Ο Γιώργος Νταλάρας είναι ένας εκ των κορυφαίων καλλιτεχνών της γενιάς του, με τον ίδιο να ξεκινά πολύ δύσκολα στη ζωή του, με καταγωγή από την Κοκκινιά του Πειραιά.
Η μητέρα του καταγόταν από τη Μικρά Ασία κι ο πατέρας του ήταν ο ρεμπέτης Λουκάς Νταράλας. Οι πρώτες του μνήμες είναι στενά δεμένες με τις βασικές μορφές της ελληνικής μουσικής, δημοτικό, σμυρναίικο, ρεμπέτικο και λαϊκό τραγούδι. Τα είδη αυτά τον επηρέασαν κι ως καλλιτέχνη (δισκογραφικά και συναυλιακά).
Παράλληλα, έχει ερμηνεύσει και πολλά άλλα είδη, όπως βυζαντινούς ύμνους, λυρικά, σύγχρονα έντεχνα, ποπ, ροκ, λάτιν, όπερα, συμφωνικά έργα κλπ. Έχει συνεργαστεί με πλήθος Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών (συνθέτες, ποιητές, μουσικούς, σκηνοθέτες κ.α.). Είναι ο Έλληνας καλλιτέχνης που έχει πραγματοποιήσει τις μεγαλύτερες συναυλίες τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, έχει εμφανιστεί στα σημαντικότερα θέατρα και συναυλιακούς χώρους παγκοσμίως, ενώ έχει συνεργαστεί με πολλές από τις σημαντικότερες συμφωνικές ορχήστρες του κόσμου.
Έχει λάβει διάφορες τιμητικές διακρίσεις, μεταξύ άλλων την κυπριακή υπηκοότητα, το Διεθνές Βραβείο Kennedy και του Πρεσβευτή Καλής Θέλησης της UNESCO, με τον ίδιο να εκφράζει τη θλίψη του για μια απώλεια.
Η περιπετειώδης ζωή του Λουκά Νταράλα
Ο Λουκάς Νταράλας (1927–1977) γεννήθηκε στην Αθήνα με καταγωγή από την Καρδίτσα, όπου είχε γεννηθεί ο πατέρας του, Χρήστος Νταράλας, δεξιοτέχνης του βιολιού. Πατέρας του Γιώργου Νταλάρα. Ήταν ερμηνευτής του ρεμπέτικου κατά τη δεκαετία του 1950 και στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Η πιο γνωστή σύνθεση είναι το ρεμπέτικο «Το βουνό», σε στίχους Ευάγγελου Πρέκα.
Σύμφωνα με τους συγγενείς της ρεμπέτισσας Μαρίκας Νίνου, σε ραδιοφωνική συνέντευξη στον Πάνο Γεραμάνη στα τέλη του 2004, η Μαρίκα Νίνου τον ανακάλυψε, ούσα η πρώτη που ηχογράφησε «Το βουνό». Η ερμηνεία της Καίτης Γκρέυ κυκλοφόρησε λίγο αργότερα και έγινε πολύ δημοφιλής.
Οι ηχογραφήσεις του Νταράλα είναι λίγες. Ο πρώτος του δίσκος ήταν το Ένας ρεμπέτης, που περιελάμβανε τη δική του ερμηνεία για «Το βουνό». Ο δεύτερος δίσκος κυκλοφόρησε το 1975 χωρίς την ίδια επιτυχία. Το 1965, ο Νταράλας ηχογράφησε το τραγούδι «Πικρός καημός» παίζοντας μπουζούκι. Τραγουδούσε και έπαιζε κιθάρα ο Γιώργος Νταλάρας.
Η σκληρή ζωή της μητέρας του
Για τη μητέρα του Νταλάρα δε μαθαίνουμε πολλά, πέρα από την αυτοβιογραφία του, όπου περιγράφει την πολύ δύσκολη ζωή που πέρασε.
Ο Γιώργος Νταράλας γεννιέται το 1949 στο Αμερικανικό Νοσοκομείο, ένα κοκκινωπό κτίσμα που δεσπόζει ανάμεσα στις προσφυγικές παράγκες της Κοκκινιάς. Πατέρας του, ο Λουκάς Νταράλας, όμορφος άνθρωπος, καλοφτιαγμένος, με λεπτό μουστακάκι, ρεμπέτης μέχρι το μεδούλι. Ερωτεύτηκε τη γυναίκα του, Σουλτάνα (το γένος Χριστοδούλου), μια πληθωρική Σμυρνιά με τσαγανό και βαμμένα χείλη, μες στο νοσοκομείο, εκεί που γυρνούσε με την κομπανία του διασκεδάζοντας τους αρρώστους. Είχε χάσει το ένα πόδι της (την είχε χτυπήσει το τραμ και επί Κατοχής επιλέγουν να τη «θεραπεύσουν» διά του ακρωτηριασμού), αλλά εκεί, στο κρεβάτι του πόνου, βρήκε άνδρα και παντρεύτηκε.
Η οικογένεια Νταράλα ζει μέσα στη φτώχεια. Ο πατέρας του, συνεπής στον μύθο του ρεμπέτη που δεν είναι φτιαγμένος για σπίτι, ανοίγει μια μέρα την πόρτα και την «κάνει». Έρχεται κάθε δύο-τρία χρόνια και μετά ξανά φευγάτος. Γερμανία. Βέλγιο, Γαλλία, σπέρνει καινούργιες οικογένειες ανά την Ευρώπη.
Στο βιβλίο του Ζαμπέτα διαβάζουμε για την κυρα-Σουλτάνα το παρακάτω απόσπασμα που δείχνει τη στενή σχέση που είχε ο Γ. Νταλάρας με τη μητέρα του:
«Ο Νταλάρας ειναι 25-30 χρόνια τραγουδιστής, τραγουδάει απο το 1965 στις μπουατ και με το Μητσακη έκανε τότε “Στην εποχη του Παγκαλου”. .Μου τον είχε φέρει πριν η μανά του έμενα, στα ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ η μάνα του η κυρα-Σουλτάνα, και μου είπε: το παιδάκι μου Ζαμπετα, βοήθησε το εσυ που προωθείς νεους. Πολύ ευχαρίστως λέω αλλά με ποια εταιρεία έχει επαφή;
Με την ODEON μου λέει. Φύγε της λέω, φύγε δεν εχω παρτίδες με τον Μάτσα, αφού ειναι στον Ματσα δε μπορώ να κάνω τίποτα. Ευτυχώς έπεσε στα χεριά του Μητσάκη μετα και πήγε μπροστά».