Η Παράκληση του Αγίου Παϊσίου ψάλλεται στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Κολοκυνθούς.

Τα ψυχοσάββατα και τα μνημόσυνα των κεκοιμημένων είναι η ουσιαστικότερη φανέρωση του μυστηρίου της Εκκλησίας του Χριστού.

Μέσα στην Εκκλησία οι άνθρωποι αγωνίζονται να πάψουν να είναι μονάδες, τμήματα, μέλη και προσπαθούν να ενωποιηθούν στο ένα σώμα του Χριστού.

Να γίνουν αδέρφια.

Να γίνουν ένα σώμα. Να ελευθερωθούν από το αποσπασματικό και να γίνουν ολοκληρία.

Δείτε τa βίντεο:

Να βιώσουν τα λόγια της προσευχής του Χριστού προς τον Πατέρα όταν παρακαλεί για τους μελλοντικούς Χριστιανούς (που θα υπάρξουν από τους λόγους των αποστόλων): «να είναι ένα όπως εμείς (Πατήρ καί Υἱός) είμαστε ενωμένοι και να ενωθούν μαζί μας για να πιστεύσει ο κόσμος ότι Συ με έστειλες» (Ιω 17, 21).

Ψυχοσάββατο: Κόλλυβα – Υλικά

1 κιλό στάρι

150 γρ καρύδια

200 γρ σουσάμι καβουρδισμένο

350 γρ αμύγδαλα

400 γρ φουντούκια

250 γρ.σταφίδες

2-3 ρόδια

μισό ματσάκι δυόσμο ή μαιτανό ψιλοκομμένο

2,5 κουταλιές της σούπας κανέλα

1,5 κουταλάκι γλυκού γαρύφαλλο

1-2 κούπες φρυγανιά τριμμένη

Ότι ξηρούς καρπούς έχουμε βάζουμε.

Για την διακόσμηση
500 γρ άχνη
κουφετάκια ασημένια

Οδηγίες

Η διαδικασία ξεκινάει από την προηγούμενη μέρα. Καθαρίζουμε και πλένουμε το στάρι.
Σε μια κατσαρόλα το βάζουμε να βράσει με νερό, το βλέπουμε αν ψήθηκε.

Σουρώνουμε σε στραγγιστήρι και ξεπλένουμε το στάρι.

Όταν το στάρι φουσκώσει το σουρώνουμε και το ξεπλένουμε. Σε μια μεγάλη επιφάνεια βάζουμε ένα σεντόνι η ένα τραπεζομάντηλο μετά χαρτί κουζίνας και απλώνουμε πάνω το στάρι .

Πηγή: ekklisiaonline

Ο Άγιος Παϊσιος εκοιμήθηκε πριν από 29 χρόνια και εκατοντάδες πιστοί σπεύδουν στη Σουρωτή στη Θεσσαλονίκη για να τιμήσουν τη μνήμη του…

Ο Άγιος Παΐσιος παρότι σύγχρονος παραμένει εξαιρετικά δημοφιλής και μια επιπλέον απόδειξη είναι οι ουρές πιστών στη Σουρωτή στη Θεσσαλονίκη για να προσκυνήσουν στον τάφο και να τιμήσουν τη μνήμη του. Η πορεία του Αγίου έγινε σειρά στο Mega με εξαιρετικά νούμερα τηλεθέασης. Τα θαύματα και τα κηρύγματα του ταπεινού γέροντα από το Άγιο Όρος αναλύθηκαν και σε πολλούς προκάλεσαν ρίγη συγκίνησης.

Χιλιάδες πιστοί επισκέπτονται από την Τρίτη 11 Ιουλίου το Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης για να τιμήσουν τη μνήμη του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 12 Ιουλίου.

Το βράδυ της Τρίτης πραγματοποιήθηκε ιερά αγρυπνία με πλήθος κόσμου να κάνει ουρές έξω από την εκκλησία αλλά και για προσκυνήσει τον τάφο του Αγίου Παϊσίου. Όπως φαίνεται στις εικόνες οι πιστοί περίμεναν υπομονετικά για να μπουν στο μοναστήρι και να τιμήσουν τον προστάτη Άγιό τους.

Αρσένιος Εζνεπίδης. Έτσι ήταν το κοσμικό όνομα του Αγίου Παϊσίου, ο οποίος είχε γεννηθεί στα Φάρασα της Καππαδοκίας στις 25 Ιουλίου 1924. Παιδί πολύτεκνης οικογένειας, καθώς ο πατέρας του, (ο οποίος ήταν και δήμαρχος των Φαράσων) Πρόδρομος και η μητέρα του Ευλαμπία, είχαν ακόμα 8 παιδιά. Εκεί, στα Φάρασα, τον Αύγουστο του 1924, λίγο πριν ολοκληρωθεί η ανταλλαγή πληθυσμών, ο ιερέας της ενορίας του, Αρσένιος, τον βάφτισε, επιμένοντας να του δώσει το δικό του όνομα “για να αφήσει καλόγερο στο πόδι του”, όπως είχε πει.

