Η ιστορία μου… θα προκαλέσει αμφιλεγομενα συναισθήματα..
Έζησα σε μια μητριαρχικη οικογένεια… Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου… είχαμε συνεχώς προβλήματα από το περιβάλλον του πατέρα μου.. Εντάσεις.. δικαστήρια… Συνεχώς πολεμούσαν τον πατέρα μου… να χάσει τα πάντα.. Εκείνος βράχος να στηρίζει το σπίτι του.. Τα προβλήματα δεν τα χα ποτε μαζί του… αλλά με τη μάνα μου… Χρόνια προσπαθώ να καταλάβω τι φταίει… έχει ψυχολογικά; είναι κακία τι; Από μικρή με είχε στη μπούκα και μένα κ τον μεγαλύτερο αδερφό μου… σκηνικά; απερίγραπτα… αλλά όσο μεγάλωνα τόσο χειρότερο..
Δεν με άφηνε μέχρι τα 18… ούτε έξω από τη πόρτα να βγω… Θα γίνω πουτανα αν πάω για καφέ… μη φοράς ρούχα με λίγο έξω τη κοιλιά…έπαιρνε ρούχα κ μου τα καιγε στο τζάκι γιατί δεν της άρεσαν… γιατί λέει ήμουν χοντρή και δεν μ πήγαιναν… 1.81 με 68 κιλά..
Πήγα φοιτήτρια… νόμιζα θα ηρεμήσω… 100 τηλέφωνα… και δεν υποβάλλω… έλεγχο ακόμα γιατί άργησα να απαντήσω ενω ήμουν στο μπάνιο.. Πρώτη Λυκείου είχε βαλει τον αδερφό μου να με χτυπήσει γιατί δεν πρόλαβα να πλύνω τα πιάτα ενω εκείνη δουλεύε και γω είχα γυρίσει από τον σχολείο κ είχα αγχος για το αυριανό διαγώνισμα.. Ήμουν άριστη… μαθήτρια του 19.. Ο πατέρας μου αρρώστησε από καρκίνο.. από τα 13…. Δεν μίλαγα μέχρι τα 22 μου που έφυγε..να μην τον στενάχωρω…. Όλοι μας τρέξαμε για Εκείνον… Κάθε 15 έξω από το Ιπποκράτειο να στήνομαι για τις εξετάσεις…. Να ελπίζω… Του χα αδυναμία… ακόμα θυμάμαι τα λόγια του… οι συμβουλές του… φυλαχτά…
Στην εκκλησία την ημέρα της κηδείας του ψυθιρισα στο αυτί γιατί με αφήνεις; Από κείνη την ημέρα συνεχίστηκε ο Γολγοθάς μου…
Πήρε τη σύνταξη του πατέρα μου.. κουνιόταν στο σπίτι ότι εγώ θα παίρνω 1.500… Ζήτησα να κάνω μεταπτυχιακό… είχε λεφτά στη άκρη… βοήθησε με έστω… δως μου 1000 τα άλλα με τη δουλειά μου… “Να κόψεις το λαιμό σου”. Είσαι πουτανα που είχες σχέση… Αυτο το παιδί με χώρισε γιατί είδε ο άνθρωπος την κατάσταση… εγω αδύναμη ..
