Ίσως τίποτα δε μπορεί να αποδώσει πιο ανάγλυφα την κοινωνική ατμόσφαιρα της εποχής από όσο οι μικρές αγγελίες. Οι συγγραφείς, Θανάσης Γιοχάλας και Ζωή Βαΐου συγκέντρωσαν στο μνημειώδες και απολαυστικό βιβλίο “Ο Κίτσος ο λεβέντης και άλλες αγγελίες” που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Εστία, 2.600 περίπου αγγελίες της περιόδου 1833-1940, ερανισμένες από 142 εφημερίδες και περιοδικά της Αθήνας. Είναι θεματικά ταξινομημένες και σε αυστηρή χρονολογική σειρά.
Πρόκειται για αγγελίες ιδιωτικού κυρίως αλλά και δημοσίου ενδιαφέροντος, οι οποίες διατηρώντας την αυτονομία τους προβάλλουν τη σχέση ατομικού και συλλογικού ή συγκρούονται με την καθιερωμένη ομοιομορφία.
Επιλέχτηκαν όχι για να αποτελέσουν έναν κατάλογο ή ένα αρχείο αγγελιών, αλλά για να διαμορφώσουν ένα «αφήγημα» όπου οι συγγραφείς συλλέγουν «θραύσματα» της ιστορίας που αποπειρώνται να διηγηθούν. Το αφήγημα παραπέμπει σε πίνακα γεμάτο με χρώματα, μνήμες (σημαντικές ή μη) που καλούμαστε να διαχειριστούμε, συναισθήματα όλων των αποχρώσεων που γευόμαστε διαβάζοντας.
Χιούμορ σαν …. δηλητήριο
Απωλέσθη δηλητήριον. Ο ευρών παρακαλείται να το φέρη εις τον κ. Φώτον Πολίτην και αμειφθήσεται γενναίως, διά της συγγραφής μιας κριτικής του τελευταίου.
Λοβιτούρα, ΕΤΟΣ Α΄, ΑΡΙΘ. 8, 13 Ιανουαρίου 1929
Πεντηκονταετής νεάνις εκτίθεται εις λαχείον με οίκον λαμπρόν και ελαιώνα, προίκα αμφότερα. Πρώτον δε κύριον παρεδέχθη συνθήκην του λαχείου ουδείς των εγγραφομένων να μην υπερβαίνη τους είκοσι και πέντε χρόνους, φέρων επί τούτου αποδεικτικά της γεννήσεώς του αξιόπιστα, να μην ήναι παρά γένους αρσενικού. Επί κεφαλής του λαχείου θέλει εκτεθή η εικών αυτής εγχαραχθείσης μετά της μεγαλητέρας πίστεως και ακριβείας.
Η «Φήμη», ΕΤΟΣ Β΄, ΑΡΙΘ. 143, Σάββατον 30 Ιουλίου 1838
Η χαριεστάτη και αξιέραστος νεάνις Κυρία Μικρούλα, ετών 39, τίθεται εις λαχείον διά μόνον τους αγάμους προς 1 λεπτόν το όνομα. Ο κερδίσων υποχρεούται να λάβη αυτήν εις σύζυγον. Ο δε προς εγγραφήν κατάλογος εδόθη εις τον κ. Βοϊκόπουλον.
Εκ του Τυπογραφείουτης Πούδρας.
Ο Αριστοφάνης και η Μαγνητιζομένη, Τόμος Β΄, 15 Νοεμβρίου 1859
Εις τον ζωολογικόν κήπον της Μασσαλίας ζητώνται τρία ζώα. Ερωτώνται οι εν Σύρω Κ.Κ., Ι.Κ, Γ.Δ. και Μ.Ζ πηγαίνουν;
M.
Φως, ΕΤΟΣ Γ΄, ΑΡΙΘ. 376, 10 Φεβρουαρίου 1862
Προ πολλών μηνών απωλέσθη η υπόληψις του υπουργ. Βούλγαρη· παρακαλείται ο ευρών αυτήν, να την επιστρέψη πάραυτα, και θέλει λάβει, εκτός της γενναίας αμοιβής, και τας μεγάλας ευλογίας του πατριάρχου Τζουμπέ.
Αριστοφάνης, ΕΤΟΣ Β΄, ΑΡΙΘ. 92, Σάββατον 1 Μαρτίου 1875
Αναχωρήσεις
Ανεχώρησαν προ πολλού εκ της Βουλής της Καμαρίλλας, ο Πατριωτισμός, ο Ηρωϊσμός, η Τιμιότης, η Συνείδησις, η Αρετή, η Αλήθεια, η Αυταπάρνησις, η Αγάπη […] και η Ομόνοια οικογενειακώς.
