Μια μητέρα 3 παιδιών απέκτησε μόνιμη αναπηρία μετά από μικρό αυτοκινητιστικό, γιατί είχε ακουμπήσει τα πόδια της στο ταμπλό. Η Άουντρα Τέιτουμ, ο σύζυγός της και η 10χρονη κόρη τους επέστρεφαν στην Τσικαμάουγκα της Γεωργίας τον Αύγουστο του 2015, με 70 χλμ/ώρα.
Η τότε 31χρονη καθόταν στη θέση του συνοδηγού με το δεξί πόδι πάνω από το αριστερό, μία συνήθεια που είχε παρά τις ενστάσεις του συζύγου της. Ξαφνικά, ένα αμάξι εμφανίστηκε μπροστά τους και ο σύζυγός της, Νικ, χτύπησε το μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου πάνω στο άλλο.
Ο αντίκτυπος της σύγκρουσης ήταν στην πλευρά του Νικ. Όμως ενώ ο ίδιος με την κόρη τους βγήκαν από το αυτοκίνητο μόνο με μώλωπες και γρατζουνιές, ο αερόσακος της Άουντρα έσπρωξε το πόδι στο πρόσωπό της, σπάζοντας τη μύτη, τον αστράγαλο και 4 σημεία του μηριαίου της.
Σήμερα ζει με 2 βίδες στον αστράγαλο, 2 στο γοφό και άλλες 2 στο γόνατο, ενώ δεν μπορεί να σταθεί όρθια για περισσότερες από 4 ώρες την ημέρα. Πλέον μοιράζεται την ιστορία της, για να αποτρέψει όσους έχουν την κακή συνήθεια να βάζουν τα πόδια στο ταμπλό.
Η 33χρονη Άουντρα καθόταν σταυροπόδι στη θέση του συνοδηγού, όταν ένα κλεμμένο αυτοκίνητο έπεσε με μεγάλη ταχύτητα πάνω τους και ο αερόσακος της έσπασε το πόδι.
Ο αντίκτυπος της σύγκρουσης ήταν στην πλευρά του Νικ. Όμως ενώ ο ίδιος με την κόρη τους βγήκαν από το αυτοκίνητο μόνο με μώλωπες και γρατζουνιές, ο αερόσακος της Άουντρα έσπρωξε το πόδι στο πρόσωπό της, σπάζοντας τη μύτη, τον αστράγαλο και 4 σημεία του μηριαίου της.
Σήμερα ζει με 2 βίδες στον αστράγαλο, 2 στο γοφό και άλλες 2 στο γόνατο.
“Όλη μου τη ζωή είχα σταυρωμένα τα πόδια μου στο ταμπλό. Ο σύζυγός μου πάντα μου έλεγε ότι κάποια στιγμή θα είχα ένα τροχαίο και θα έσπαγα τα πόδια μου”, αναφέρει η ίδια.
Εκείνη την ημέρα οδηγούσαν με μέτρια ταχύτητα το απόγευμα και δεν υπήρχε κίνηση. Όταν ένα αυτοκίνητο εμφανίστηκε ξαφνικά στη δεξιά πλευρά τους, εκείνη δεν είχε πολύ χρόνο να μετακινήσει το πόδι της.
“Ο αερόσακος άνοιξε, σηκώνοντας το πόδι μου και μου έσπασε τη μύτη. Είδα το κάτω μέρος του ποδιού μου να κοιτά το πρόσωπό μου. Βασικά, ολόκληρη η δεξιά μου πλευρά είχε σπάσει και για όλα έφταιγε η άγνοιά μου. Δεν είμαι ο Σούπερμαν. Δεν μπορούσα να κατεβάσω το πόδι μου έγκαιρα”, αναφέρει.
