Είναι λογικό να μυρίζει άσχημα το στόμα σας αν φάγατε σκόρδο ή ήπιατε λίγο παραπάνω το προηγούμενο βράδυ.
Σε μερικές περιπτώσεις, όμως, η κακοσμία του στόματος δεν οφείλεται σε κάποια εμφανή αιτία ή κάποια κακή συνήθεια και τότε μπορεί να αποτελεί σύμπτωμα κάποιας υποκείμενης πάθησης που δεν έχετε ακόμη αντιληφθεί.
1. Ουλίτιδα
Τόσο η ουλίτιδα όσο και περιοδοντίτιδα εκδηλώνονται με τη δυσάρεστη αναπνοή, λόγω της συσσώρευσης βακτηρίων στη στοματική κοιλότητα.
2. Αλλεργίες
Εάν αντιμετωπίζετε συχνές αλλεργικές κρίσεις, η κακοσμία του στόματος μπορεί να συνοδεύει συμπτώματα όπως η ρινική συμφόρηση και η έκκριση δακρύων από τα μάτια, καθώς η βλέννα αποτελεί το ιδανικό περιβάλλον για την ανάπτυξη μικροοργανισμών που ευθύνονται για την κακοσμία του στόματος. Από την άλλη, η καταστολή των συμπτωμάτων της αλλεργίας μπορεί να οδηγήσει στην ξηροστομία, επίσης συχνή αιτία της κακοσμίας.
3. Διαβήτης
Η ελλιπής παραγωγή ινσουλίνης έχει σαν αποτέλεσμα την αυξημένη καύση λίπους (κετοξέωση). Κατά τη διαδικασία αυτή παράγονται χημικές ουσίες που αλλοιώνουν τη μυρωδιά της αναπνοής.
4. Προβλήματα στο συκώτι
Το φαινόμενο είναι γνωστό στον ιατρικό χώρο ως ηπατική απóπνοια (fetor hepaticus). Η κακοσμία του στόματος αποτελεί πρώιμη ένδειξη των προβλημάτων στο συκώτι και εμφανίζεται στην πλειονότητα των περιπτώσεων πριν από τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά συμπτώματα.
5. Νεφρική ανεπάρκεια
Η σχέση μεταξύ των δύο εξηγείται πιθανώς από τις μεταβολικές διεργασίες που οδηγούν στην ξηροστομία, την ελλιπή παραγωγή σάλιου και την αλλοίωση της γεύσης. Οι παράγοντες αυτοί συμβάλλουν στην εκδήλωση της χαλίτωσης (κακοσμία στόματος), καθώς δεν παράγεται αρκετό σάλιο ώστε να προληφθεί η εξάπλωση των βακτηρίων στη στοματική κοιλότητα.
6. Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση
Η κακοσμία του στόματος στην περίπτωση αυτή οφείλεται στις ποσότητες οξέων που παλινδρομούν από το στομάχι στον οισοφάγο και τη στοματική κοιλότητα.
7. Σύνδρομο Sjogren
Η κακοσμία του στόματος μπορεί να οφείλεται επίσης σε αυτοάνοση πάθηση, όπως το σύνδρομο Sjogren. Το σύνδρομο εκδηλώνεται όταν το ανοσοποιητικό επιτίθεται σε εξωκρινείς αδένες, όπως οι σιελογόνοι αδένες. Η δυσλειτουργία αυτών των αδένων οδηγεί στην ξηροστομία και κατ’ επέκταση τη χαλίτωση.
onmed,gr