Ούτε πρωτόγνωρο στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο ούτε πιθανότατα το τελευταίο με εκπρόσωπο του δημοφιλέστερου των σπορ να «συλλαμβάνεται» να καπνίζει είναι το κρούσμα με πρωταγωνιστή τον Βόιτσεκ Σέζνι.
Αστέρες και μη της μπάλας έχουν στη διαδρομή των τελευταίων δεκαετιών, στις οποίες ιατρική και επαγγελματισμός μπήκαν δυναμικά στα …χωράφια της και «επικήρυξαν» την σύμπραξη ποδοσφαίρου και τσιγάρου, αποκαλύψει (ή πιο συχνά αποκαλυφθεί) την συγκεκριμένη αδυναμία τους.
Και ο Πολωνός διεθνής γκολκίπερ της Άρσεναλ που «πιάστηκε» αποδυτήρια να καπνίζει μετά την ήττα από την Σαουθάμπτον την Πρωτοχρονιά και τιμωρήθηκε με πρόστιμο 20.000 λιρών έχει ακολουθήσει τον …στραβό δρόμο που ουκ ολίγοι άσοι της ομάδας του και όχι μόνον έχουν στο παρελθόν διαβεί.
«Κανονιέρηδες» καπνιστές
Ο Σέζνι είναι ένας από τους τέσσερις … σεσημασμένους καπνιστές των «κανονιέρηδων» καθώς ήδη οι Μεσούτ Οζίλ (πριν φορέσει τη φανέλα της λονδρέζικης ομάδας ή της Ρεάλ Μαδρίτης όμως και πιο συγκεκριμένα το 2011 όταν ήταν παίκτης της Βέρντερ Βρέμης),Λοράν Κοσιελνί , Τζακ Γουίλσιρ έχουν ανάλογα « παραπτώματα» τα τελευταία χρόνια.
Μην πιστέψετε όμως ότι ο καπνός είναι απλά ένα ..βίτσιο των αποδυτηρίων των «κανονιέρηδων». Τους δρόμους του τσιγάρου έχουν διαβεί μεγάλα ονόματα της μπάλας από τον πολύ παλιό καλό καιρό.
Όπως ο θρυλικός Μπόμπι Τσάρλτον που άναψε τσιγάρο στ αποδυτήρια στον τελικό του … Παγκόσμιου Κυπέλλου 1966 ενώ άλλα δύο εκλεκτά μέλη της τότε πρωταθλήτριας κόσμου ο αδελφός του Τζάκι και ο Τζίμι Γκριβς είχαν την ίδια προτίμηση.
Ή ο κατά πολλούς κορυφαίος Ευρωπαίος παίκτης όλων των εποχών Γιόχαν Κρόιφ που άναβε καθημερινά 20 τσιγάρα ημερησίως πριν τα λίαν καρδιακά προβλήματα στις αρχές της δεκαετίας του 90 (διπλό bypass) τον οδηγήσουν να κόψει μαχαίρι την …εξάρτηση του.
Ο δρ Σώκρατες και η αδυναμία του
Αλλά και ο επίσης μάγος και …γιατρός παρακαλώ Σώκρατες κάπνιζε εκτός γηπέδων και μάγευε εντός αυτών επί χρόνια. Όπως δύο δεκαετίες και πλέον πριν ένας άλλος επίσης αείμνηστος γητευτής της μπάλας ο μοναδικός Γκαρίντσα.
Ένας ακόμα μεγάλος Λατινοαμερικανός άσος ο Αργεντινός μέσος Οσβάλντο Αρντίλες λέγεται ότι «καθάριζε» ημερησίως 40 τσιγάρα συναγωνιζόμενος τον … τεχνικό της θριαμβεύτριας στο επί πατρίου εδάφους Μουντιάλ του 1978 τεχνικό της εθνικής ομάδας της χώρας του ταγκό Σέζαρ Λουίς Μενότι ενώ και ο Ντιέγκο Μαραντόνα είχε μεταξύ των «παθών» του και τον καπνό.
