλέπω εγώ, όχι φιλικές σε θερμοκρασία δωματίου.
Η Ελένη δεν έδειξε ποτέ ζορισμένη, ούτε σου έδινε την εντύπωση ότι ήθελε ή προσπαθούσε να πηδήξει τον φακό και την κάμερα. Τον είχε γκόμενο με το καλημέρα. Τελειώνει η σεζόν της απομενεγακοποίησης άδοξα για να γυρίσει του χρόνου η Μενεγάκη. Πολύ κόσμο στεναχώρησε ο Μαρινάκης με αυτή τη μεταγραφή. Περισσότερο και από του Ελ Άραμπι. Στο φινάλε, αυτοί που κοστίζουν πολλά, φέρνουν συνήθως και τα περισσότερα. Και η Ελένη έβγαλε πολλά αλλά έφερε στα κανάλια πολλαπλάσια. Άσε που ένα νέο κανάλι θέλει και κανένα όνομα για να γίνει πιο ελκυστικό και να συζητιέται.
Και δεν είναι πάντα τα νούμερα μιας εκπομπής που παίζουν μόνο ρόλο σε ένα κανάλι. 3 και 4% είχαν ο Λέτερμαν, ο Λένο και έχουν και ο Κίμμελ ή ο Φάλον αλλά αυτοί είναι τα ονόματα του NBC, του ABC ή του CBS. Και η Λενίτσα η Ντε Τζένερις μονοψήφια κάνει (αυτή πια κι αν την αντιγράφουν και οι αγράμματοι με αγγλικά Τσίπρα). Όχι ότι κάνει και κανένας τίποτα νούμερα σαν τα παλιά. Ο μόνος σταθερός είναι άνδρας και είναι ο Μουτσινάς που βρήκε την τεχνοτροπία του πια μετά από δεκάδες πειράματα και κεντάει.
Αυτό λοιπόν ήταν ένα νέο, αν και για μένα ήταν το χρονικό μιας προαναγγελθείσας επιστροφής, που θα ‘λεγε και ο Μάρκες. Ο Μαρινάκης πια μετά τα πειράματα που πάντα γίνονται σε μια αρχή από εισηγήσεις ειδημόνων ακολουθεί αυτό που ξέρει. Με καλούς παίχτες, καλύτερους των άλλων, στο τέλος κερδίζεις. Κοστίζουν γιατί αν δεν κόστιζαν ο Βόλος θα ‘χε τον Μέσι και το ΤV Katoplagia την Όπρα. Θα βρει και προπονητή για να βγάλει και ταλέντα.
Η αντιμενεγακική επανάσταση μάλλον απέτυχε σε όλες τις πτυχές της, έστω και αν έφερε και νέα πρόσωπα που μια χαρά το βλέπω και αυτό. Ας ανθίσουν όλα τα λουλούδια που λένε και οι γλυκούληδες. Άλλωστε όλες νέες και καινούριες είναι. Ίσως με fine tuning να ξεπεταχτούν σε λίγο. Ίσως και με πολλή γιόγκα για να χαλαρώσουν.
Διάβασα κάποιους να λένε ότι η Μενεγάκη πρέπει να αλλάξει ριζικά. Διαφωνώ. Ναι, κάτι καινούριο στη σκαλέτα της εκπομπής πρέπει να κάνει. Κάτι. Αλλά όσοι ξέρουν από τηλεόραση θα σου πούνε ότι οι Αμερικανοί σταρ της τηλεόρασης κάνουν επί δεκαετίες το ίδιο ακριβώς. Είτε στο Good Morning America είτε η Ντε Τζένερις είτε στα late nights. Στο φινάλε, ακόμη και στις πρωινού-απογευματινού τύπου συνεντεύξεις η Μενεγάκη τα πάει πολύ καλύτερα από όλες γιατί πολύ απλά δεν ψάχνει την kinky ή κουτσομπολίστικη είδηση αλλά κάνει μια χαλαρή κουβέντα. Ό,τι πρέπει για αυτές τις ώρες. Το έμαθε μέσα στα χρόνια. Δεν τσιτώνει, χαλαρώνει»