Η πρώτη μου σχέση.. Έφευγε από το σπίτι να πάει στη αδερφή της και μου έκοβε την θέρμανση. Πείραζε ρυθμίσεις και έπαιρνεμαζί τηςτα χειριστήριααπό τα αιροκοντισιον. θα τα πληρώνεις όλα… έπαιρνα 400 ευρώ κ Ήθελε να της τα δίνω όλα… Ακόμα θυμάμαι να κοιμάμαι σε παγωμένα σεντόνια .. έξω 0 βαθμοί και να λέω αύριο θα πάω στη δουλειά.. θα ναι ζεστά.. Με χώρισε από όλες μου τις σχέσεις… 4 όλες κ όλες
Πώς τα μάθαινε; Έβαζε άτομο να με παρακολουθεί … σε ποιο σπίτι μπήκα… Την κατάλαβα όταν ήταν αργά. Μίλησα με τα αδέρφια μου… αμέτοχα… Μια μέρα πήρα την απόφαση να μην της δίνω σημασία.. έβγαζα λεφτά παραπάνω και ανεξαρτοποιηθηκα.. κάθε Σάββατο ήθελα να βγω.. Αν πήγαινε 12 η ώρα κ δεν ειχα γυρίσει 25 χρονών… έπεφτε κάτω… έπαιρνε λεξοτανιλ επίτηδες για να δείξει στα αδέρφια μου ότι θα με πεθάνει… Δεν θα ξεχάσω ποτέ… Παραμονή Πρωτοχρονιάς
Ήθελε να την.παω σε ένα σπίτι για να βρίσει κάποια.. εννοείται ότι αρνήθηκα… τρωγόταν.. Λέω φεύγω.. πήγαινε μόνη σου…. Βγαίνει έξω από το σπίτι την ώρα μου έμπαινα στο αμάξι και η ίδια μου η μάνα να μου λέει ” Να γεμίσει η άσφαλτος με το αίμα σου σήμερα ” Μου κόπηκαν τα πόδια… Έφυγα. Στο δρόμο με λυγμούς δεν έβλεπα μπροστά μου… Κάθισα τυχαία σε μια γειτονιά και είδα τα βεγγαλικά μέσα από το αυτοκίνητο μου.
Πήγα στο σπίτι του αγοριού μου… δεν με περίμενε… Δεν είπα τίποτα.. .. Καταλάβαινε όμως… Και με αυτόν με χώρισε.. Τον έπιασε και του είπε ότι είσαι ανίκανος για την κόρη μου γιατί δουλεύεις για 900 ευρώ… Γενικά για τη μάνα μου… οι φίλες μου ήταν όλες πουτανες… οι χωρισμένες που είχαν σχέση μετά το γάμο… όλες όμως.. Αυτή μόνο η ηθική..Με τα πολλά;
Στα 27… της λέω η εγώ ή εσύ στο σπίτι…φεύγει για 3 μήνες.. Ήμουν ευτυχισμένη δεν ήθελα ούτε τηλέφωνο να με παίρνει. Γνώρισα τον άντρα μου… Του τα πα ΟΛΑ. Μ πε … εντάξει..μην υπερβάλεις… Την έμαθε κ μου είπε είναι χειρότερη από οσο μου περιεγραφες… Τώρα… Στα 30.. αντιμετωπίζω την κατάθλιψη… με είδε να καταρρεω… με είδε να παίρνω αγωγή… Για όλα λέει φταίει ο άντρας μου. Μ τυχε δουλειά στο δημόσιο…Μην πας… δεν είναι καλή για σένα…..Κάθε μέρα έρχεται στο σπίτι μου… δημιουργεί προβλήματα… Είναι αδίστακτη… Την είχαν πάει κάποτε σε γιατρό και της είπε ότι είσαι για μέσα… Εννοείται για εκείνη ότι η γιατρός δεν πάει καλά.. Όσο για μένα;
Κακώς πήγες σε γιατρό… Δεν ξέρουν αυτοί… Η μόνη της αδυναμία.. ο ένας από τους δύο αδελφούς μου… το παιδί μου… ο οποίος θέλει να φάει την περιουσία του άλλου.. Σιχάθηκα τη ζωή μου.. χάνω χρόνο… Βούλιαζω.. Θα εξαφανιστώ… Θα πάρω το παιδί μου.. και θα φύγω… Δεν έπρεπε να χα γεννηθεί.
Είχα πει κάποτε στο Θεό ” Αν είναι να γίνω σαν την μάνα μου, μη μου δώσεις ποτε παιδί ” αλλά μου δώσε… Το αγαπάω… το αγκαλιάζω Κάθε ώρα… αγκαλιά που απο την μάνα μου δεν πήρα ποτέ… Δεν ήθελε από παιδί να με αγκαλιάζει. Βλέπω όλες τις μάνες… Κ λέω όλες είναι καλύτερες από τη δική μου..
Ανώνυμη