Οι νίντζα, ως ειδικοί πολεμιστές που είναι εξαιρετικοί στην κατασκοπεία και τις μάχες, σημάδεψαν μια ολόκληρη εποχή. Σήμερα, έχει μείνει μόνο ένας τέτοιος μαχητής.
Ως ο 21ος επικεφαλής της ομάδας Μπαν, μιας δυναστείας μυστικών κατασκόπων που η ιστορία της εμφανίζεται 500 χρόνια πριν, ο 63χρονος μηχανικός Τζίνιτσι Καγακάμι είναι ο τελευταίος νίντζα της Ιαπωνίας.
Έχει εκπαιδευτεί για να ακούει ακόμη και μια βελόνα που πέφτει στο διπλανό δωμάτιο, να εξαφανίζεται σε δευτερόλεπτα και μπορεί να κόψει τον λαιμό του θύματος από 20 βήματα μακριά, με ένα αστέρι θανάτου 5 εκατοστών.
Δείτε τον εκπληκτικό τελευταίο νίντζα, στο βίντεο που ακολουθεί.
Τα αστέρια του θανάτου: Ο Τζίνιτσι Καγακάμι παρουσιάζει τα παραδοσιακά Ιαπωνικά «σούρικεν», στο Μουσείο Ίγκα Νίντζα.
Ο ίδιος δηλώνει: «Νομίζω πως με αποκαλούν τον τελευταίο νίντζα, μιας και πιθανότατα δεν υπάρχει κανένας άλλος που να έχει μάθει όλες τις δεξιότητες απευθείας από τους ειδικούς, τους τελευταίους 5 αιώνες. Δεν υπάρχουν πλέον κανονικοί νίντζα.»
Ο Καγακάμι αποφάσισε να αφήσει την τέχνη να πεθάνει μαζί του, επειδή οι νίντζα δεν ταιριάζουν με τη σύγχρονη εποχή. Προσθέτει: «Δεν μπορούμε να δοκιμάσουμε δολοφονίες ή δηλητήρια. Ακόμα κι αν μπορούμε να ακολουθήσουμε τις οδηγίες για να φτιάξουμε δηλητήριο, δεν μπορούμε να το δοκιμάσουμε».
Είναι μηχανικός και ξεκίνησε να ασκεί την τέχνη του Νιντζούτσου σε ηλικία μόλις 6 ετών, πριν αρχίσει την εκπαίδευση υπό την επίβλεψη του βουδιστή αρχηγού Μασάζο Ισίντα. Για να βελτιώσει τη συγκέντρωσή του, περνάει ώρες κοιτώντας τη φλόγα ενός κεριού, μέχρι που νιώθει να είναι μέσα του.
Ο Καγακάμι έχει εκπαιδευτεί για να ακούει ακόμη και μια βελόνα που πέφτει στο διπλανό δωμάτιο, να εξαφανίζεται σε ένα σύννεφο καπνού και μπορεί να κόψει το λαιμό του θύματος από 20 βήματα μακριά, με ένα αστέρι θανάτου 5 εκατοστών.
Στο πλαίσιο της εκπαίδευσής του, ο νίντζα ανέβαινε σε τοίχους, πηδούσε από ύψη και έμαθε πώς να αναμιγνύει χημικές ουσίες για να προκαλεί εκρήξεις και καπνό. Επίσης, εκπαιδεύτηκε για να αντέχει την έντονη θερμοκρασία και το κρύο, καθώς και να επιβιώνει για μέρες χωρίς φαγητό ή νερό.
«Η εκπαίδευση ήταν σκληρή και οδυνηρή. Δεν ήταν διασκεδαστικό, αλλά δεν είχα σκεφτεί γιατί το έκανα. Η εκπαίδευση ήταν μέρος της ζωής μου», αναφέρει ο νίντζα.