Ο Αρσένιος θα αναγνωριζόταν ως Άγιος το 1988. Από την Καππαδοκία με τα προσφυγικά καραβάνια, η οικογένεια Εζνεπίδη έφτασε τον Σεπτέμβριο του 1924 στον Πειραιά. Από εκεί στην Κέρκυρα, την Ηγουμενίτσα και τελικά στην Κόνιτσα, όπου ο Αρσένιος θα τέλειωνε το σχολείο -το δημοτικό- και θα δούλευε σαν ξυλουργός, μέχρι να καταταγεί στο στρατό και να υπηρετήσει ως ασυρματιστής το 1940.

https://www.youtube.com/watch?v=Oh28ih3AoJo&t=3s

Μετά την απόλυσή του από το στρατό, το 1949, ο Αρσένιος πήγε στο Άγιο Όρος. Είχε αποφασίσει να μονάσει και η γνωριμία του εκεί με τον πατέρα Κύριλλο της Μονής Κουτλουμουσίου ήταν καταλυτική. Εντάχθηκε, αργότερα, στη Μονή Εσφιγμένου και εκάρη μοναχός με το όνομα Αβέρκιος, ενώ το 1954 εντάχθηκε στη Μονή Φιλοθέου, όπου ακολούθησε πιστά τον γέροντα Συμεών. Με αυτόν διαμόρφωσε τον μοναστικό χαρακτήρα του και έλαβε το όνομα Παΐσιος.

Η ζωή του Αγίου Παϊσίου έγινε, μάλιστα, και τηλεοπτική σειρά με την ιστορική-βιογραφική σειρά «Άγιος Παΐσιος – Από τα Φάρασα στον Ουρανό» και πρωταγωνιστή τον Νικήτα Τσακίρογλου όπου παρουσιάστηκε ο βίος της εμβληματικής φυσιογνωμίας που φώτισε με τον πνευματικό λόγο και τη θυσιαστική του αγάπη ολόκληρο τον κόσμο της Ορθοδοξίας.

Ο Άγιος Παΐσιος, όταν έβγαινε από το Άγιον Όρος για λόγους υγείας φιλοξενούνταν στο Ησυχαστήριο της Μονής Σουρωτής και εκεί συναντούσε τον πατέρα Πολύκαρπο Μαντζάρογλου, ο οποίος ήταν Πνευματικός του Ησυχαστηρίου, και συζητούσαν ανταλλάσσοντας πνευματικές εμπειρίες. Η συμβολή του Αγίου στον πνευματικό καταρτισμό των μοναζουσών ήταν πολύτιμη και έτσι ο πατήρ Πολύκαρπος έφτιαξε ένα κελλάκι στο βουνό, για να μένει ο Άγιος Γέροντας Παΐσιος όταν επισκεπτόταν το Ησυχαστήριο.

Μετά το 1993 παρουσίαζε αιμορραγίες για τις οποίες αρνούνταν να νοσηλευτεί λέγοντας ότι «όλα θα βολευτούν με το χώμα». Το Νοέμβριο του ίδιου έτους βγήκε για τελευταία φορά από το Άγιο Όρος και πήγε στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στη Σουρωτή – Βασιλικά Θεσσαλονίκης για τη γιορτή του Αγίου Αρσενίου (10 Νοεμβρίου).

Εκεί έμεινε για λίγες μέρες και ενώ ετοιμαζόταν να φύγει ασθένησε και μεταφέρθηκε στο Θεαγένειο, όπου έγινε διάγνωση για όγκο στο παχύ έντερο. Θεώρησε τον καρκίνο εκπλήρωση αιτήματός του προς το Θεό και ωφέλιμο για την πνευματική του υγεία. Στις 4 Φεβρουαρίου του 1994 χειρουργήθηκε.

Παρότι η ασθένεια δεν έπαυσε, αλλά παρουσίασε μεταστάσεις στους πνεύμονες και στο ήπαρ, ο Γέροντας ανακοίνωσε την επιθυμία του να επιστρέψει στο Άγιον Όρος στις 13 Ιουνίου. Ο υψηλός πυρετός όμως και η δύσπνοια τον ανάγκασαν να παραμείνει.

Στο τέλος του Ιουνίου οι γιατροί του ανακοίνωσαν ότι τα περιθώρια ζωής του ήταν δύο με τρεις εβδομάδες το πολύ. Τη Δευτέρα 11 Ιουλίου (γιορτή της Αγίας Ευφημίας) κοινώνησε για τελευταία φορά γονατιστός μπροστά στο κρεβάτι του.

