Τρίτη μεσημέρι. Έχω τελειώσει τις περισσότερες δουλειές στο γραφείο και κατηφορίζω στη θάλασσα για μια βουτιά ώστε να γυρίσω πίσω και να συνεχίσω.
Απλώνω την πετσέτα μου στην ίδια ξαπλώστρα, παραγγέλνω τον ίδιο καφέ και δίπλα μου κάθεται ο ίδιος κύριος που συναντάω συχνά στην ίδια παραλία. Καλοστεκούμενος, γεροδεμένος, με νεανική όψη παρά το προχωρημένο της ηλικίας του. Ήταν σίγουρα άνω των 60. Βουτάω, επιστρέφω στην ξαπλώστρα και πιάνουμε μια άσχετη κουβέντα για τον γάμο και πώς έχουν γίνει σήμερα οι σχέσεις. Με ρωτάει τί δουλεια κάνω, του λέω ότι έχω το Singleparent.gr και αμέσως τον βλέπω κάπως…ανακουφισμένο και στενόχωρο ταυτόχρονα.
-Σας διαβάζω, βλέπω πόσο πολύ στηρίζετε τους μονογονείς αλλά και εμάς τους ομοφυλόφιλους κορίτσι μου, μπράβο! μου είπε.
Σοκάρομαι. “Δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι είναι γκέι αυτός ο άνθρωπος” σκέφτομαι και αμέσως διακόπτω την εντελώς λάθος σκέψη μου αφού η ομοφυλοφιλία δεν είναι κάτι ορατό, δεν είναι σπυρί και σίγουρα δεν αναβοσβήνει βελάκι πάνω απ’ τα κεφάλια των ανθρώπων.
-Ευχαριστώ πολύ αλλά γιατί το λέτε στενοχωρημένα;
-Άστα μεγάλη ιστορία.
-Δεν μου τη λέτε να τη δημοσιεύσω; (σιγά μην έχανα)
-Μμμμ εντάξει αλλά δεν θα πεις το όνομά μου! μου λέει.
-Καλά και το ρωτάτε; Εννοείται!
-Ωραία άκου. Εγώ είμαι ομοφυλόφιλος και με τη γυναίκα μου παντρευτήκαμε με τη συμφωνία εγώ να της κάνω παιδιά και αυτή να κάνει τα στραβά μάτια, μου είπε βουρκωμένος.
Κι έτσι άρχισα να γράφω…
Συνέντευξη για το Singleparent.gr: Κυριακή Χαριτάκη
-Κύριε Γιώργο, αρχικά πείτε μας, πώς ανακαλύψατε ότι είστε ομοφυλόφιλος;
-Όταν ερωτεύτηκα έναν συμμαθητή μου στη Β Γυμνασίου. Βασανίστηκα πολύ, έκανα πως δεν το αισθανόμουν. Προσπάθησα τότε να τα φτιάξω με ένα κορίτσι της τάξης για να πείσω τον εαυτό μου ότι ήθελε κορίτσια, έτσι σαν άμυνα. Όταν με φίλησε εκείνο το κοριτσάκι μόνο εμετό δεν έκανα. Αηδίασα.
-Και μετά τί κάνατε;
-Μετά έκανα τον μ@κα. Οι γονεις μου δεν ήξεραν τίποτα, ο πατέρας στρατιωτικός εκείνης της εποχής τολμούσες να πεις ότι είσαι ομοφυλόφιλος; Θα με έστηνε στα 3 μέτρα.
-Η μητέρα σας;
-Η μητέρα μου δεν είχε λόγο μέσα στο σπίτι. Ειχε και 4 παιδιά να μεγαλώσει.
-Κατάλαβα…και τελικά τι κάνατε;
-Κοίτα, φάρμακο δεν πήρα! Δεν υπάρχει φάρμακο. Έκανα σχέση με έναν γείτονά μου, 20 εγώ, 32 αυτός, ήταν η πρώτη μου ολοκληρωμένη σχέση. Εννοείται κρυβόμασταν από όλους. Παντρεμένος αυτός με 3 παιδιά.
