45.000 ευρώ τον μήνα για μαθήματα προπαγάνδας από την Κατερίνα Ακριβοπούλου και τον Σωτήρη Καψώχα – Αύξηση 30% από πέρυσι σε μία εκπομπή που δεν βλέπει κανείς – Η πατέντα με τις μεικτές παραγωγές για να πληρώνονται οι ημέτεροι
Οργιο σπατάλης και αδιαφάνειας αποκαλύπτεται στην ΕΡΤ με όχημα τις εταιρείες παραγωγής που εισπράττουν κρατικό χρήμα το οποίο διανέμουν σε δημοσιογράφους με «αγωνιστικές περγαμηνές» τις τοποθετήσεις τους υπέρ της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Στη δημόσια ραδιοτηλεόραση των 2.256 υπαλλήλων, εκ των οποίων οι 495 μισθοδοτούνται ως δημοσιογράφοι, χρειάζεται να δαπανηθούν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για να προβάλλονται εκπομπές στις οποίες απασχολούνται άλλοι δημοσιογράφοι, οι οποίοι δεν έχουν εργασιακή σχέση με την ΕΡΤ.
Τα χρήματα για την αδιάλειπτη λειτουργία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης δεν λείπουν παρά την οικονομική κρίση, αφού για κάθε παροχή ηλεκτρικού ρεύματος η ΕΡΤ εισπράττει 3 ευρώ τον μήνα, συνολικά δηλαδή 36 ευρώ ετησίως. Το κονδύλι που εισέρρευσε στα ταμεία του Ραδιομεγάρου της Αγίας Παρασκευής από τα υποχρεωτικά ανταποδοτικά τέλη που πληρώνουν αναγκαστικά όλοι οι φορολογούμενοι ανήλθε περίπου στα 180 εκατ. ευρώ για το 2017, ενώ περίπου 10 εκατ. ευρώ ήταν τα διαφημιστικά έσοδα της ΕΡΤ το προηγούμενο έτος, οπότε προκύπτει ότι για τη λειτουργία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης το 2017 διατέθηκαν σχεδόν 190 εκατ. ευρώ. Ενα αντίστοιχο ποσό, γύρω στα 200 εκατ. ευρώ, μάζεψαν συνολικά στα ταμεία τους από διαφημίσεις οι πέντε ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί που έχουν άδεια εκπομπών πανελλαδικής εμβέλειας, καταγράφοντας πολλαπλάσια ποσοστά τηλεθέασης από το μερίδιο της ΕΡΤ. Προφανώς ο ρόλος της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, για τη λειτουργία της οποίας επιβαρύνονται υποχρεωτικά όλοι οι Ελληνες, δεν είναι να ανταγωνίζεται τους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς, αλλά και αποστολή της δεν θα έπρεπε να είναι το λιβάνισμα της κυβέρνησης – αλλά αυτή είναι μια άλλη συζήτηση.
Η διαφάνεια, η λογοδοσία, η διασταύρωση των συμβολαίων ώστε να ελέγχεται αν τηρούνται τα συμφωνημένα θεωρούνται επιβεβλημένες σε κάθε επιχείρηση. Πολύ περισσότερο αν πρόκειται για μια δημόσια επιχείρηση με έσοδα περί τα 200 εκατ. ευρώ, τα οποία μάλιστα προέρχονται από αναγκαστικές εισφορές. Στην περίπτωση της ΕΡΤ, το ένα επίπεδο ελέγχου μοιάζει να καλύπτει τα άλλα, με τρόπο ώστε να δημιουργείται ένα πέπλο το οποίο τελικά καλύπτει τα πάντα.
