Λίστα με 9 ανθρώπους οι οποίοι «είδαν» την κρίση στην Ελλάδα να πλησιάζει πολλά χρόνια πριν από οποιονδήποτε άλλο δημοσιεύει το Bloomberg.
«Αν και τα προβλήματα στην Ελλάδα δεν άρχισαν να εμφανίζονται στις επικεφαλίδες μέχρι το 2009, ένας αριθμός οικονομολόγων, πολιτικών και καθηγητών είχαν εντοπίσει “ρωγμές” στην ευρωπαϊκή νομισματική ένωση από τη δεκαετία του 1990. Εν τω μεταξύ, είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι η χώρα δυσκολεύτηκε να μπει στο κοινό νόμισμα εξαρχής…ακολουθούν κάποιοι άνθρωποι που πρέπει να είχαν κρυστάλλινες σφαίρες».
Γουίν Γκόντλεϊ: Ο Βρετανός οικονομολόγος έγραψε τους προβληματισμούς του το 1992, θέτοντας το ερώτημα τι συμβαίνει εάν μια ολόκληρη χώρα βιώσει μια «δομική οπισθοδρόμηση». «Εφόσον πρόκειται για κυρίαρχη χώρα, μπορεί να υποτιμήσει το νόμισμά της…με μια οικονομική ναι νομισματική ένωση, αυτή η επιλογή αποκλείεται προφανώς».
Άρνουλφ Μπάρινγκ: Ο Γερμανός πολιτικός επιστήμονας προέβη σε δυσοίωνες προβλέψεις στο βιβλίο του Scheitert Deutschland to 1997: «Όταν οι Γερμανοί απαιτούμε νομισματική πειθαρχία, άλλες χώρες θα αποδίδουν τα προβλήματά τους σε αυτή τη πειθαρχία, και κατ’επέκταση σε εμάς. Επιπρόσθετα, θα μας αντιμετωπίζουν σε ένα είδος οικονομικού αστυνόμου. Κινδυνεύουμε να ξαναγίνουμε οι πιο μισητοί στην Ευρώπη».
Μάθιου Φορστέιτερ: Σε άρθρο του στο Eastern Economic Journal (1999) ο οικονομολόγος εξέφραζε προβληματισμούς για το μέλλον του ευρώ. «Αφήνοντας την εθνική νομισματική τους κυριαρχία, οι χώρες δεν είναι πλέον ικανές να ακολουθούν συντονισμένη δημοσιονομική και νομισματική πολιτική, απαραίτητη για μια εκτενή και αποτελεσματική αντιμετώπιση των περιοδικών κρίσεων ζήτησης».
Μίλτον Φρίντμαν: Σε ομιλία του στην Bank of Canada to 2000, o νομπελίστας είπε ότι νομίζει πως «οι διαφορές θα συσσωρευτούν μεταξύ των διαφόρων χωρών και τα ασύγχρονα σοκ θα τις επηρεάζουν».
Κώστας Σημίτης: Τον Δεκέμβριο 2008 ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρθηκε στα οικονομικά δεδομένα σε ομιλία του στη Βουλή. Λίγο μετά προέκυψε είτε είχαν γίνει παρεμβάσεις στο προφίλ χρέους μέσω μιας σειράς συμφωνιών. «Οι δανειστές γνωρίζουν ότι τα στατιστικά δεδομένα που παρουσιάστηκαν από την ελληνική κυβέρνηση δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα».
Στέφανι Μπελ Κέλτον: Σε δοκίμιο το 2002, έκανε λόγο για δυσοίωνες προοπτικές σταθερότητας στην Ευρωζώνη.
Μάργκαρετ Θάτσερ: Σύμφωνα με την αυτοβιογραφία, της, το 1990 η εκλιπούσα πρώην πρωθυπουργός της Μ. Βρετανίας προειδοποιούσε ότι το κοινό νόμισμα δεν θα ταίριαζε σε ισχυρότερες και σε πιο αδύναμες οικονομίες. «Οι φτωχότερες χώρες πρέπει να μάθουν ότι δεν θα διασώζονται από τις συνέπειες ενός κοινού νομίσματος, που θα κατέστρεφε τις μη αποδοτικές οικονομίες τους».
Γουόρεν Μόσλερ: Το 2001, οι οικονομολόγος προέβλεψε προβλήματα στην Ευρωζώνη, επειδή η πολιτική δομή της δεν επιτρέπει σε μεμονωμένα κράτη- μέλη να διαχειριστούν μια οικονομική κρίση. «Μόνο η αναπόφευκτη, επί της παρούσης απαγορευμένη, άμεση παρέμβαση της ΕΚΤ θα είναι σε θέση να φέρει την ανάσταση, και από τις στάχτες ενός έκπτωτου φλέγοντος αστέρος, ένα αθάνατο κυρίαρχο νόμισμα θα αναδυθεί αναμφίβολα».
Ράνταλ Ρέι: Ο οικονομολόγος ασκούσε κριτική στη δομή της Ευρωζώνης στο βιβλίο του, (1998) Understanding Modern Money.