Νότια της Πελοποννήσου και νοτιότερα της Ελαφόνησου βρίσκεται το νησί της θεάς Ουρανίας Αφροδίτης και του Έρωτα.
Ο λόγος για τα Κύθηρα τα οποία με το πέρασμα του χρόνου πήραν διάφορα ονόματα από τους εκάστοτε κατακτητές που πέρασαν από το νησί…
Όταν λοιπόν οι Φοίνικες αποίκησαν το νησί, αυτό ονομαζόταν Πορφυρούσα, επειδή παρήγαγαν πορφύρα, τη χρωστική ουσία που προέρχεται από την επεξεργασία ενός οστράκου.
Τα Κύθηρα είναι ένα ορεινό νησί με δύο κύριες οροσειρές, μια στα ανατολικά και μια δυτικά, ανάμεσα στις οποίες υπάρχει ένα ομαλό οροπέδιο.
Το ταξίδι στην άλλοτε Πορφυρούσα λέγεται ότι αποκτά μία άλλη διάσταση στον χρόνο. Η πλεονεκτική θέση των Κυθήρων, καθώς βρίσκεται ανάμεσα σε Πελοπόννησο και Κρήτη και ανάμεσα σε Αιγαίο και Ιόνιο πέλαγος, δεν άφησε αδιάφορους τους ξένους κατακτητές.
Το νησί υπέστη μεγάλο πλήγμα από τις επιδρομές πειρατών που λεηλατούσαν και εμπορεύονταν τους κατοίκους στα σκλαβοπάζαρα. Η πιο αιματηρή επιδρομή που είχε γίνει στα Κύθηρα ήταν του αδίστακτου Μπαρμπαρόσα, ο οποίος έσφαξε και αιχμαλώτισε επτά χιλιάδες κατοίκους του νησιού.
Μεταξύ άλλων, το νησί είχε συνδυαστεί με έναν μεγάλο έρωτα της αρχαιότητας. Λέγεται, λοιπόν ότι ο Πάρις και η Ωραία Ελένη, αμέσως μετά την περιπετειώδη απόδρασή τους από τη Σπάρτη, κατέφυγαν στα Κύθηρα, περιμένοντας να φυσήξει ούριος άνεμος για την Τροία.
Ένα μέρος πραγματικά απίστευτης ομορφιάς, κρυμμένο καλά στη δυτική πλευρά του νησιού είναι οι καταρράκτες της Φόνισσας.
Σύμφωνα με τον μύθο το όνομα προήλθε όταν στην κορυφή του γκρεμού απ’ όπου πέφτει το νερό, μάλωναν δυο γυναίκες για έναν άντρα και η μία απ’ αυτές έσπρωξε την άλλη και την σκότωσε.
Η ομορφιά των Κυθήρων και η σπουδαία ιστορία τους, αποτέλεσε επιπλέον πηγή έμπνευσης για πολλούς καλλιτέχνες που το επισκέφτηκαν κατά καιρούς.