Για παράδειγμα, πότε συζητήθηκε η σκοπιμότητα μετάδοσης δημοσιογραφικών εκπομπών με συντελεστές διαφορετικούς από τους ήδη μισθοδοτούμενους από την ΕΡΤ; Για ποιον λόγο άραγε πρέπει να ανατίθενται εκπομπές σε εξωτερικούς συνεργάτες, και μάλιστα όχι από τα λεγόμενα πρώτα ονόματα της δημοσιογραφικής πιάτσας, με κριτήριο τον βαθμό ταύτισης με τις απόψεις της κυβέρνησης; Είναι λογικό να συνεχίζεται κάτι τέτοιο ες αεί με επιχείρημα ότι αυτά έκαναν κι άλλες κυβερνήσεις στο παρελθόν; Είναι τόσο απαραίτητος ένας μηχανισμός με έμπιστους και πειθήνιους δημοσιογράφους όταν λέγεται ότι στην ΕΡΤ των 2.256 υπαλλήλων περίπου 180 δημοσιογράφοι (σχεδόν ένας στους τρεις ρεπόρτερ και συντάκτες) είναι στο ψυγείο, δηλαδή μισθοδοτούνται χωρίς να παράγουν έργο, επειδή δεν είναι αρεστοί στην κυβερνώσα παράταξη;
Το κόστος για τη «Δεύτερη Ματιά»
Ενα παράδειγμα τέτοιας παραγωγής είναι η δίωρη ενημερωτική εκπομπή «Δεύτερη Ματιά» που προβάλλεται καθημερινά 16.00-18.00 με παρουσιαστές τον Σωτήρη Καψώχα, την Κατερίνα Ακριβοπούλου και τον Κώστα Αργυρό. Περίπου μισό εκατομμύριο ευρώ έχει εγκρίνει το διοικητικό συμβούλιο της ΕΡΤ για τη συγκεκριμένη εκπομπή τον τελευταίο χρόνο. Προσοχή όμως, στο ποσό των 463.186,81 ευρώ που έχει κοστίσει στους Ελληνες τον τελευταίο χρόνο η εκπομπή «Δεύτερη Ματιά» δεν περιλαμβάνονται ο ΦΠΑ (υπολογίζεται σε περίπου 100.000 ευρώ), οι εργοδοτικές εισφορές (άλλες 100.000 ευρώ) και το κόστος που επιμερίζεται στην ΕΡΤ για τη μισθοδοσία των απασχολούμενων υπαλλήλων, η χρήση του στούντιο και των άλλων εγκαταστάσεων, τα φώτα και οι λογαριασμοί ηλεκτρικού ρεύματος, το κόστος για τη συντήρηση των πανάκριβων μηχανημάτων ροής προγράμματος και τόσα άλλα…
Η εικόνα από τα επίσημα πρακτικά των αποφάσεων του διοικητικού συμβουλίου της ΕΡΤ μάλιστα δείχνει ότι τρεις φορές μέσα στο τελευταίο δωδεκάμηνο εγκρίθηκε η αύξηση του κόστους ανά επεισόδιο εκπομπής, χρήματα που σχεδόν στο σύνολό τους διατίθενται για τις αμοιβές των δημοσιογράφων που παρουσιάζουν τη «Δεύτερη Ματιά». Στις 13 Οκτωβρίου του 2017 το κόστος ανά εκπομπή είχε οριστεί στα 1.203,93 ευρώ.
Με την πάροδο των μηνών το κόστος της εξωτερικής παραγωγής αυξήθηκε. Στις 22 Δεκεμβρίου του 2017 κάθε ένα από τα 60 επεισόδια της εκπομπής τιμολογήθηκε στα 1.265,94 ευρώ, ενώ το κόστος που θα προέκυπτε από τη χρήση των μέσων της ΕΡΤ υπολογίστηκε στα 351,14 ευρώ, χωρίς να διευκρινίζεται αν αυτό αφορά καφέδες και νερά ή κάτι άλλο.
Στις 28 Μαρτίου του 2018 το διοικητικό συμβούλιο της ΕΡΤ ενέκρινε ακόμη 44 επεισόδια της εκπομπής «Δεύτερη Ματιά». Η εταιρεία παραγωγής Μπλακ ΟΡΑΝΤΖ Α.Ε. συμφωνήθηκε να λάβει 1.348,43 ευρώ για κάθε εκπομπή, ενώ η ΕΡΤ υπολόγισε ότι θα επιβαρυνθεί με επιπλέον κόστος 351,14 ευρώ για τα μέσα που προσφέρει ώστε να υλοποιηθεί το έργο.
