Του Αρχιμ. Νεκτάριου Πόκκια, Ηγούμενου της Ι. Μονής Θάρρι Ρόδου
Υφιστάμεθα όλοι μας τον τελευταίο καιρό καθημερινά, ένα βομβαρδισμό ειδήσεων. Οι περισσότερες από αυτές δημιουργούν εσωτερική αναστάτωση, σύγχυση και ταραχή. Διερωτώμαι πολλές φορές, πώς μπορεί ο άνθρωπος να βρει την ηρεμία και την ψυχική του ισορροπία μετά από όλα αυτά; Σίγουρα, εάν κινηθεί σε ένα άλλο περιβάλλον πνευματικό και καθησυχαστικό. Σ΄ ένα περιβάλλον όπου μπορεί να σταματήσει να ξεκουραστεί και να νοιώσει την χάρη του Θεού και την λεπτή αύρα του Aγίου Πνεύματος. Κείμενα του Αγίου Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου προσφέρουν δροσιά πνευματική, γιατί είναι λόγια, κείμενα που ασχολούνται με όλα τα προβλήματα που απασχολούν τον κάθε άνθρωπο και δίνουν μέσα από τα γραφόμενά του προοπτική, ελπίδα και αισιοδοξία. Στην ουσία είναι εμπειρία πνευματικής ζωής, ως εβίωνε ο άγιος της Παναγούδας και ήξερε καλά όσο λίγοι.
Ας σταχυολογήσουμε κάποιες σκέψεις του φωτισμένου αυτού Γέροντα της αγάπης, που μας δίνουν την δυνατότητα να εκλάβουμε μηνύματα διαχρονικά και αιώνια και μας βοηθούν στην καλυτέρευση του εαυτού μας, αλλά και στην περαιτέρω πνευματική μας πρόοδο. Έτσι ανοίγουν ακόμη περισσότερο οι πνευματικοί μας ορίζοντες.
– Δύο χαρές υπάρχουν στον άνθρωπο. Μία χαρά, όταν παίρνει και μία χαρά όταν δίνει. Δεν συγκρίνεται η χαρά που νοιώθει κανείς, όταν δίνει με την χαρά που νοιώθει όταν παίρνει. Ο άνθρωπος για να καταλάβει αν προχωρά σωστά πνευματικά πρέπει να εξετάσει, κατ΄ αρχάς, αν χαίρεται όταν δίνει και όχι όταν παίρνει. Αυτός που παίρνει κάτι, δέχεται ανθρώπινη χαρά. Αυτός που δίνει, δέχεται θεϊκή χαρά.
– Η γυναίκα, όταν είναι έγκυος, πρέπει να είναι ήρεμη και να διαβάζει το Ευαγγέλιο, να προσεύχεται και να λέει την ευχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με…». Έτσι αγιάζεται το παιδί που έχει στη κοιλιά της και αρχίζει η καλή και χριστιανική ανατροφή του.
– Ρώτησε κάποιος τον Γέροντα: Σήμερα πολλοί νέοι άνθρωποι δεν θέλουν να κάνουν παιδιά γιατί σκέφτονται σε τι κόσμο θα τα φέρουν και σε τι άγρια κοινωνία θα ζήσουν. Αξίζει τον κόπο να παντρευτεί κανείς σήμερα μ΄ όλα αυτά τα κακά; Οι χριστιανοί τον δύσκολο καιρό των διωγμών – απάντησε ο Γέροντας – και παντρεύονταν και έκαναν πολύτεκνες οικογένειες. Είχαν την ελπίδα τους στραμμένη στο Θεό και όχι στους ανθρώπους. Γι΄ αυτό και ο λογισμός σου αυτός – συνέχισε ο Γέροντας – κρύβει ολιγοπιστία. Αν θέλει ο Θεός, σε μια στιγμή, μπορεί να τα διορθώσει όλα. Να σβήσει όλα τα στραβά. Όπως οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, κάνει και ο Θεός τα δικά του. Πολλές φορές και το κακό που πάει να κάνει ο διάβολος, ο Θεός το αξιοποιεί και βγάζει μεγάλο καλό!
– Όταν κάποιος γυρίζει από την δουλειά του και είναι νευριασμένος ή αγχωμένος, καλύτερα να πάει μία βόλτα στο πάρκο ή κανένα περίπατο στη θάλασσα και μετά να γυρίσει σπίτι του ήρεμος και με χαμόγελο και ας πάει καθυστερημένα.
– Σήμερα η κοινωνία ζαλίζει τα παιδιά, γι΄ αυτό τα περισσότερα είναι σαστισμένα. Οι διάφορες θεωρίες που αναπτύσσουν κάποιοι δημιουργούν σύγχυση στις ψυχές τους, μετά τα πιάνει φόβος, άγχος και ξεσπάνε στα ναρκωτικά και στη διασκέδαση. Αυτή η κοσμικότητα προσθέτει περισσότερο άγχος και μεγαλώνει τους κινδύνους.
– Όταν το παιδί από μικρό γεμίσει με Χριστό, πηγαίνει στην Εκκλησία με τους γονείς του, κοινωνεί, ψάλλει, προσεύχεται, αργότερα, όταν μεγαλώσει και φύγει μακριά από τους γονείς και βρεθεί σε άσχημο περιβάλλον, δεν έχει ανάγκη. Είναι σαν το ξύλο που όταν έχει ποτιστεί καλά με λινέλαιο, μετά δεν έχει ανάγκη από την βροχή, επειδή είναι ποτισμένο με λάδι. Δεν δέχεται τα νερά, τα πετάει έξω.
– Να προσέχουμε τι λέμε στα παιδιά μας. Πολλά από αυτά έχουν μία απλότητα και πιστεύουν ότι τους πούμε. Είναι και πολλά που έχουν μεγάλο φιλότιμο και παίρνουν κατά γράμμα τα λόγια των γονιών τους.
– Να προσέχουμε τις αδυναμίες μας και τα πάθη μας. Για παράδειγμα, όταν έχουμε σάκχαρο, καλόν είναι να αποφεύγουμε τις βιτρίνες των ζαχαροπλαστείων. Διαφορετικά, αν κοιτάς τη βιτρίνα, μια και δυο, δεν θα αντέξεις, θα μπεις μέσα και θα πάρεις να φας το γλυκό! Έτσι λειτουργούν και οι κίνδυνοι στα πνευματικά.
– Να ευγνωμονούμε το Θεό συνεχώς και αδιαλείπτως. Τίποτε δεν είναι μόνιμο, τίποτε δεν είναι δεδομένο, τίποτε δεν είναι δικό μας, καθώς διαμένουμε ως πάροικοι και ξονοδοχούμεθα στον παρόντα βίο.
Ύστερα από τα παραπάνω αυτά πνευματικά λόγια, ας δυναμώσουμε και πάλι την ψυχή μας, προσπαθώντας να τα εφαρμόσουμε όσες και όσοι μπορούμε