Ακόμα μεγαλύτερη εξάρτηση φερόταν να έχει ο Ρόμπερτ Προσινιέτσκι που στα …φόρτε του λέγεται πως άναβε μέχρι και 2,5 πακέτα ημερησίως , ξεπερνώντας τον συμπαίκτη του νυν προπονητή Σλάβεν Μπίλιτς που ουδέποτε έκρυψε την ανάλογη του αδυναμία.
Το κλαμπ των γκολκίπερ φίλων του καπνού
Τους δρόμους του καπνού διάβαινε και ο Βούλγαρος αμυντικός Τριφόν Ιβάνοφ, ο Γάλλος πρωταθλητής κόσμου και Ευρώπης Φαμπιάν Μπαρτέζ, ο ηγέτης της ίδιας εθνικής μεγάλης εθνικής ομάδας της Γαλλίας Ζινεντίν Ζιντάν.
Ο Μπαρτέζ δεν είναι ο μοναδικός της κάστας των μεγάλων γκολκίπερ που ανήκαν στο κλαμπ των καπνιστών. Από τον μυθικό Σοβιετικό Λεβ Γιασίν μέχρι τους πρωταθλητές κόσμου Ντίνο Τζοφ και Τζίτζι Μπουφόν οι προστάτες της εστίας είχαν επίσης ανάλογη αδυναμία στο τσιγάρο.
Αλησμόνητη θα μείνει στους Έλληνες θεατές η σκηνή με τον Δανό Πρέμπεν Έλκιερ να ανάβει τσιγάρο μέσα στον αγωνιστικό χώρο αμέσως μετά τη νίκη 2-0 της εθνικής ομάδας της χώρας της Σκανδιναβίας επί της δικής μας στο Ολυμπιακό στάδιο της Αθήνας το βράδυ της 16ης Νοεμβρίου του 1983 για τα προκριματικά του.
Ο μύθος λέει ότι σε ματς της Δανίας, στη διαδικασία των πέναλτι, περίμενε τη σειρά του να χτυπήσει στο κέντρο μαζί με τους συμπαίκτες του, καπνίζοντας υπομονετικά το τσιγάρο του. Όταν ήρθε η σειρά του, κατευθύνθηκε προς την άσπρη βούλα με το τσιγάρο στο στόμα, τράβηξε μια τελευταία τζούρα, το πέταξε, έστησε τη μπάλα και την έστειλε στα δίχτυα…
Η λίστα είναι μακρά και μάλλον ατέλειωτη καθώς περιλαμβάνει ονόματα παλαιότερα και μη όπως οι Ζέρσον , Κάρλο Αντσελότι, Τζιανλούκα Βιάλι, Πολ Ινς , Πολ Γκασκόιν, Ερίκ Καντονά και ….βάλε.
Από τον Τουέιν, τον Ζάππα ως τον …Μίλμπερν
Ο Αμερικανός συγγραφέας, Μαρκ Τουέιν, είχε έναν απαράβατο κανόνα: δεν κάπνιζε ποτέ όταν… κοιμόταν, ενώ δεν αποχωριζόταν το κάπνισμα όταν ήταν ξύπνιος. Αντίστοιχη ήταν η σχέση του κορυφαίου Αμερικανού μουσικού, Φρανκ Ζάππα, ο οποίος αποκαλούσε τον καπνό ως το αγαπημένο του …λαχανικό.
Το τσιγάρο αποτελεί μια από τις… ένοχες απολαύσεις που μπήκε στα χωρικά ύδατα του ποδοσφαίρου στη δεκαετία του 1930 στην πατρίδα του σπορ Αγγλία. Ο κορυφαίος γκολτζής της Έβερτον Ντίξι Ντιν.
O Άγγλος στράικερ διαφήμιζε εκείνη την περίοδο τα τσιγάρα Wix. Πάντως πολλές εταιρίες τσιγάρων είχαν αρχίσει από το μακρινό 1890 να ασχολούνται με το ποδόσφαιρο βάζοντας ,μέσα σε κάθε πακέτο, κάρτες με τα πρόσωπα γνωστών ποδοσφαιριστών της εποχής.
