Ζώντας, μαζί με άλλες 180 εθνικότητες, σε μια χώρα που μοιάζει με τις δύο όψεις ενός νομίσματος – δηλαδή έχει τα καλά και τα κακά της.
Η ιστορία της Φωτεινής όπως την διηγήθηκε στη Δήμητρα Αθανασοπούλου.
Ήρθα στα Εμιράτα το 2006 αφού δέχτηκα πρόταση από το Canadian University of Dubai ως Marketing & Events Manager. Δεν ήμουν άνεργη τότε. Χρειαζόμουν όμως μια αλλαγή. Κατά την διάρκεια της κρίσης στο Ντουμπάι έμεινα χωρίς δουλειά αλλά μετά από κάποιο διάστημα επέστρεψα πάλι στα καθήκοντά μου. Σκέφτηκα να επιστρέψω στην Ελλάδα πολλές φορές, αλλά δυστυχώς λόγω της κατάστασης που επικρατεί στη χώρα μας η επιστροφή μου μοιάζει δύσκολη έως αδύνατη. Δεν ξέρω καν αν θα υπάρξει επιστροφή. Το ότι εργάζομαι και ζω εδώ δε σημαίνει ότι νιώθω και απόλυτα ασφαλής εργασιακά. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να μείνω άνεργη και να είναι δύσκολο να επιβιώσω. Άλλωστε στα Εμιράτα δεν υπάρχει η έννοια του «δεν μπορώ να πληρώσω το ενοίκιο μου αυτό το μήνα». Εάν δεν μπορείς να καλύψεις τα έξοδά σου, θα έχεις σοβαρό πρόβλημα.
Ως γυναίκα στα Εμιράτα δεν έχω αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα, κυρίως επειδή προέρχομαι από τη Δύση Ζω σε κεντρικό σημείο του Ντουμπάι και νιώθω απόλυτα ασφαλής. Μπορώ να κυκλοφορώ οποιαδήποτε ώρα της ημέρας και νύχτας χωρίς κανένα φόβο. Νιώθω αρκετά πιο ασφαλής από ότι στην Ελλάδα. Εδώ σέβονται τη γυναίκα στο χώρο της εργασίας. Δεν έχω νιώσει ποτέ άβολα στις συναναστροφές μου με τους Άραβες και με τους άλλους ξένους. Εδώ μας σέβονται περισσότερο από ότι οι Έλληνες της Ελλάδας.
Βέβαια δεν είναι εύκολες οι φιλίες. Ούτε είναι εύκολο για μια γυναίκα να κάνει σοβαρή σχέση εδώ. Ακόμα πιο δύσκολο έως αδύνατο είναι να κάνει σχέση με Εμιρατινό, εξαιτίας της διαφορετικής κουλτούρας.
Όλα ξεκίνησαν το 2006, τότε που τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Είχα έρθει σε μία πολύ πλούσια χώρα με πολλές δυνατότητες περαιτέρω ανάπτυξης. Η κρίση του 2008 άγγιξε όμως και αυτή την περιοχή. Πολλοί αποφάσισαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Τα έργα σταμάτησαν, οι προσφορές εργασίες ήταν σχεδόν ανύπαρκτες. Σύντομα όμως, αργά αλλά σταθερά η χώρα βρήκε πάλι τους ρυθμούς της. Σε αυτό συνέβαλε πάρα πολύ η ανάθεση της Expo 2020 στο Ντουμπάι. Νέα έργα – κτίρια χτίζονται με την ελπίδα ότι τα Εμιράτα θα αποτελέσουν παγκόσμιο πόλο έλξης.
Η αλήθεια είναι ότι με την κρίση το κόστος ζωής μειώθηκε. Όμως τώρα όλα αλλάζουν. Τα ενοίκια αυξάνονται ραγδαία και το κόστος ζωής όλο και μεγαλώνει. Οι μισθοί δυστυχώς παραμένουν σταθεροί και αυτό κάνει τα πράγματα πιο δύσκολα. Για παράδειγμα έρχομαι στην Ελλάδα δύο φορές το χρόνο και τα εισιτήρια είναι ιδιαίτερα ακριβά – το καλοκαίρι φτάνουν τα 800 ευρώ.
Οι Έλληνες του Ντουμπάι
Όταν ήρθα στο Ντουμπάι, ζούσαν εδώ 2.500 με 3.000 Έλληνες. Τώρα λένε πως φτάνουμε τους 7.000 με 8.000. Κάτι ανάλογο ισχύει και για άλλους Ευρωπαίους.