Αριστοφάνης, ΕΤΟΣ Β΄, ΑΡΙΘ. 93, Σάββατον 8 Μαρτίου 1875
Την ελευσομένην Κυριακήν εκτίθενται, εις εκούσιον και τελειοτικόν πλειστηριασμόν εν τη Πλατεία του αγίου Παντελεήμονος αι επίσημοι υποσχέσεις […]. Ειδοποιούνται λοιπόν οι θηρεύοντες […] να σπεύσωσι να μεταβώσιν εις τον τόπον της δημοπρασίας και προσφέρωσι τιμήν εις τας ατιμήτους υποσχέσεις.
Αριστοφάνης, ΕΤΟΣ Β΄, ΑΡΙΘ. 94, Πέμπτη 13 Μαρτίου, 1875
Όσοι έχουσι φωτογραφίας είτε πολιτευομένων, είτε ποιητίσκων, εμπόρων ή δημοσιογράφων, ας μας πέμψωσιν αυτάς. Τας χρειαζόμεθα διά γελοιογραφίας.
Αρχίλοχος, ΕΤΟΣ Α΄, ΑΡΙΘ. 9, Κυριακή 23 Ιανουαρίου 1877
Δυστυχούς υπηρετρίας εκλάπη τολμηρώς το μοναδικόν αυτής μεσοφούστανον, και ήδη η ταλαίπωρος βιοί εν τοιαύτη ώρα του έτους άνευ μεσοφουστάνου. Ανατριχιάζει και να το ακούη τις. Ερωτώμεν υπάρχει Αστυνομία;
Αριστοφάνης, ΕΤΟΣ Η΄, ΑΡΙΘ. 11, 7 Φεβρουαρίου 1880
Ζητούνται υπάλληλοι καταχρασταί και αγράμματοι διά την δημόσιον υπηρεσίαν. Οι τοιούτοι δέον να έχωσι τα συστατικά τουλάχιστον παπουτσίδων, στραγαλατζίδων, μανάβιδων κτλ. Η διεύθυνσις εις το υπουργείον.
Αριστοφάνης, ΕΤΟΣ Η΄, ΑΡΙΘ. 76, 20 Σεπτεμβρίου 1880
Χασίς, καραμπίνες, άλογα, βδέλλες, και γουρούνες
Ο Κ. Παππαρήτορας πωλεί ένα όχημα καινούριον συνιστάμενον από δύω καθίσματα· τα μέσα του είναι μεταξωτά και τσόχινα. Σύρεται δε από έν ίππον. Ο επιθυμών ας διευθυνθή εις το Γραφείον της «Φήμης».
Η «Φήμη, ΕΤΟΣ Α΄, ΑΡΙΘ. 3, Δευτέρα 5 Απριλίου 1837
Τσάι ρωσσικόν πρώτης ποιότητος πωλείται εις το καφφενείον της Ανατολής το υπό του Κ. Παναγιώτου Βενετσάνου διευθυνόμενον εις τιμήν συμφέρουσαν, ήτοι δρ. 6 τα 100 δράμια.
Η Ταχύπτερος Φήμη, ΕΤΟΣ ΙΣΤ΄, ΑΡΙΘ. 1.036, 1852
Παρά τη οικία του Ιω. Σαχίνη πλησίον της βρύσεως του θεάτρου πωλούνται βδέλλαι πρώτης ποιότητος και εις μετρίαν τιμήν.
Η Ταχύπτερος Φήμη, ΕΤΟΣ ΙΖ΄, ΑΡΙΘ. 1.044, 1853
Κυνάριον καλόν και ζωηρόν ζητείται ίνα το αποκτήση χαριεστάτη τις Κυρία. Ο έχων τοιούτον προς πώλησιν παρουσιασθήτω προς ημάς.
Η Ταχύπτερος Φήμη, ΕΤΟΣ ΚΒ΄, ΑΡΙΘ. 1.375
Ο θέλων να αγοράση νεωτάτην και καλλίστην γουρούναν με δέκα νεογέννητα ας ερωτήση τον κηπουρόν εν τη οικία Τοσίτσα.
Στοά, ΕΤΟΣ ΣΤ΄, ΑΡΙΘ. 5, 5 Ιανουαρίου 1879
Χασίς
αρίστης ποιότητος πωλείται εις το εν Πειραιεί πνευματοποιείον των αδελφών Φινοπούλων εις τιμήν λίαν συγκαταβατικήν.
Ώρα, ΕΤΟΣ Δ΄, ΑΡΙΘ. 187, 12 Μαΐου 1879
Εκ των 50 ίππων τους οποίους εκόμισεν ο κ. Ηρ. Βλάσσης μένουσιν εισέτι προς πώλησιν 6 τοιούτοι δι’ ιππασίαν και εργασίαν, οι βουλόμενοι τοιούτους δύνανται να λάβωσι πληροφορίας παρά τω εν Πειραιεί φαρμακείω του κ. Ραυτοπούλου.
