Ιστορική απόφαση από το Συμβούλιο της Επικρατείας, που έκρινε πως τα ακίνητα των Ιερών Μονών τα οποία δεν χρησιμοποιούνται για λατρευτικούς ή κοινωφελείς σκοπούς, δεν εξαιρούνται από τον ΕΝΦΙΑ.
Η απόφαση αυτή ισχύει τόσο για μοναστήρια που υπάγονται στην Εκκλησία της Ελλάδας όσο και για μονές που υπάγονται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Η απόφαση αυτή προήλθε ύστερα από απόρριψη -με ισχυρή πλειοψηφία- αίτησης ακύρωσης που είχε υποβάλλει η Σταυροπηγιακής Μονής της Αγίας Αναστασίας Φαρμακολύτριας Χαλκιδικής.
Η συγκεκριμένη Ιερά Μονή κλήθηκε να πληρώσει για το οικονομικό έτος 2014, ΕΝΦΙΑ ύψους 259.395 ευρώ και ζήτησε από την αρμόδια διεύθυνση του υπουργείου Οικονομικών τον επαναπροσδιορισμό του ΕΝΦΙΑ για τα ακίνητά της.
Το υπουργείο δεν απάντησε και έτσι προσέφυγε στο ΣτΕ το 2015.
Ζητούσε να ακυρωθεί ως αντισυνταγματικός και αντίθετος στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) ο νόμος 4223/2013 κατά το σκέλος εκείνο που προέβλεπε ότι δεν απαλλάσσονται από τον ΕΝΦΙΑ τα ακίνητα των Πατριαρχικών και Σταυροπηγιακών Ιερών Μονών, καθώς και των Ιερών Μονών της Εκκλησίας της Ελλάδος, που δεν χρησιμοποιούνται για την εκπλήρωση του λατρευτικού Θρησκευτικού και κοινωφελούς έργου των Μονών (αλλά μισθώνονται, παραχωρούνται κ.λπ.).
Η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε ότι δεν παραβιάζεται η συνταγματική αρχή της ισότητας και της αναλογικότητας, καθώς και η αντίστοιχη διάταξη της ΕΣΔΑ και σημειώνει ότι η επιβολή του ΕΝΦΙΑ δεν οδηγεί κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας στη δημιουργία υπέρμετρου βάρους ικανού να κλονίσει την περιουσιακή κατάστασή της ή να εξαντλεί την αξία των ακινήτων, έτσι ώστε να αναιρείται η σχέση αναλογικότητας που επιβάλλει να υπάρχει.