Στις 22 Ιουνίου του 2018 η διοίκηση της ΕΡΤ ενέκρινε τη χρηματοδότηση ακόμη 89 επεισοδίων της εκπομπής – και πάλι με μεικτή παραγωγή. Για την Μπλακ ΟΡΑΝΤΖ Α.Ε. προϋπολογίστηκε ακόμη μεγαλύτερο τίμημα, ύψους 1.708,20 ευρώ, για κάθε δίωρη εκπομπή. Δηλαδή κάθε επεισόδιο της ενημερωτικής εκπομπής της Κατερίνας Ακριβοπούλου, του Κώστα Αργυρού και του Σωτήρη Καψώχα τιμολογήθηκε με επιπλέον 359,77 ευρώ για κάθε δίωρο τηλεοπτικού προγράμματος. Για τα 89 επεισόδια της εκπομπής «Δεύτερη Ματιά» που παίζονται τώρα η δημόσια ραδιοτηλεόραση θα πληρώσει απευθείας στην εταιρεία παραγωγής Μπλακ ΟΡΑΝΤΖ Α.Ε. 359.552,92 ευρώ χωρίς να υπολογίζονται ο ΦΠΑ και οι εργοδοτικές εισφορές.
Είναι ασαφές πόσα ακριβώς από τα χρήματα αυτά πηγαίνουν στη μισθοδοσία των δημοσιογράφων. Τρεις οι παρουσιαστές, 1.708,20 ευρώ το κόστος κάθε εκπομπής. «Οι μεικτές παραγωγές είναι μια αμαρτία. Η ΕΡΤ παρέχει όλους τους πόρους, από στούντιo και φώτα μέχρι καμεραμανατζήδες και σκηνοθέτη, και η εταιρεία συνεισφέρει τους εξωτερικούς συνεργάτες, δηλαδή τους παρουσιαστές δημοσιογράφους, ίσως και τον αρχισυντάκτη», μας λέει ο Γιώργος Προκοπάκης, πρώην διευθύνων σύμβουλος της ΝΕΡΙΤ, του εταιρικού σχήματος που διαδέχθηκε τη δημόσια ραδιοτηλεόραση όταν η κυβέρνηση Σαμαρά έκλεισε την ΕΡΤ. «Σε μια εκπομπή με τρεις παρουσιαστές, αν υποθέσουμε ότι ο καθένας αμείβεται με 200 ευρώ ημερησίως, σύνολο 600 ευρώ, έχουμε μια τρύπα 1.000 ευρώ την ημέρα, περίπου δηλαδή 250.000 ευρώ τον χρόνο», λέει ο κ. Προκοπάκης όταν του ζητάμε να σχολιάσει το κόστος των 1.708.20 ευρώ για κάθε δίωρο επεισόδιο της εκπομπής «Δεύτερη Ματιά».
Θολό τοπίο και σε άλλες ενημερωτικές εκπομπές
Από τα επίσημα πρακτικά των συνεδριάσεων του διοικητικού συμβουλίου της ΕΡΤ προκύπτουν και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία. Για παράδειγμα, η εκπομπή «Αλλη διάσταση» που παρουσιάζει ο Κώστας Αρβανίτης. Κατά την πάγια πρακτική να τιμολογούνται οι εκπομπές χωρίς ΦΠΑ και εργοδοτικές εισφορές έχει προϋπολογιστεί ότι για 120 δίωρα ημερήσια επεισόδια της εκπομπής θα εκταμιευτεί στην εταιρεία παραγωγής STV Production Μονοπρόσωπη ΙΚΕ το ποσό των 175.992 ευρώ. Η απόφαση αυτή ελήφθη από τη διοίκηση της ΕΡΤ στις 7 Μαΐου του 2018.
Το εντυπωσιακό εδώ είναι ότι η εταιρεία παραγωγής STV Production καταχωρίστηκε στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο (ΓΕΜΗ) στις 9 Μαΐου 2018, δηλαδή δύο ημέρες αφότου εξασφάλισε ένα συμβόλαιο ύψους 175.992 ευρώ. Αν δεν πρόκειται για διπλό τυπογραφικό λάθος, τόσο στο επίσημο πρακτικό του Δ.Σ. της ΕΡΤ που αναρτήθηκε στη «Διαύγεια» όσο και στην ανακοίνωση του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών, σίγουρα αξίζει να ερευνηθεί περαιτέρω πώς ακριβώς η διοίκηση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης επέλεξε να καταβάλει 175.992 ευρώ (χωρίς να συμπεριλαμβάνεται ο ΦΠΑ) σε μια εταιρεία που δεν είχε καν συσταθεί! Θα ήταν παράλειψη να μην επισημανθεί ότι η συγκεκριμένη εταιρεία παραγωγής που ιδρύθηκε με κεφάλαιο 5.000 ευρώ εξασφάλισε σαν πρώτη δουλειά -και μάλιστα προτού ιδρυθεί καν, αλλά αυτά μοιάζουν ψιλά γράμματα για τους διευθύνοντες την ΕΡΤ- ένα συμβόλαιο 175.992 ευρώ. Οχι κι άσχημα, θα έλεγε κανείς…
Η «Επόμενη Μέρα»
Η άλλη ενημερωτική εκπομπή της ΕΡΤ που είναι μεικτή παραγωγή (τρεις είναι όλες κι όλες σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο της ΕΡΤ Βασίλη Κωστόπουλο) είναι η «Επόμενη Μέρα» την οποία παρουσιάζει ο δημοσιογράφος Σεραφείμ Κοτρώτσος. Η «Επόμενη Μέρα» είναι η ακριβότερη από τις μεικτές εκπομπές που παρουσιάζει η δημόσια τηλεόραση. Κάθε επεισόδιο διάρκειας 90 λεπτών αποτιμάται στα 3.312,58 ευρώ (και πάλι χωρίς να υπολογίζονται ο ΦΠΑ και οι εργοδοτικές εισφορές).