-Πώς χάλασε αυτή η σχέση;
-Δεν χάλασε ποτέ, απλά σταμάτησε για λίγο. Η μάνα μου κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, κάθε μάνα ξερει το παιδί της. Δεν είναι τυχαίο που μετά από λίγους μήνες σχέσης με αυτόν τον άνθρωπο, έπρηζε τον πατέρα μου να μου προξενέψουν μια κοπέλα, επίσης από τη γειτονιά.
-Και τελικά;
-Τελικά αυτή η κοπέλα έγινε γυναίκα μου. Μεγάλη σε ηλικία, 27 χρονών καταλαβαίνεις θεωρούνταν γεροντοκόρη τότε.
-Καθίστε λίγο. Εσείς ήσασταν 20 και εκείνη 27; Και οι γονείς σας, αν και συντηρητικοί, συμφωνούσαν με αυτή τη διαφορά ηλικίας που τότε ήταν απαγορευτική;
-Πιο απαγορευτική ήταν η ομοφυλοφιλία και επειδή το είχαν καταλάβει , αλλά αν το παραδεχόντουσαν θα έπρεπε και να με διώξουν, με πάντρεψαν άρων αρων να το κουκουλώσουν. Και 52 χρονών να ήταν η κοπέλα πάλι θα μου την έδιναν.
-Εσείς δεν αντιδράσατε; Δεν αρνηθήκατε;
-Όχι βέβαια ήταν μια λύση και για εμένα να μην φαίνομαι. Αλλά δεν την κορόιδεψα την κοπέλα, της μίλησα από την πρώτη στιγμή δεν της πούλησα έρωτες.
-Τί της ειπατε δηλαδή;
-Της είπα ότι μου αρέσουν οι άντρες και πως την παντρεύομαι από ανάγκη αλλά θα της κάνω όσα παιδιά θέλει αρκεί να μη μιλήσει.
-Και δέχτηκε; Δεν θύμωσε, δεν το μαρτύρησε;
-Ο ένας χρειαζόταν τον άλλον. Εκείνη ήθελε να γίνει μάνα και εγώ ήθελα να γίνω αόρατος στα μάτια του κόσμου. Ήμασταν ο τέλειος γάμος, αν με εννοείς…
-Πόσα παιδιά κάνατε;
-3 κορίτσια μέσα σε 3 χρόνια.
-Η σχέση σας με τον άλλον άντρα;
-Συνεχίστηκε. Τη μέρα που παντρευόμουν και πηγαίνα γαμπρός με τα όργανα στην εκκλησία, είχε βγει στο μπαλκονι και έκλαιγε κρυφά. Μέσα μου η καρδιά μου σκιζοταν αλλά τί να έκανα; Και εκείνος παντρεμένος, θα τον κατέστρεφα…
-Πώς χωρίσατε;
-Δεν χωρίσαμε. Όταν γεννήθηκε η τρίτη μου κόρη, αποφάσισα να φύγω για τα καράβια. Έτσι και δεν θα πιεζόμουν και η γυναίκα μου δεν θα πιεζόταν. Ξέρω ότι θα ήμουν μακριά από τα παιδιά μου αλλά δεν υπήρχε άλλη λύση. Το παραμικρό λάθος, η παραμικρή διαρροή, θα τους στοίχιζε περισσότερο. Και έτσι έφυγα. Δεν θα ξεχάσω τη μάνα μου στο λιμάνι, που μου ειπε “Εμείς σε αγαπάμε ό,τι και να κάνεις”. Είμαι σίγουρος ότι και αυτό ακόμα γνώριζαν γιατί το έκανα….
-Πόσα χρόνια ήσασταν στα καράβια;
-30 χρόνια. Κάθε 6μηνο πήγαινα σπίτι έβλεπα την οικογένειά μου, έβλεπα και εκείνον και ξαναέφευγα.
-Στα ταξίδια σας, δεν πήγατε με άλλους άντρες ή και γυναίκες όπως άλλοι ναύτες στα λιμάνια;
-Στην αρχή ναι, πήγαινα. Με άντρες όχι με γυναίκες. Μετά που έγινα καπετάνιος , πήγαινα και πάλι αλλά πιο προσεκτικά, δεν ήθελα να ρισκάρω τη θέση μου.