Η Ελληνική Κοινότητα είναι δραστήρια. Υπάρχει η ομάδα των Emirates Greeks η οποία διοργανώνει συναντήσεις μία φορά το μήνα. Από το 2010 έχει συσταθεί και το Ελληνικό Επιχειρηματικό Συμβούλιο (Dubai & Northern Emirates) που αποσκοπεί στην ενίσχυση των Ελληνικών Επιχειρηματικών Συμφερόντων στην περιοχή. Έχουμε ήδη 4 Ελληνικά εστιατόρια που ανήκουν σε Έλληνες επιχειρηματίες. Διοργανώνουμε πολλές εκδηλώσεις με στόχο την οικονομική ενίσχυση των συμπατριωτών μας που βρίσκονται σε δύσκολη κατάσταση στην Ελλάδα.
Ένας Έλληνας μπορεί να βρει εργασία εδώ μόνο αν έχει πτυχίο και αρκετά χρόνια εμπειρίας. Η προσφορά εργασίας είναι μεγάλη αλλά το ίδιο και ο ανταγωνισμός.
Αρκετές ελληνικές εταιρίες επιδιώκουν να αναπτυχθούν στην περιοχή. Θα πρέπει όμως να κάνουν πρώτα έρευνα αγοράς για να δουν κατά πόσα τα προϊόντα ή οι προτάσεις τους είναι καινοτόμες και οι τιμές τους ανταγωνιστικές γιατί το κόστος επένδυσης εδώ είναι πολύ υψηλά. Στην ευρύτερη περιοχή έχουμε πολλές ελληνικές ναυτιλιακές και κατασκευαστικές εταιρείες.
Ισλάμ και καθημερινότητα
Όλοι οι ξένοι -υπάρχουν περίπου 180 διαφορετικές εθνικότητες- έχουμε εδώ μια αρκετά καλή ζωή. Όλοι οι ξένοι -με διαφορετικές κουλτούρες και συνήθειες- έχουμε όμως και ένα κοινό όνειρο: να γυρίσουμε πίσω στην πατρίδα μας κάποια στιγμή!
Το κράτος φροντίζει πολύ τους ντόπιους παρέχοντας τους ιδιαίτερα προνόμια διαβίωσης – προτεραιότητα στην προσφορά εργασίας και καλύτερους μισθούς.
Όσο για το Ισλάμ; Ζούμε σε μια μουσουλμανική χώρα. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να σεβόμαστε τα ήθη και τα έθιμά τους. Για παράδειγμα δεν μπορούμε να ντυνόμαστε όπως στην Ελλάδα τους καλοκαιρινούς μήνες. Καλούμαστε να καλύπτουμε τους ώμους μας και να μην φοράμε προκλητικά ρούχα, όταν κυκλοφορούμε στα εμπορικά κέντρα.
Όσον αφορά στο νόμο της Σαρίας, δεν αγγίζει άμεσα τους υπηκόους άλλων χωρών που ζουν στα Εμιράτα καθώς έχει να κάνει με το κληρονομικό δίκαιο και τον καταμερισμό περιουσίας.
Η διασκέδαση δεν λείπει. Το Ντουμπάι δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από μια άλλη μεγάλη πόλη του κόσμου. Το αλκοόλ βέβαια απαγορεύεται. Δεν μπορείς να οδηγήσεις αν έχεις πιει. Μπορείς όμως να μετακινηθείς με ταξί, το οποίο είναι κατά 80% πιο φθηνό από την Ελλάδα.
Η ελεύθερη συμβίωση εκτός γάμου απαγορεύεται, όπως και η κύηση εκτός γάμου. Και αυτό είναι πρόβλημα για εμάς που προερχόμαστε από μια πιο ανοιχτή κοινωνία.
Κατά την διάρκεια του ραμαζανιού είναι τα πράγματα λίγο πιο δύσκολα. Καλούμαστε να απέχουμε από την πόση νερού, την κατανάλωση φαγητού και από το κάπνισμα μπροστά σε άλλους, καθαρά από σεβασμό. Παράλληλα οφείλουμε να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί με το ντύσιμό μας κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Για όσους επιθυμούν, υπάρχουν ειδικοί χώροι σίτισης, ιδιαίτερα στο χώρο της εργασίας.
Οι Άραβες γηγενείς, οι οποίοι αποτελούν μόνο το 10% του πληθυσμού είναι γενικά ανοιχτόμυαλοι. Βέβαια υπάρχουν και οι εξαιρέσεις.