Ώρα, ΕΤΟΣ Γ΄, ΑΡΙΘ. 349, 1878
Χάσαμε ένα παιδί 12 ετών και τον Κίτσο τον λεβέντη
«Εδραπέτευσεν ο Κίτσος ο λεβέντης, η έλαφος του κ. Παρασκευαΐδου. Ο συλλαβών αυτήν παρακαλείται να την παραδόση τω ιδιοκτήτη» (Εφημερίς).
«Εδραπέτευσεν 12ετές κοράσιον, ονόματι Σμαράγδα, ψυχοκόρη, εκ Κηφισίας εις Αθήνας» (1882).
«Υπερέτρια 11ετής εκ Μαρμαρίου, ανεχώρησε κρυφίως από την οικίαν, όπου υπηρετούσε […] ο πατέρας της την ζητεί».
«Απωλέσθη υπηρέτρια 13 ετών […] αμοιβή 56 δρχ.» (1882).
«Παρακαλείται ο έχων την υπηρέτριαν 12ετή εκ Κύπρου, να ειδοποιήση την αστυνομίαν, προς καθησύχασιν των κηδεμόνων (1878).
«Εγένετο άφαντος 12ετής παις, εξελθών προς πώλησιν φυστικίων· μελάγχρους με βεβλαμμένον οφθαλμόν, γνωστός διά την απαγγελίαν ποιημάτων» (1887).
«Άφαντοι δύο 12ετείς στιλβωταί υποδημάτων» (1888).
«Απωλέσθη προ δύο ημερών, παις 12ετής, διακείμενος εν βλακώδει καταστάσει» (1894).
Γάμοι, ο Σλίμαν κουμπάρος και…δυσαρμονίες
Ένας νέος 65 ετών ολίγον αδύνατος, όμως καλής χρηματικής καταστάσεως, αναθρεμμένος εις την Ευρώπην, ζητεί να νυμφευθή με μίαν να ήναι πολλά ωραία και να μην υπερβαίνη την ηλικίαν 15 ετών, και όποιος θέλει, ή έχει σκοπόν να τον ανταμώση ημπορεί να τον απαντήση εις το σταυροδρόμιον.
Η «Φήμη», ΕΤΟΣ Α΄, ΑΡΙΘ. 58, 1837
Μία χήρα, πολλά ωραία, εικοσαετής, επιθυμεί να υπανδρευθή, ούσα πλουσία, με εισοδήματα είκοσι χιλιάδων δραχ. […] ζητεί άνθρωπον, μεστωμένον, ήτοι χονδροειδέστατον πολλά, ας είναι και δυσειδής και αγράμματος, και ηλικιωμένος.
Η «Φήμη», ΕΤΟΣ Α΄, ΑΡΙΘ. 61, 1837
Ο κ. Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης, ανθυπολοχαγός του πυροβολικού, ηρραβωνίσθη την αξιέραστον και επαφρόδιτον και νοήμονα κόρην του αξιοτίμου και αξιοσεβάστου κ. Λουκά Ράλλη, δημάρχου Πειραιώς. Τοις επευχόμεθα καλά στεφανώματα κτλ. κτλ.
Η «Φήμη», ΕΤΟΣ Λ΄, Σάββατον 14 Αυγούστου 1865
Ο κ. Γεώργιος Κατώπης ασβεστοπώλης διαπραγματεύεται να υπογυναικωθή. Επευχόμεθα αυτώ και ημείς καλήν επιτυχίαν.
Η Ταχύπτερος Φήμη, ΕΤΟΣ ΚΓ΄, ΑΡΙΘ. 1.454, 1859
Διάφορα ή τα δελτία τύπου της εποχής
Αύριον θέλει παρασταθή εις τας 7 ½ ώρας μ.μ. η Κωμωδία ο Εξηνταβελώνης φιλάργυρος, κατά Μολιέρον, εις το ενταύθα Ελληνικόν θέατρον του Κ. Α. Σκοντζοπούλου.
Η «Φήμη», ΕΤΟΣ Α΄, ΑΡΙΘ. 2, Σάββατον 3 Απριλίου 1837
Νέος τις ζητεί να τον ζωγραφίσωσιν, αλλ’ απαιτεί μεγίστην από τον ζωγράφον ακρίβειαν, διά να μη τυχόν παραλειφθή ουδέν των εμφαντικών χαρακτηριστικών του προσώπου του.