Τις τελευταίες μέρες της ζωής του αποφάσισε να μην παίρνει φάρμακα ή παυσίπονα, παρά τους φρικτούς πόνους της ασθένειάς του. Τελικά εκοιμήθη την Τρίτη 12 Ιουλίου 1994 και ώρα 11:00 σε ηλικία 69 ετών και ενταφιάστηκε στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στη Σουρωτή – Βασιλικά Θεσσαλονίκης. Έκτοτε, κάθε χρόνο στις 11 προς 12 Ιουλίου, στην Εορτή του, τελείται αγρυπνία στο Ιερό Ησυχαστήριο, με συμμετοχή χιλιάδων πιστών.

Η σειρά «Άγιος Παΐσιος – Από τα Φάρασα στον Ουρανό» έκανε πρεμιέρα το βράδυ της Πέμπτης και καθήλωσε το τηλεοπτικό κοινό, αφού σάρωσε σε τηλεθέαση. Συγκεκριμένα, έκανε 33% στο σύνολο του κοινού και 32,3% στο δυναμικό κοινό 18-54, το υψηλότερο ποσοστό που σημειώθηκε σε επιμέρους κατηγορία κοινού άγγιξε το 40,6%, ενώ πάνω από ενάμιση εκατομμύρια τηλεθεατές (1.597.820) την παρακολούθησαν. Στο Twitter, δε, ήταν πρώτη στα Ttrends, ενώ μέχρι και σήμερα το hashtag Παΐσιος φιγουράρει στις πρώτες θέσεις.

Κι εδώ θα σταθώ. Γιατί στα χιλιάδες tweets τα σχόλια ποικίλουν. Στην πλειοψηφία, ο κόσμος υποδέχτηκε με ενθουσιασμό τη νέα σειρά του Mega, όμως υπάρχουν και αυτοί που έσπευσαν να την χλευάσουν. Όχι για την ερμηνεία των ηθοποιών – που οι περισσότεροι στο πρώτο επεισόδιο ήταν εξαιρετικοί – ούτε για την άψογη σκηνοθεσία, ούτε για την υπέροχη φωτογραφία. Αλλά για το περιεχόμενο.

Ο “Άγιος Παΐσιος” είναι μια ιστορική – θρησκευτική σειρά. Σπάνια, στην ελληνική τηλεόραση παρακολουθούμε αυτού του είδους παραγωγές. Αναφέρεται στον βίο του Αγίου από τη γέννησή του έως την απόφασή του να γίνει μοναχός στο Άγιο Όρος.

Τα παιδικά του χρόνια είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με μια σημαντική και μαύρη περίοδο της ελληνικής ιστορίας που πάντα θα πονάει, αφού η γέννησή του συμπίπτει με τον ξεριζωμό των Ελλήνων της Καππαδοκίας. Και αυτόν τον ξεριζωμό τον είδαμε στο χθεσινό επεισόδιο με απόλυτο σεβασμό στην ιστορία και στους ανθρώπους που αναγκάστηκαν να αφήσουν τα σπίτια τους και τις ζωές τους.

Ναι, οι άνθρωποι εκείνοι όταν ξεριζώθηκαν από τα σπίτια τους και καραβάνια με τα πόδια ξεκίνησαν ένα “δρόμο θανάτου” και αβεβαιότητας για το δικό τους αύριο και των παιδιών τους, το μόνο που μπορούσαν να πάρουν μαζί τους, ήταν μια εικόνα. Αυτή ήταν το μόνο που μπορούσαν να πάρουν από την περιουσία τους. Για τους ξεριζωμένους, η εικόνα ήταν ολάκερο το βιός τους. Το ότι σήμερα – για λίγους για πολλούς; – μια εικόνα είναι “ειδωλολατρική”, για τους ανθρώπους εκείνους ήταν όλη τους η ελπίδα, η δύναμη για να αντέξουν. Με το να ειρωνεύονται, λοιπόν, τη σημασία που δόθηκε σε αυτό μέσω της σειράς, είναι σα να ειρωνεύονται τους Έλληνες πρόσφυγες.

Ο “Άγιος Παϊσιος” πέρα από το θρησκευτικό κομμάτι, είναι και μια ιστορική σειρά. Έρχεται να μας υπενθυμίσει το πρόσφατο παρελθόν μας, τα όσα έζησαν οι γιαγιάδες και οι παππούδες μας. Είναι οι ιστορίες με τις οποίες μεγαλώσαμε και τις οποίες μας έχουν διηγηθεί όταν ήμασταν παιδιά.