Η μεγάλη «εισβολή» όμως έγινε το 1951 όταν λίγα λεπτά πριν την έναρξη στον Τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας ο θρύλος της Νιουκάστλ Τζάκι Μίλμπερν κατευθύνθηκε προς τις τουαλέτες του γηπέδου.
Ο “Wor Jackie” ,όπως ήταν γνωστός, είχε πολύ άγχος και ήθελε να κάνει κάτι που στις μέρες μας ελάχιστοι ποδοσφαιριστές θα επέλεγαν. Να καπνίσει ένα τσιγάρο. Όπως είχε γράψει ο ίδιος μάλιστα στη βιογραφία του, είχε βρει άλλους τέσσερις παίχτες των «Toons» να κάνουν ακριβώς το ίδιο.
Εκείνα τα χρόνια η διοίκηση της Νιουκάστλ έδινε ως μπόνους πακέτα τσιγάρα στους παίκτες. Ακόμα και σε αυτούς που δεν κάπνιζαν. Αυτοί με τη σειρά τους τα έδιναν στον Μίλμπερν που πέτυχε αμφότερα τα τέρματα της ομάδας του κόντρα στην Μπλάκπουλ του μυθικού Στάνλεϊ Μάθιους και πανηγύρισε το τρόπαιο.
Ο τελευταίος υπήρξε φανατικός αντί-καπνιστής αν και εκείνη την περίοδο (αρχές των 50’s) ήταν το κεντρικό πρόσωπο στην καμπάνια των τσιγάρων Craven ενώ ο νικητής εκείνου του αλησμόνητου τελικού Μίλμπερν έφυσε από τα ζωή στα 67 του χρόνια νικημένος από τον καρκίνο.
Και στο μοντέρνο ποδόσφαιρο όμως οι καπνιστές είναι ουκ ολίγοι. Μάριο Μπαλοτέλι, Άσλεϊ Κόουλ, Ντίμιταρ Μπερμπάτοφ, Γουέσλι Σνάιντερ, Γουέιν Ρούνεϊ είναι μεταξύ των αστέρων καπνιστών ενώ τις προηγούμενες δεκαετίες η διεθνής …λέσχη τους περιλάμβανε μεταξύ άλλων τους σπουδαίους Βραζιλιάνους Ρομάριο, Ρονάλντο και Αντριάνο.
Ο «Μεγαλέξανδρος» και η κακή του συνήθεια
Αλλά και στα δικά μας γήπεδα μεγάλοι άσοι της μπάλας είχαν ανάλογες αδυναμίες . Όπως ο «Μεγαλέξανδρος» Γιώργος Κούδας που αφοπλιστικά είχε πει για την η αγαπημένη του κακή συνήθεια:
«Ήταν το τσιγάρο για 21 ενεργά χρόνια. Όλοι απ’ τον περίγυρο μου απορούσαν πώς είναι δυνατόν να παίζω στο επίπεδο που έπαιζα και να καπνίζω τόσο πολύ. Εκεί θεωρώ είναι που φαίνεται η δύναμη του χαρακτήρα που έχεις» ήταν η πρόσφατη παραδοχή του κατά πολλούς κορυφαίου παίκτη όλων των εποχών για τον ΠΑΟΚ.
Αλλά δεν ήταν ο μόνος που το …άναβε. Ο Μιχάλης Κωνσταντίνου, ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, ο Ντέμης Νικολαΐδης, ο Κώστας Κατσουράνης και ο Φερνάντο Σάντοςήταν επίσης ορισμένα εκλεκτά μέλη του ίδιου κλαμπ.
Και μπορεί σήμερα τσιγάρο και επαγγελματικό ποδόσφαιρο να έχουν συνήθως εντός και εκτός εθνικών συνόρων επισήμως διακόψει τις διπλωματικές τους σχέσεις αλλά τούτο σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πως οι δρόμοι τους δεν διασταυρώνονται σε αρκετές περιπτώσεις.