Λίγο πριν τον χορό του Ησαΐα, ο ιερέας προσφέρει πρώτα στον γαμπρό και στην συνέχεια στη νύφη, το κοινό ποτήριο ζωής
Κατά την διάρκεια που τελείται το μυστήριο του γάμου και λίγο πριν τον χορό του Ησαΐα, ο ιερέας προσφέρει πρώτα στον γαμπρό και στην συνέχεια στη νύφη, το κοινό ποτήριο ζωής, το ποτήρι, δηλαδή με το κρασί, ενώ ακούγονται τα λόγια «ποτήριον σωτηρίου λήψομαι, καὶ τὸ ὄνομα Κυρίου ἐπικαλέσομαι».
Στην συνέχεια του γάμου, ο ιερέας σέρνει συμβολικά το χορό τρεις φορές γύρω από τραπέζι μαζί με τους νεόνυμφους, βαστώντας στα χέρια του από τη μία στο δεξί το Ευαγγέλιο και από την άλλη με το αριστερό, το χέρι του γαμπρού, ενώ ψάλλεται το «Ἡσαΐα χόρευε· ἡ Παρθένος ἔσχεν ἐν γαστρί, καὶ ἔτεκεν Υἱὸν τὸν Ἐμμανουήλ, Θεόν τε καὶ ἄνθρωπον· Ἀνατολὴ ὄνομα αὐτῷ· ὃν μεγαλύνοντες, τὴν Παρθένον μακαρίζομεν»
Άραγε, γιατί οι νεόνυμφοι πίνουν από το ίδιο ποτήρι κρασί;
Σύμφωνα με την παράδοση της εκκλησίας πρόκειται για μια κίνηση, η οποία έχει δύο συμβολισμούς: Πρωτίστως, οι νεόνυμφοι πίνουν κρασί από το ίδιο ποτήρι, καθώς από εκείνη την στιγμή και μετά, καλούνται να αντιμετωπίσουν από κοινού οποιαδήποτε δυσκολία έρθει στην ζωή τους, αφήνοντας πίσω τους τον εγωισμό.
Άλλωστε, ο σκοπός του γάμου δεν είναι η τεκνογονία, αλλά το ζευγάρι να καταφέρει μέσα από τον κοινό πνευματικό αγώνα να λάβει την Θεία Χάρη και να μπει στον παράδεισο.
Ένας δευτερεύων συμβολισμός, τον οποίο, όμως, δεν αποδέχονται όλοι οι ερευνητές της Καινής Διαθήκης είναι ότι αποτελεί μια υπόμνηση στους νεόνυμφους ότι πρέπει να κοινωνούν τακτικά το Αίμα και το Σώμα του Χριστού.
Αυτός ο συμβολισμός όμως έχει ατονήσει στην πάροδο των ετών, διότι υπάρχουν δεκάδες άλλοι συμβολισμοί που προτρέπουν όλους ανεξαιρέτως, και επομένως τους νεόνυμφους, για την συχνή μετάληψη των Αχράντων Μυστηρίων.
Επομένως, πίνοντας από το ίδιο ποτήρι, οι νεόνυμφοι οφείλουν να διαχειρίζονται και να μοιράζονται όλα τα γεγονότα της ζωής, δηλαδή, τις χαρές και τις λύπες.
Εξάλλου, με γνώμονα την αλήθεια του Ευαγγελίου και μέσω της συμμετοχής στα μυστήρια της εκκλησίας, όλοι οι πιστοί οφείλουμε να πορευόμαστε με μετάνοια, ελπίδα και αισιοδοξία, έχοντας πάντα υπόψη μας ότι ο Κύριος δεν επιτρέπει να γίνει κάτι, που δεν θα έχει είτε άμεσο, είτε μακροπρόθεσμο όφελος για την σωτηρία της ψυχή μας.