Στην ηλικία των 19 ετών, κληρονόμησε τον τίτλο του κυρίου του μαζί με μια κρύπτη με μυστικούς πάπυρους και αρχαία αντικείμενα. Εξηγεί πως η τέχνη των νίντζα βρίσκεται στη δύναμη της έκπληξης, ποτέ στη βίαιη ή την εξωτερική δύναμη. Πρόκειται για την εκμετάλλευση των αδυναμιών για να υπερέχουν στους μεγαλύτερους, πιο ισχυρούς αντιπάλους, να αποσπούν την προσοχή τους και να έχουν το πάνω χέρι.
Η ικανότητα να κρύβεται στα πιο απίθανα μέρη, είναι το μεγαλύτερο όπλο ενός νίντζα.
Μάθετε περισσότερα για τον Τζίνιτσι Καγακάμι, παρακολουθώντας το παρακάτω βίντεο.
«Αν ρίξετε μια οδοντογλυφίδα, οι άνθρωποι θα κοιτάξουν προς τα εκεί και θα έχετε την ευκαιρία να φύγετε. Έχουμε επίσης ένα ρητό ότι είναι δυνατόν να ξεφύγετε από το θάνατο, ακουμπώντας τις βλεφαρίδες του εχθρού σας. Αυτό σημαίνει πως είστε τόσο κοντά, που δεν μπορεί να σας δει.»
Ο Καγακάμι διαχειρίζεται το μουσείο Ίγκα Νίντζα στην Ίγκα, 354 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Τόκιο. Πρόσφατα ξεκίνησε μια ερευνητική εργασία στο κρατικό Πανεπιστήμιο Μίε, που μελετά την ιστορία των νίντζα. Ο ίδιος αποφάσισε να μην αναλάβει κάποιον μαθητευόμενο για να του μεταβιβάσει την κληρονομία των γνώσεων.
Οι νίντζα είναι γνωστοί και ως σινόμπι. Προκαλούσαν φόβο και σεβασμό για τα ταλέντα τους ως εκτελεστές, κατάσκοποι και έμπιστοι πολεμιστές. Είναι κυρίως γνωστοί για τη μυστικότητα, τις ικανότητες και τις εκπληκτικές δυνάμεις της αντοχής τους.
Για να βελτιώσει τη συγκέντρωσή του, περνάει ώρες κοιτώντας τη φλόγα ενός κεριού, μέχρι να αισθανθεί πως είναι μέσα του. Εξασκεί την ακοή του, ακούγοντας μια βελόνα να πέφτει πάνω στο ξύλινο πάτωμα.
«Η εμφάνιση της ομάδας των νίντζα»: παρουσιάζουν τις ικανότητές τους στο μουσείο Ίγκα Νίντζα.
Το νιντζούτσου μπορεί να μεταφραστεί και ως «Τέχνη της Επιδεξιότητας» και «Τέχνη της Αντοχής». Οι ίδιοι οι μαχητές έγιναν γνωστοί για την ικανότητά τους να περπατούν μεγάλες αποστάσεις χωρίς να σταματούν, να πηδούν πάνω από 2 μέτρα και να εξαρθρώνουν μέλη του σώματός τους για να ξεφεύγουν από μικρούς χώρους.
Σίγουρα δεν είναι οι αδίστακτοι εκτελεστές που παρουσιάζονται σε διάφορες ταινίες.
Στην πραγματικότητα, οι νίντζα θεωρούν την τέχνη της κατασκοπείας πολύ ανώτερη από αυτή της μάχης (που είναι η τελευταία λύση). Εξειδικεύονται στην κατασκοπεία και την αντιμετώπιση των αντιπάλων τους με τη χρήση του μυαλού τους, ενώ η χρήση σπαθιού θεωρείται κατώτερη τέχνη.
Ωστόσο, πρέπει να γνωρίζουν πώς να χρησιμοποιούν όπλα όπως τα σούρικεν και τα φυσοκάλαμα που γεμίζουν με βέλη δηλητηρίου, ενώ εξειδικεύονται στα δηλητήρια και τα φάρμακα.