Η «Φήμη», ΕΤΟΣ Β΄, ΑΡΙΘ. 175, Σάββατον 19 Νοεμβρίου 1838
Πάσχον τον πόδα από τινων ήδη ημερών, και επομένως μη δυνάμενος να εξέλθω, ζητώ την συγγνώμην των φίλων μου διά το ότι αμηχανώ να τοις αποδώσω την φιλικήν κατά το νέον έτος επίσκεψιν
Ο Συντάκτης της «Ελπίδος»
Κ. Ν. Λεβίδης
Η Ελπίς, ΕΤΟΣ ΣΤ΄, ΑΡΙΘ. 435, Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 1848
Ένεκα της ενσκηψάσης εις Αθήνας χολέρας και άλλων αιτιών εβράδυνεν αύθις η έκδοσις του φύλλου ημών.
Εφημερίς των Μαθητών, ΕΤΟΣ Β΄, ΑΡΙΘ. 100, 30 Οκτωβρίου 1854
Εργασία και …καλή χαρά
Δούλη νέα δωδεκαετής και επιτηδεία ζητεί κύριον.
Η «Φήμη», 1838
Βυζάστρα ζητεί οικογένειαν.
Η Ταχύπτερος Φήμη, 1852
Εργάται Οθωμανοί αναλαμβάνουν εκχωματώσεις υπογείων […].
Εφημερίς Αγγελιών, 1922
Δεσποινίς πρόσφυξ εκ Σμύρνης, πιανίστρια, ζητεί θέσιν εις Σινεμά ή οικιακάς παραδόσεις. Γράψατε Κ. Τ. Γραφεία «Ελευθέρου Τύπου».
Έθνος, 1922
Εκδόσεις! τύφλα νάχει το Άρλεκιν
Εκδιδομένη ήδη εις την ομιλουμένην Ελληνικήν μία των Μυθιστοριών της Γαλλίδος Κοττίνης, η Μαλβίνα, καλεί εις συνδρομήν της τους επιθυμούντας ν’ αναγινώσκωσι μυθιστορίας. Διήγησις πραγμάτων εντέχνως και πιθανώς συνυφασμένων διαποικίλλεται με πάλην παθών ελπιζομένων, ή ανελπίστων, καθ’ ων απάντων ο σώφρων και κόσμιος έρως υπερισχύει. Η ευφυής Κοττίνη εισδύουσα εις τα ενδόμυχα της ανθρωπίνης καρδίας ανακαλύπτει μυστήριά της, των οποίων η περιγραφή τέρπουσα τον αναγνώστην, αυξάνει εις την ψυχήν του τον έρωτα της αρετής, χωρίς να φαίνεται ότι τον διδάσκει. Όλα δε ταύτα παρίστανται εις το πρωτότυπον με φράσιν πλήρη αφελείας και γλυκύτητος, την οποίαν, αν μ’ όλην την προσοχήν του ο μεταφραστής δεν εδυνήθη ακριβώς να φυλάξη, θέλει καταφύγη εις του αναγνώστου την επιείκειαν. […]
Εν Ερμουπόλει Σύρου, τη 6 Μαρτίου 1841
Ο Εκδότης Ιωάννης Νικολάου
Αθηνά, 1841
Το νέον μας μυθιστόρημα
Η Καταραμένη
Τούτο μόνον σας λέγομεν, ότι είνε περιπετειωδέστερον και από τον
Νεκρόν που σκοτώνει.
Μας λέγετε:
Αν είναι δυνατόν!
Σας απαντώμεν:
Είνε!
Από μεθαύριον.
Ακρόπολις, 1907
Την δευτέραν Κωμωδίαν μου ο Τυχοδιώκτης δίδω κατ’ αυτάς εις τον τύπον. Ελπίζω ότι οι φιλόκαλοι Συνδρομηταί μου θα δείξουν και εις την έκδοσιν του Τυχοδιώκτου μου την ιδίαν προθυμίαν. […]
Αθήναι την 15 Οκτωβρίου, 1835
Μ. Χουρμούζης
Αθηνά, 1835
Φάρμακα και λοιπά γιατροσόφια
Συνιστάται εις τους οδονταλγούντας το νερόδοντον του κ. Γ. Ζ. Γεωργιάδου, ως το καλλίτερον και μόνον θεραπευτικόν ιατρικόν, διότι τούτο, ως εδοκιμάσθη, έχει τόσην ενέργειαν, ώστε εντός ημισείας ώρας καταπαύει οίον δήποτε πόνον, έχει προς τούτοις την δύναμιν να δυναμώνη τους οδόντας. […]
Η Ελπίς, 1847
Αντικρύ εις το καφφενείον της Ωραίας Ελλάδος εις το καπνοπωλείον του Κ. Κενσαλή πωλώνται διάφορα ευώδη, ωσάν τριανταφυλλόλαδον, οταγάτζ, χούρζια και λπ. και το ιατρικόν των οδόντων, Νερόδοντον.
Η Ελπίς, 1848
[toc]