Παρασκευή, 15 Νοεμβρίου 2024
αληθινές ιστορίεςΗ εκδίκηση του αδερφού: 15χρονος σκότωσε με ποντικοφάρμακο τον πατέρα του γιατί...

Η εκδίκηση του αδερφού: 15χρονος σκότωσε με ποντικοφάρμακο τον πατέρα του γιατί κακοποιούσε την αδερφούλα του

Ο πατροκτόνος της Εύβοιας είναι μία τραγική ιστορία που συγκλόνισε, όχι μόνο την τοπική κοινωνία του μικρού χωριού που σημειώθηκε η δολοφονία, αλλά και όλη την Ελλάδα.

Πρόκειται για έναν 15χρονο που σκότωσε τον πατέρα του, επειδή βίαζε την αδερφή του και μάλιστα, έγινε επεισόδιο σε δύο τηλεοπτικές σειρές.

Όπως υπογράμμισε ο πατροκτόνος, μετά την δολοφονία του πατέρα του, «έφυγε από τη μέση ένας εγκληματίας. Γλίτωσε η αδερφή μου. Ας κρίνει ο Θεός αν αμάρτησα».

Ειδικότερα, η οικογένεια, που έμενε στην Στενή Ευβοίας, για την γειτονιά ήταν μια τυπική ελληνική οικογένεια, με τον πατέρα στο μεροκάματο, τη μητέρα στο σπίτι και τα παιδιά στο σχολείο.

Η ηρεμία στη Στενής Ευβοίας θα σταματούσε στις 12 Ιανουαρίου του 1977, όταν ο πατέρας της τετραμελούς οικογένειας διακομίσθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο της Χαλκίδας, υποφέροντας από φριχτούς πόνους στο στομάχι, με τους γιατρούς στην Χαλκίδα να κρίνουν ότι η κατάσταση του ήταν εξαιρετικά κρίσιμη και τον έστειλαν στην Αθήνα.

Μετά από πέντε μέρες νοσηλείας, άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο και η αιτία θανάτου στο πιστοποιητικό έγραφε “τροφική δηλητηρίαση” . Η σορός του μεταφέρθηκε στην Στενή Ευβοίας, προκειμένου να κηδευτεί από τους δικούς του ανθρώπους.

Στο χωριό όμως δεν ήταν λίγοι εκείνοι που πίστεψαν ότι ο θάνατος του φιλήσυχου πατέρα δεν ήταν δυστύχημα και υποστήριζαν ότι άνθρωποι από το οικογενειακό του περιβάλλον τον είχαν δηλητηριάσει.

Οι φήμες έγιναν καταγγελίες και παρόλο που η υπόθεση είχε κλείσει, ο αστυνομικός του χωριού αποφάσισε να κάνει μια έρευνα, προκειμένου να διαπιστώσει πόσα από τα κουτσομπολιά που ακούγονταν είχαν βάση και αρκετούς μήνες μετά το συμβάν, κάλεσε την οικογένεια να καταθέσει.

Ο πατροκτόνος στις καταθέσεις του ήταν όλο και πιο νευρικός

Ο αστυνομικός φαίνεται πως επικεντρώθηκε στον 15χρονο, καθώς τον καλούσε συχνά στο τμήμα για διευκρινιστικές καταθέσεις και του ζητούσε να ξανά πει από την αρχή, όσα υποστήριξε στην αρχική του κατάθεση.

Ο 15χρονος κατάλαβε ότι οι υποψίες της αστυνομίας για τη δολοφονία είχαν πέσει πάνω του και κάθε φορά στις καταθέσεις του ήταν όλο και πιο νευρικός.

Για δύο χρόνια ο αστυνομικός δεν είχε καταφέρει να αποσπάσει ομολογία, αλλά τον Δεκέμβριο του 1979, ο 17χρονος πλέον ομολόγησε όλη την αλήθεια, μη μπορώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά του.

Σοκαριστική η ομολογία του πατροκτόνου

“Κάθε βράδυ έβλεπα από το διπλανό δωμάτιο που κοιμόμουν, τον πατέρα μου να γδύνει την αδελφή μου, να τη ρίχνει στο κρεβάτι και να την ατιμάζει. Παρόλο που ήμουν μικρός, καταλάβαινα το έγκλημα του πατέρα και πήρα την απόφαση να τον σκοτώσω», επεσήμανε.

Ο πατέρας των δύο παιδιών έπασχε από την καρδιά του, κάθε μέρα έπαιρνε φάρμακα για την καρδιά του που ήταν σε μορφή κάψουλας. Μια μέρα ο 15χρονος, άνοιξε την κάψουλα και αντικατέστησε το εσωτερικό των χαπιών με ποντικοφάρμακο.

Ο πατέρας το ίδιο βράδυ πήρε τα δηλητηριασμένα φάρμακα και το δηλητήριο δεν άργησε να δράσει, με αποτέλεσμα να διακομισθεί στο νοσοκομείο με φριχτούς πόνους στο στομάχι και μία εβδομάδα μετά κατέληξε.

«Έφυγε από τη μέση ένας εγκληματίας. Γλίτωσε η αδερφή μου. Ας κρίνει ο Θεός αν αμάρτησα. Τώρα που τα είπα όλα ξαλάφρωσα» σημείωσε ο 15χρονος, κλείνοντας την ομολογία του.

Επειδή ο πατροκτόνος ήταν ανήλικος και από το έγκλημα είχαν περάσει ήδη δύο χρόνια, οι εφημερίδες δεν κάλυψαν το γεγονός εκτενώς, αλλά ο σκηνοθέτης Πάνος Κοκκινόπουλος διασκεύασε την υπόθεση για τη μικρή οθόνη και άλλαξε τις ηλικίες των πρωταγωνιστών.

Το επεισόδιο «Σε πρώτο βαθμό» της «10ης εντολής» και οι «Ενοχές» της «Ανατομίας ενός Εγκλήματος» είναι βασισμένα στην υπόθεση που συντάραξε τη Χαλκίδα και την Στενή Ευβοίας.

Σύμφωνα με τους τίτλους τέλους της σειράς, το δικαστήριο αναγνώρισε ελαφρυντικά στον 15χρονο δράστη και τον καταδίκασε σε 8 χρόνια κάθειρξη.

Ο πατροκτόνος αποφυλακίστηκε στα 3 χρόνια, αλλά τόσο ο ίδιος, όσο η μητέρα και η αδερφή του, η οποία ήταν ένα χρόνο μικρότερη, δεν επέστρεψαν ποτέ στο χωριό.

Τα πιο σημαντικά