Η εκπληκτική ιστορία του «Γάλλου Αγγελου» που ενέπνευσε τον αγαπημένο χαρακτήρα!
Αποτέλεσε μια από τις μεγαλύτερες εισπρακτικές επιτυχίες των τελευταίων δεκαετιών, έδωσε νέα ώθηση στην εταιρεία Dreamworks και έγινε αγαπημένος ήρωας μικρών και μεγάλων.
Ο λόγος για τον δημοφιλή Σρεκ το καλοκάγαθο, αλλά ευέξαπτο «τέρας» που πρωταγωνιστεί στις περιπέτειες της ομώνυμης ταινίας που ταλαιπωρεί και ταλαπωρείται από διάφορους «κακούς» με στόχο να προστατεύσει την αγαπημένη του Φιόνα.
Ωστόσο, λίγοι είναι εκείνοι που ξέρουν ότι ο χαρακτήρας και η εμφάνιση του συμπαθέστατου Σρεκ βασίζονται σε ένα πραγματικό πρόσωπο τον Ρώσο Μορίς Τίλετ, ή «Γάλλο Αγγελο», όπως ήταν το παρατσούκλι του όταν αγωνιζόταν ως παλαιστής.
Ο Τίλετ γεννήθηκε στην Ρωσία το 1903 και έμεινε ορφανός από πατέρα από πολύ μικρή ηλικία. Αυτό ανάγκασε τη μητέρα του να μεταναστεύσει στη Γαλλία, όπου ο Μορίς μεγάλωσε. Οι γυναίκες στην γειτονιά συνήθιζαν να τον αποκαλούν «άγγελο» εξαιτίας της ασυνήθιστης ομορφιάς του, ωστόσο, μια ασθένεια α ήταν εκείνη που θα του άλλαζε για πάντα ριζικά τη ζωή.
Μέχρι να ενηλικιωθεί ο Μορίς είχε εξελιχθεί σε έναν πανέμορφο καλλιεργημένο νεαρό, γνώριζε πέντε ξένες γλώσσες, ήταν φιλότεχνος και ετοιμαζόντας να σπουδάσει νομική, καθότι ήταν και εξαιρετικός μαθητής.
Η ασθένεια που τον χτύπησε ήταν η μεγαλακρία, δηλαδή, τα άκρα και το κεφάλι του άρχισαν σταδιακά να πρήζονται και να μην επανέρχονται ώσπου τα μέλη του Μορίς έγιναν τόσο δυσανάλογα με το ύψος του που τον έκαναν να μοιάζει με τέρας. Μαζί με την ασθένεια ήλθε και η απαξίωση, ο ρατσισμός και ο αποκλεισμός από την υπόλοιπη κοινωνία η οποία ξέχασε πολύ γρήγορα τον «άγγελο» Μορίς.
Η δυσμορφία του αυτή τον οδήγησε να ακολουθήσει τα βήματα που αναγκάζονταν να κάνουν άνθρωποι με αντίστοιχες παθήσεις, δηλαδή να συμμετάσχει σε ταινίες κάνοντας το τέρας, αλλά και να κάνει τον «μπράβο» σε μαγαζιά της νύχτας.
Σε ένα από τα ταξίδια του κατέληξε στην Αμερική όπου άρχισε να ασχολείται με την πάλη. Στη συνέχεια έγινε ένας παγκοσμίως αναγνωρισμένος αθλητής με το προσωνύμιο «Ο Γάλλος Αγγελος», ενώ, ο ίδιος, παρά την τρομακτική του όψη συνέχιζε να είναι ένας ευγενικός και εκλεπτυσμένος άνδρας.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1940 η υγεία του επιδεινώθηκε ανεπανόρθωτα, έδωσε την τελευταία μάχη του στο ρινγκ το 1953 και την επόμενη χρονιά άφησε την τελευταία του πνοή στον τόπο όπου μεγάλωσε, τη Γαλλία.