Και στην τελική, σε μια ελληνική τηλεόραση που έχουμε δει “τέρατα”, γιατί τέτοια αντίδραση για μια σειρά που δεν προσβάλλει ενώ σέβεται την αισθητική του τηλεθεατή;

Γιατί μας άρεσε ο “Άγιος Παϊσιος”

Ας αφήσουμε, λοιπόν, αυτά και να πούμε τι μας άρεσε περισσότερο στο πρώτο επεισόδιο της σειράς. Με την ελπίδα ότι η καλή δουλειά θα συνεχιστεί και στα επόμενα επεισόδια.

• Ο Νικήτας Τσακίρογλου. Πόσο είχε λείψει από την τηλεόραση. Συγκλονιστικός ως γέροντας Αρσένιος. Πράος λόγος, καθόλου υπερβολικός, έβγαζε μια καλοσύνη.
• Η γιαγιά. Μου θύμισε τη δική μου γιαγιά. Ειδικά, η σκηνή που έλεγε το παραμύθι στα εγγόνια της, με ταξίδεψε στα παιδικά μου χρόνια.
• Η μουσική, η σκηνοθεσία, ο φωτισμός, η φωτογραφία
• Η Χριστίνα Παυλίδου στο ρόλο της μητέρας του Παϊσιου. Εξαιρετική ηθοποιός
• “Θα φύγουμε είπαν θα πάμε στην Ελλάδα -Μα και εδώ Ελλάδα είναι;”. Κάποια από τις δυνατές ατάκες με ιστορική σημασία.
• Μετά το “Κόκκινο Ποτάμι”, μια ακόμα σειρά που αναφέρεται στον ξεριζωμό των Ελλήνων. Ναι, σε αυτήν δεν έχουμε παράλληλα την εξέλιξη ενός έρωτα, αλλά τη ζωή ενός ανθρώπου που έγινε Άγιος. Γιατί να είναι κακό αυτό;
• Γιατί μέσα από αυτήν θα μάθουμε για τον βίο του Άγιου Παϊσιου. Του σύγχρονου Αγίου που όσοι τον γνώρισαν από κοντά μιλούν για εκείνον με θαυμασμό.
• Και στην τελική, το τηλεκοντρόλ έχει τέτοια δύναμη που αν δεν αρέσει σε κάποιον το θέμα της σειράς, απλά αλλάζει κανάλι. Και βλέπει… Survivor. Ευτυχώς, τα τελευταία 3 χρόνια, τα κανάλια έχουν τόσες προτάσεις που πλέον, επιλέγεις εσύ ποια τηλεόραση θέλεις!

Πηγή: infowoman.gr

Σε κλίμα κατάνυξης πιστοί από όλη την Ελλάδα καταφτάνουν στον τάφο του Αγίου Παϊσίου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης.

Ειδικότερα, πλήθος πιστών από όλη τη χώρα συρρέουν στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης για να προσκυνήσουν τον τάφο του Αγίου Παϊσίου, καθώς η εκκλησία τιμά τη μνήμη του την Τρίτη (12.07.2022).

Οι πιστοί μέσα σε κλίμα συγκίνησης περιμένουν υπομονετικά για να προσκυνήσουν τη χάρη του Αγίου.

Δείτε βίντεο του Politic.gr:

Ποιος ήταν ο Άγιος Παΐσιος

Γεννήθηκε στις 25 Ιουλίου του 1924 στα Φάρασα της Καππαδοκίας και ήταν γιος του Προδρόμου και της Ευλογίας – Ευλαμπίας Εζνεπίδη.

Είχε άλλα οκτώ αδέλφια, ενώ ο πατέρας του ήταν πρόεδρος του χωριού. Στις 7 Αυγούστου του 1924, μια εβδομάδα πριν οι Φαρασιώτες φύγουν για την Ελλάδα, βαφτίστηκε από τον ιερέα της ενορίας Αρσένιο, τον οποίο η Ορθόδοξη Εκκλησία αναγνώρισε ως άγιο το 1986. Ο Αρσένιος επέμεινε και του έδωσε το δικό του όνομα «για να αφήσει καλόγερο στο πόδι του», όπως χαρακτηριστικά είχε πει.

Ο Άγιος Παΐσιος εκοιμήθη στις 12 Ιουλίου 1994 στο Ιερό Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. Έπασχε από καρκίνο στο παχύ έντερο, μία ασθένεια που ο ίδιος αντιμετώπιζε σαν μία δοκιμασία που αποφάσισε για εκείνον ο Θεός. Γι’ αυτό, άλλωστε και δε θέλησε να την καταπολεμήσει εντατικά.

Η αγιοκατάταξη του γέροντος Παϊσίου έγινε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο τον Ιανουάριο του 2015.