Στο Ντουμπάι όπως και στο Άμπου Ντάμπι υπάρχει Ορθόδοξη Εκκλησία την οποία μπορούμε ελεύθερα να επισκεπτόμαστε. Τα Χριστούγεννα και το Πάσχα μαζευόμαστε εκεί όλοι οι ορθόδοξοι ανεξαρτήτως εθνικότητας. Η εκκλησία είναι αραβόφωνη και ο σταυρός δεν αναρτάται στο εξωτερικό του ναού. Δεν έχει όμως τίποτα να ζηλέψει από τους ναούς στην Ελλάδα.
Η άλλη πλευρά των Εμιράτων
Οι συνθήκες εργασίας είναι σε γενικές γραμμές καλές. Οι μισθοί έχουν σχέση με την προϋπηρεσία και την εξειδίκευση του κάθε ατόμου. Είναι όμως παράλληλα και μία χώρα όπου δίνονται χαμηλότατοι μισθοί στους εργάτες και υψηλότατοι σε στελέχη επιχειρήσεων.
Η δική μου δουλειά είναι πολύ απαιτητική και πολλές φορές δεν υπάρχει αρκετός προσωπικός χρόνος. Δουλεύω 9 ώρες την ημέρα, δικαιούμαι μια ώρα διάλειμμα που κάποιες φορές δεν μπορώ να κάνω. Υπάρχουν βέβαια φορές που ξεπερνάω το ωράριο μου, ενώ δουλεύω και τα σαββατοκύριακα. Δεν πληρώνομαι extra, αλλά μπορώ να πάρω κάποια ημέρα άδεια.
Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός. Οι περισσότεροι μετανάστες προέρχονται από την Ασία . Στην πλειοψηφία τους εργάτες από χώρες όπως η Ινδία, το Πακιστάν, το Αφγανιστάν, το Μπαγκλαντές, οι Φιλιππίνες. Φτάνουν στα Εμιράτα κατά εκατοντάδες και εργάζονται κυρίως στις οικοδομές. Οι συνθήκες εργασίας είναι πολύ δύσκολες δεδομένου πως καλούνται να δουλέψουν κάτω από εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες ιδίως τους θερινούς μήνες όπου φτάνει στους 48 βαθμούς Κελσίου. Εκείνες τις ημέρες οι εργασίες διακόπτονται για ορισμένες ώρες αλλά συνεχίζονται κατά την διάρκεια όλης της νύχτας. Έχουν σημειωθεί αρκετά εργατικά ατυχήματα.
Εκτός από τις οικοδομές, πολλοί εργάζονται ως οικιακοί βοηθοί κυρίως γυναίκες από ασιατικές χώρες, σε σπίτια πλούσιων Εμιρατινών. Δυστυχώς έχουμε ακούσει αρκετές φορές πως συμβαίνουν κακοποιήσεις εις βάρος αυτών των γυναικών, ακόμη και από τις ίδιες τις γυναίκες.
Παρόλο που ζούμε σε μια μουσουλμανική χώρα όπου οφείλουμε να σεβόμαστε τα ήθη και τα έθιμα της, υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος. Στην περιοχή είναι έντονο το φαινόμενο της πορνείας. Δεν χρειάζεται κανείς να ψάξει πολύ για να το διαπιστώσει. Μια βόλτα σε ένα μπαρ είτε ένα club, αρκεί για να βρει κάποιος ακριβοπληρωμένες ιερόδουλες. Γνωρίζουμε μάλιστα πως έρχονται ιερόδουλες κατά παραγγελία από την ανατολική Ευρώπη και τη βόρεια Αφρική.
Για το τέλος
Στα Εμιράτα υπάρχουν υπερσύγχρονα νοσοκομεία και κλινικές, όχι όμως δημόσια. Για αυτό η παροχή νοσοκομειακής περίθαλψης από τον εργοδότη είναι απαραίτητη για τον εργαζόμενο.
Ακριβά είναι και τα δίδακτρα των Πανεπιστημίων και των σχολείων. Υπάρχουν όμως πολλά στην περιοχή. Τα μαθήματα παραδίδονται στην Αγγλική γλώσσα, αλλά ο μαθητής/φοιτητής έχει την δυνατότητα να μάθει και Αραβικά.
Από την άλλη δεν υπάρχει φορολογία εισοδήματος αλλά η παροχή υπηρεσιών, υγείας και συνταξιοδότησης επιβαρύνουν απευθείας τον εργοδότη και τον εργαζόμενο. Υπάρχουν βέβαια «φόροι» υπηρεσιών όπως για τα σπίτια που ενοικιάζουμε και για τους δρόμους που χρησιμοποιούμε.
Για έναν υπήκοο ξένης χώρας, μείζον είναι και το θέμα της συνταξιοδότησης. Γι’ αυτό και οι περισσότεροι αποταμιεύουν/επενδύουν σε συνταξιοδοτικά προγράμματα.