«Με είχαν βρει μόνο μου, αλλά, ευτυχώς, κάποια μεγαλύτερα παιδιά πρόλαβαν και με έσωσαν».
Ο Βασίλειος Κωστέτσος έδωσε συνέντευξη στην Espresso και την Τεριάννα Παππά, όπου αποκαλύπτει τον εφιάλτη που έζησε στα δέκα του χρόνια, όταν αποπειράθηκαν να τον βιάσουν.
Είχες δεχτεί bullying στο σχολείο;
Ναι, στην τετάρτη, πέμπτη και έκτη δημοτικού. Ήμουν στη γειτονιά και έπαιζα με τους συμμαθητές μου, όταν ένα παιδάκι, που δεν ήταν στην παρέα, με χτύπησε με αεροβόλο όπλο. Έμεινα για τρεις μήνες στο νοσοκομείο, ακίνητος, για να μην αποκολληθεί το μάτι μου. Στη συνέχεια έπρεπε να είμαι πολύ προσεκτικός. Όταν γύρισα στο σχολείο, οι δάσκαλοι το είπαν στα παιδιά κι εκείνα γελούσαν. Για μένα πλέον το μόνο ασφαλές μέρος ήταν η μπουτίκ της μητέρας μου και όχι η γειτονιά.
Μόνο εκεί ένιωθες ασφάλεια;
Ήταν πολύ οικείος ο χώρος. Τα παιδάκια, όμως, δεν μπορούσαν να το καταλάβουν και εξέφραζαν μια ομοφοβία. Δεν θα ξεχάσω μια φορά, όταν ήμουν δέκα χρονών, που είχαν αποπειραθεί να με βιάσουν. Με είχαν βρει μόνο μου, αλλά, ευτυχώς, κάποια μεγαλύτερα παιδιά πρόλαβαν και με έσωσαν. Διαφορετικά… Ήταν η στιγμή που μου είχαν κατεβάσει το παντελόνι κι εγώ από το σοκ που είχα πάθει δεν καταλάβαινα τι γινόταν. Τους ενοχλούσε, γιατί ήμουν και το πιο καλοντυμένο παιδί στο σχολείο, ήμουν ένα ωραίο αγόρι, ποτέ extreme, αλλά τους δημιουργούσε πρόβλημα, γιατί εντυπωσίαζα τα κορίτσια, επειδή ασχολιόμουν με τη μόδα.
