Πάντα φοράω ένα σταυρουδάκι!
Ακόμα και στη θάλασσα
τον σταυρό τον έχω πάνω μου.
Ετσι μεγάλωσα,
έτσι είμαι
και ελπίζω πως έτσι θα πεθάνω.
Θέλω τον σταυρό μαζί μου, σύντροφο!
……………
Υπήρξαν εποχές που παραφέρθηκα!
Που έβρισα και δεν έπρεπε να το κάνω.
Εκανα λάθος!
Δεν συγχώρησα τον εαυτό μου.
Με το να βρίζω δεν γίνεται να κερδίσω κάτι.
Πρέπει σιγά σιγά να δουλεύουμε με τον εαυτό μας,
ώστε να γίνεται αυτός καλύτερος.
Και να μπορεί, έτσι, να συγκρατηθεί.
Εάν δεν μπορείς να συγκρατηθείς,
πέφτεις σε παραπτώματα.
Επισκέφθηκα τον πνευματικό μου στο Αγιον Ορος
και του ζήτησα να με βοηθήσει,
ώστε να ξεπεράσω την αμαρτία που είχα κάνει.
Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει κάνει αμαρτία!
Το θέμα είναι να το καταλαβαίνουμε
και να μην επανέρχεται αυτό.
«Από την ώρα που πήγα στο Άγιον Ορος, έγινα άλλος άνθρωπος…»
Καλό παράδεισο.
Γιάννης Ιωαννίδης (Θεσσαλονίκη 26 Φεβρουαρίου 1945 – Αθήνα 4 Οκτωβρίου 2023) ήταν Έλληνας καλαθοσφαιριστής, προπονητής και πολιτικός.
amfoterodexios.blogspot.com