Οι αερόσακοι ανοίγουν με ταχύτητα μεταξύ 160-354 χλμ/ώρα. Σύμφωνα με μια ανάρτηση του Πυροσβεστικού Τμήματος της Τσαττανούγκα (που υποστηρίζει την καμπάνια της) στο Facebook: “Αν έχεις τα πόδια σου στο ταμπλό και πάθεις ατύχημα, ο αερόσακος μπορεί να καρφώσει τα γόνατά σου στα μάτια σου”.
Από τη στιγμή που το αυτοκίνητο που έπεσε πάνω τους ήταν κλεμμένο, η ασφάλεια του Νικ έπρεπε να καλύψει κάθε ζημιά. Και επειδή η Άουντρα δεν ήταν ασφαλισμένη, δεν μπορούσε να έχει την πλήρη φροντίδα που συνέστησαν οι γιατροί.
Ενώ η ασφάλεια του αυτοκινήτου κάλυψε την έκτακτη θεραπεία, έπρεπε να φύγει από το νοσοκομείο σε μόλις 3 μέρες, αντί για 10. Επίσης, δεν μπορούσε να πληρώσει φυσικοθεραπείες. Ως αποτέλεσμα, χρειάστηκαν 3 εβδομάδες μέχρι να περπατήσει, ενώ θα μπορούσε να είχε πάρει μόλις λίγες μέρες. Χρειάστηκε πάνω από μήνας για να περπατήσει χωρίς πι.
Έπρεπε επίσης να πληρώσει τα παυσίπονά της, δηλαδή 6-8 εβδομάδες οξυκωδόνης. Τώρα, 2 χρόνια αργότερα, δεν μπορεί να σταθεί όρθια για πάνω από 4 ώρες τη φορά. Πέρα από τον πόνο, η Άουντρα λέει πως όλο αυτό της στέρησε την ευκαιρία να γίνει γιατρός.
Η Άουντρα πέρασε 3 μέρες στο νοσοκομείο μετά το ατύχημα αντί για 10, επειδή δεν ήταν ασφαλισμένη.
Τώρα, 2 χρόνια αργότερα, δεν μπορεί να σταθεί όρθια για πάνω από 4 ώρες τη φορά.
Αναφέρει πως το όνειρό της να ασχοληθεί με τα παραϊατρικά χάθηκε, αφού δεν μπορεί πια να εκτελέσει τα σωματικά καθήκοντα που απαιτούνται.
Είχε αποφοιτήσει από τη Σχολή της Βόρειας Γεωργίας ως Τεχνικός Ιατρικής Έκτακτης Ανάγκης, μόλις 6 εβδομάδες πριν το ατύχημα. Όμως τώρα, όπως ισχυρίζεται η ίδια, δεν μπορεί να καλύψει τη σωματική εργασία που απαιτεί η δουλειά: “Δεν μπορώ να σταθώ όρθια για πάνω από 4 ώρες τη φορά. Αν κάποια στιγμή καταφέρω να ξεπεράσω αυτό το όριο, ξεσπάω σε κλάματα”.
Αναφέρει, επίσης, ότι προσπάθησε να κάνει διάφορες δουλειές μετά το ατύχημα, αλλά αποδείχθηκε αδύνατο να βρει κάτι που δε θα απαιτεί πολύωρη ορθοστασία. Προς το παρόν δουλεύει από το σπίτι, εισάγοντας όλη μέρα δεδομένα. Στόχος της, όμως, είναι να βρει μια δουλεία που θα της παρέχει περισσότερα προνόμια.
Τώρα θέλει να ενημερώσει τον κόσμο σχετικά με τους κινδύνους του απλού της λάθους, που παραλίγο να της στοιχίζει την κινητικότητά της.
Πλέον έχει μια σελίδα στο GoFundMe και θέλει να μαζέψει αρκετά χρήματα για να κατασκευάσει μία πινακίδα στον αυτοκινητόδρομο, όπου θα μπορεί να αναρτήσει τι της συνέβη, για να πείσει τον κόσμο να μην κάθετε στα αυτοκίνητα όπως εκείνη τη μέρα του ατυχήματος.