Το κόστος παραγωγής για 80 επεισόδια της «Επόμενης Μέρας», στην οποία συμμετέχει ως εξωτερικός συνεργάτης και ο δημοσιογράφος Μανώλης Κοττάκης, ανέρχεται στις 286.966,40 ευρώ. Το ποσό αυτό θα λάβει η εταιρεία για να το διαθέσει στη συνέχεια στους συνεργαζόμενους δημοσιογράφους της ομάδας του Σεραφείμ Κοτρώτσου, κρατώντας ένα ποσοστό κέρδους. Η έννοια του «total cost» δεν φαίνεται να ενδιαφέρει τους διευθύνοντες την ΕΡΤ, εκτιμάται όμως ότι προσεγγίζει τις 500.000 ευρώ αν προστεθούν ο ΦΠΑ, οι εισφορές και το κόστος για το Δημόσιο που διαθέτει στούντιο, κάμερες, φώτα, μηχανήματα, σκηνοθέτες, τεχνικό προσωπικό και τόσα άλλα ανελαστικά έξοδα.
Το θεμελιώδες ερώτημα είναι για ποιον λόγο η ΕΡΤ πρέπει να κάνει «outsourcing» τις εκπομπές λόγου που προβάλλονται στη δημόσια τηλεόραση και γιατί αυτές πρέπει να ανατίθενται σε μια ομάδα «έμπιστων» στην κυβέρνηση δημοσιογράφων, οι οποίοι -στην πλειονότητά τους- εργάζονται και σε εφημερίδες φιλικές προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Μήπως άραγε οι λεγόμενες «μεικτές παραγωγές» της ΕΡΤ είναι ο τρόπος για να μισθοδοτούνται από τα κρατικά ταμεία εξωτερικοί συνεργάτες οι οποίοι εμφανίζονται ως αντικειμενικοί δημοσιογράφοι;
Και όλα αυτά την ώρα που, όπως ψιθυρίζεται στους διαδρόμους του Ραδιομεγάρου της Αγίας Παρασκευής, προωθείται ρύθμιση για την καταβολή μισθών δύο ετών στους δημοσιογράφους και άλλους υπαλλήλους της ΕΡΤ που δεν είχαν άλλη δουλειά το διάστημα που η δημόσια τηλεόραση εξέπεμπε ως ΝΕΡΙΤ. Ενας γενναιόδωρος μποναμάς δηλαδή που επί δύο σχεδόν χρόνια δεν εργάζονταν περιμένοντας την αναρρίχηση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.
Δύσκολα μπορεί κάποιος να περιμένει ξαφνική μεταμόρφωση της ΕΡΤ σε BBC, για το οποίο επίσης οι Βρετανοί πληρώνουν υποχρεωτικό τέλος. Είναι όμως ανήθικο και θεωρητικά φασιστικό αντί να έχουμε μια ποιοτική και σχετικά ουδέτερη -πολιτικά- ΕΡΤ να πληρώνουμε για μια δημόσια τηλεόραση που κινδυνεύει να καταντήσει θερμοκήπιο ενσωματωμένων δημοσιογράφων που λειτουργούν ως κουμανταδόροι των κρατικών τηλεοπτικών συχνοτήτων, σιτιζόμενοι από τα χρήματα που καταβάλλουν θέλοντας και μη οι φορολογούμενοι.
