Πέμπτη, 26 Δεκεμβρίου 2024
ΕλλάδαΓιάννης Φλωρινιώτης: Θλίψη για το θάνατο του - Τα δύσκολα παιδικά χρόνια,...

Γιάννης Φλωρινιώτης: Θλίψη για το θάνατο του – Τα δύσκολα παιδικά χρόνια, η πορεία του και οι μεγάλες επιτυχίες

Θλίψη προκάλεσε στον καλλιτεχνικό κόσμο, η είδηση του θανάτου του Γιάννη Φλωρινιώτη.

Πέθανε σε ηλικία 76 ετών ο γνωστός τραγουδιστής, ο οποίος νοσηλευόταν εδώ και αρκετό καιρό σε νοσοκομείο των Αθηνών. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο γνωστός τραγουδιστής και περφόρμερ πέθανε από καρδιακή ανακοπή, ενώ είχε υποστεί βαρύτατο πνευμονικό εμφύσημα.

Το βιογραφικό, η πορεία και οι μεγάλες επιτυχίες

Ο Γιάννης Φλωρινιώτης γεννήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου του 1947 στη Φλώρινα. Το πραγματικό του επώνυμο είναι Αποστολίδης και η καταγωγή του ήταν ποντιακή.

Ξεκίνησε να τραγουδάει σε ηλικία 14 ετών, ενώ σε ηλικία 16 ετών άρχισε τις εμφανίσεις με ένα λαϊκό συγκρότημα που είχαν φτιάξει πέντε άτομα και έκανε περιοδείες σε όλες σχεδόν τις επαρχίες της Ελλάδος.

Σε ηλικία 18 ετών έφτασε να έχει πολύ μεγάλο ρεπερτόριο τραγουδιών, ενώ ως τότε τραγουδούσε με το όνομα “μικρός Γιαννάκης”. Αργότερα βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου τραγούδησε δίπλα σε μεγάλους ρεμπέτες, όπως οι Μάρκος Βαμβακάρης, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιώργος Λαύκας, Πρόδρομος Τσαουσάκης, Θεόδωρος Πολυκανδριώτης – ενώ τραγούδησε και δίπλα στη Ρίτα Σακελλαρίου.

Το 1970-71, έρχεται για πρώτη φορά στην Αθήνα. Δουλεύει σε διάφορα κέντρα, τραγουδώντας, χορεύοντας και δημιουργώντας μία νέα περσόνα, ξεχωριστή για την αθηναϊκή νύχτα, ντυμένος πάντα εκκεντρικά, παρουσιάζοντας ένα εντυπωσιακό θέαμα.

Όπου εμφανίζεται έχει μεγάλη επιτυχία, αλλά δέχεται και σκληρή κριτική. Στη δισκογραφία, κάνει την πρώτη του εμφάνιση με το άλμπουμ «Τώρα Θέλω Τώρα», που αμέσως γίνεται χρυσό. Γνωστός πλέον σε όλη την Ελλάδα, συνεχίζει τα εντυπωσιακά σόου με μεγάλη επιτυχία. Ο δεύτερος δίσκος «Γιορτή Αγάπης» γίνεται πλατινένιος. Από τις πιο γνωστές επιτυχίες του ήταν το «Πειράζει που είμαι φίρμα», «Τάκα τάκα» κ.ά..

Τα δύσκολα παιδικά χρόνια στα ορφανοτροφεία

«Δεν έχω παράπονο. Πέρασα δύσκολα χρόνια σαν παιδί στα ορφανοτροφεία αλλά κατάφερα στη δουλειά μου τουλάχιστον, να περάσω στην αντίπερα όχθη και να είμαι σχολή για νέους. Με τη σύζυγό μου μένουμε μαζί και καλά που έγινε αυτό», είχε πει σε συνέντευξή του.

Πριν από μερικούς μήνες ο γνωστός τραγουδιστής και περφόρμερ βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Ποιος είναι πρωινιάτικα» και μεταξύ άλλων μίλησε για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια αλλά και για τον πόλεμο που δέχτηκε όταν ξεκινούσε την καριέρα του.

«Δεν έχω παράπονο. Πέρασα δύσκολα χρόνια σαν παιδί στα ορφανοτροφεία αλλά κατάφερα στη δουλειά μου τουλάχιστον, 62 χρόνια κλείνω τώρα, να περάσω στην αντίπερα όχθη και να είμαι σχολή για νέους. Παρεξηγήθηκα πολύ τότε γιατί ήμουν μπροστά από την εποχή που ντύθηκε εκκεντρικά. Είμαι λαϊκός τραγουδιστής, το μπέρδεψα με το μοντέρνο και ντύθηκα εκκεντρικά. Όταν ο Χατζιδάκις μίλησε για μένα, μόνο καλό μου έκανε αλλά μετά από αυτό έφαγα σαμποτάζ. Με παραδέχτηκε η κουλτούρα, άλλος κόσμος αλλά οι συνάδελφοι ακόμη και τώρα…Έκανα υπομονή, κοιτούσα να κάνω με υπομονή αυτό που έκανα και δεν με ένοιαζε τι λέγανε. Πριν κάνω καριέρα μου έλεγαν ότι είμαι ταλεντάρα και μόλις την άρχισα, ξεκίνησαν το θάψιμο. Δεν έδινα σημασία, γέμιζα μαγαζιά» είχε πει.

«Στην αρχή στενοχωριόμουν. Μας έφερναν στο σπίτι ό,τι έγραφαν οι εφημερίδες. Τα άνοιγα, τα διάβαζα και μετά σταμάτησα. Τα έβαζα στο συρτάρι για να μη με επηρεάζουν. Είπε μια τραγουδίστρiα σε τραγουδιστή μεγάλο “πώς σου φαίνεται ο Φλωρινιώτης;” και της είπε “αφού έχει τόσο ωραία φωνή κι είναι τόσο ωραίος τραγουδιστής, γιατί χορεύει, τραγουδάει και ντύνεται εκκεντρικά;”. Έπειτα από 15 μέρες, με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει “ο τάδε τραγουδιστής φορά λαμέ και χορεύει σαν εσένα”» εξομολογήθηκε.

Για τις δυσκολίες που έχει το επάγγελμά του, ο Γιάννης Φλωρινιώτης είχε δηλώσει: «Η δουλειά μας είναι από τις πιο βρώμικες, με πολλά πισώπλατα μαχαιρώματα. Τα έχω ζήσει όλα σε όλο τους το μεγαλείο, αλλά δεν έδινα σημασία. Έκανα αυτό που θέλω. Παρότρυνα τα παιδιά μου να ασχοληθούν και το πρώτο που τους έλεγα είναι ότι θα τα έχετε καλά με τον κόσμο, θα τον αγαπάτε και θα τον σέβεστε. Οι εταιρείες καλές είναι, αλλά μια εταιρεία μπορεί να σε πάρει, να σου κάνει έναν δίσκο και μετά, να σε στύψει και να σε πετάξει. Αν τα έχεις καλά με τον κόσμο, θα σε αγαπά και θα σε κρατά μέχρι τώρα».







Τα πιο σημαντικά