Πρίν από μερικούς μήνες, πέθανε ο πατέρας του συζύγου μου. Ήταν μια πολύ δύσκολη στιγμή, και η μητέρα του σχεδόν κατέρρευσε. Η αδερφή του ζεί σε άλλη πόλη, οπότε δεν ήταν κοντά για να βοηθήσει, έτσι ο σύζυγος μου πρότεινε στην μαμά του να μετακομίσει μαζί μας.
Υποτίθεται ότι θα ήταν προσωρινό, αλλά ζεί μαζί μας εδώ και πέντε μήνες.
Είμαστε παντρεμένοι μόνο έναν χρόνο, και θέλουμε να κάνουμε παιδί, οπότε δεν θέλω να ζεί μαζί μας η πεθερά μου. Κάθε φορά που το αναφέρω στο σύζυγο μου, με κάνει να νιώθω άσχημα λέγοντας μου πως μας έχει ανάγκη.
Πρότεινα να μετακομίσει κοντά σε μας, αλλά αυτό θα πάρει μήνες και δεν είμαι σίγουρη ότι μπορώ να αντέξω να μείνει μαζί μας, για τόσο πολύ καιρό. Είναι μια αξιολάτρευτη κυρία, αλλά έχουμε μόνο δύο υπνοδωμάτια στο σπίτι.
Έχω αρχίσει όμως να πιέζομαι, και δεν μπορώ να λειτουργήσω. Τι να κάνω;
Αγαπητή φίλη,
Νομίζω ότι έχεις δίκιο να σκέφτεσαι πως θα έπρεπε να μένει κοντά σας. Με αυτό τον τρόπο, ο σύζυγος σου θα νομίζει πως είναι κοντά της, και θα έχετε πίσω το σπίτι σας και το χώρο σας. Μια μετακόμιση δεν χρειάζεται πάντα μήνες για να γίνει, και αν γνωρίζεις πως πρόκειται να μετακομίσει, μπορεί να είναι ένα φως στο τούνελ που νομίζεις πως βρίσκεσαι.
Ο άντρας σου πρέπει να καταλάβει, πως δεν πρέπει να περιμένει ότι η μητέρα του θα ζήσει μαζί σας για πάντα, ειδικά εφόσον έχετε μόνο δύο υπνοδωμάτια, και σκέφτεστε να κάνετε ένα παιδί. Για να είμαι ειλικρινής, θα της έκανες χάρη αν την ενθάρρυνες να αποκτήσει την ανεξαρτησία της.
Δεν θα είναι ποτέ σε θέση να προχωρήσει, αν ο άντρας σου την νταντεύει τόσο πολύ. Μπορεί να καταλήξει να βασίζεται τελείως σε εσάς, και να μην είναι σε θέση μετά να ζήσει μόνη της. Οπότε πρέπει να μιλήσεις στον άντρα σου, αλλά κάντο με ευγενικό τρόπο.
Έχει χάσει τον πατέρα του επίσης, μην το ξεχνάς, και εφόσον η αδερφή του δεν είναι κοντά, μπορεί να νιώθει πως έχει μόνο τη μητέρα του πλέον. Οπότε μην την κάνεις να νιώθει ανεπιθύμητη. Απλά πρότεινε να μετακομίσει κοντά σας.