-Τα παιδιά σας κατάλαβαν τίποτα; Τους μιλήσατε πιο μετά;
-Τα παιδιά μου μεγάλωσαν, σπούδασαν και παντρεύτηκαν όλα. Ποτέ δεν τους μίλησα γιατί δεν ήθελα να χαλάσουν την εικόνα που έχουν για τους γονείς τους. Αυτό που έλεγα παντα στα παιδιά μου ήταν να ακολουθούν όχι την καρδιά τους αλλά το ένστικτό τους. Δεν υπάρχει πιο ισχυρό πράγμα, ανώτερο κι από το μυαλό ακόμα.
-Είστε μαζί με τη γυναίκα σας σήμερα;
-Όχι, έχουμε χωρίσει. Πήραμε διαζύγιο το 2015 και τώρα συζεί με τον σύντροφό της με τον οποίο ήταν μαζί από τότε που τα παιδιά ήταν μικρά. Αλλά έκανε και αυτός υπομονή.
-Με λίγα λόγια μου λέτε ότι μαζί με εσάς, πιέστηκαν κι άλλες οικογένειες.
-Εννοείται! Αλλά δεν είχαμε άλλη επιλογή τότε.
-Με τη σχέση εκείνη;
-Μας χώρισε ο θάνατος. Πέθανε τη χρονιά που πήρα διαζύγιο από τη γυναίκα μου. Μεγάλος πόνος δεν τον χάρηκα ποτέ αυτόν τον άνθρωπο.
-Άδικο ε; Να πεθάνει τη στιγμή που εσείς ελευθερωθήκατε και επίσημα!
-Μπα αυτό είναι το λιγότερο. Η αδικία ηταν που δεν ήμασταν πραγματικά ελευθεροι ποτέ να το ζήσουμε. Που αγαπιόμασταν κρυφά, αυτή ήταν η αδικία.
-Τί έχετε να πείτε σε όσους λένε ότι οι ομοφυλόφιλοι και γενικά η κοινωνια, προσπαθούν να μας περάσουν το αφύσικο για φυσιολογικό;
-Έχω να πω ότι επίσης αφύσικο είναι να στερείς τις ελευθερίες των άλλων, αλλά το κάνουν. Αφύσικο είναι και να απατάς τη γυναίκα ή τον άντρα σου αλλά το κάνουν. Πολλά είναι τα “αφύσικα” που κάνει ο άνθρωπος αλλά δεν μιλάει γι’ αυτά. Μιλάει μόνο για την ομοφυλοφιλία ως κάτι αφύσικο για να σκεπάζει τα δικά του και δεν θέλει να καταλάβει πως και η ομοφυλοφιλία μέρος της φύσης είναι.
-Είστε υπέρ να κάνουν ή να υιοθετούν παιδιά οι ομοφυλόφιλοι;
-Όχι δεν είμαι. Ξέρεις γιατί; Γιατί πιστεύω πως ένας ομοφυλόφιλος έχει να αντιμετωπίσει τόσο μίσος και ρατσισμό, που οι ανασφάλειες που του δημιουργούνται, στις περισσότερες περιπτώσεις τον καθιστούν αδύναμο να μεγαλώσει σωστά ένα παιδί. Θέλει να είσαι πολύ ισχυρός χαρακτήρας ή να έχεις το απόλυτο υποστηρικτικό περιβάλλον ή να είσαι αγκαζέ με ψυχίατρο για να μεγαλώσεις σωστά ένα παιδί και να του δώσεις γερή αυτοπεποίθηση ενώ εσένα σου τη σκοτώνουν καθε μέρα.
-Εσείς όμως κάνατε παιδιά.
-Ναι έκανα δεν μετανιώνω αλλά όχι ως ομοφυλόφιλος. Όλοι νόμιζαν ότι μου αρέσουν οι γυναίκες, δεν πολεμήθηκα. Πολέμησα όμως πάρα πολύ τον εαυτό μου χωρίς να το ξέρει ποτέ κανείς. Μόνο αυτός…
Κύριε Γιώργο μου, σας ευχαριστώ πραγματικά για όλα!
Πηγή: singleparent.gr