Από μικρή ήμουν κωλοπαιδάκι και ζωηρή έχω γράψει και σχετικό κείμενο, τι; δεν το έχετε διαβάσει; αχ δεν με παρακολουθείται και στεναχωριέμαι. Με την πρώτη ευκαιρία να το διαβάσετε ναι; Ναι, οκ πάμε παρακάτω. Είδα και έπαθα λοιπόν να γίνω καλό κορίτσι και όλοι οι συγγενείς να με συμπαθήσουν με τα χρόνια. Και τα κατάφερα και όλοι είχαν να πουν έναν καλό λόγο για μένα. Τι καλό κορίτσι και έξυπνο και όμορφο και καλή δουλειά. Μπράβο μπράβο Μαρία για την κόρη σου. Καμάρωνε η μαμά από τότε και άφησε πίσω το κακό παρελθόν με το παιδί του σατανά, που κανείς δεν έκανε καλά ούτε με εξορκισμό.
Όλα πήγαιναν καλά στην ζωή μας με μόνο μελανό σημείο ότι οι αγαπημένοι μας γονείς αποφάσισαν να χωρίσουν. Μην φανταστείτε δεν μας άφησε κανένα ψυχολογικό ούτε απωθημένα ούτε κανένα ανεπανόρθωτο κουσούρι. Ίσα ίσα μπορώ να πω ότι μας ισορρόπησε γιατί ο καθένας πήρε τον δρόμο του και ήμασταν ευτυχισμένοι με τα νέα δεδομένα.
Όλα καλά μέχρι εδώ και μερικά χρόνια μετά τον χωρισμό των γονιών μου η μαμά αποφάσισε να ξαναφτιάξει την ζωή της. Γάτα η μανούλα, βρήκε γαμπρό τζιμάνι που τον αγάπησε πολύ και ζούσαμε όλοι μαζί ξανά ευτυχισμένοι. Σαν τηλεοπτικό σήριαλ ένα πράμα. Και μετά τον πολιτικό γάμο και τον αδερφό που μας χάρισε, αποφασίσαμε να την παντρέψουμε στην εκκλησία με δόξα και τιμή. Όχι πείτε μου πόσοι από εσάς είχατε την ευκαιρία να καλοπαντρέψετε τους γονείς σας;
Εγώ και η αδερφή μου είχαμε την ευκαιρία να παντρέψουμε την μανούλα και πολύ μας άρεσε. Στην αρχή μας έκανε την δύσκολη, στην ηλικία μου τέτοια πράγματα; Μια χαρά δεν είμαστε και έτσι; Όχι αγαπητή μου θα σε παντρέψουμε θες δεν θες να έχουμε καθαρό το κούτελο. Αστεφάνωτη θα σε αφήναμε;
Με τα πολλά την πείσαμε, μόνο νυφικό δεν την καταφέραμε να βάλει αλλά οκ η τουαλέτα της έκανε μπαμ! Και φυσικά και οι δικές μας τουαλέτες ανάλογες τις περιστάσεως. Μια φορά παντρεύεις την μανούλα σου τα είπαμε αυτά. Κυρίες στην εκκλησία, παραδώσαμε την νύφη με πολύ καμάρι και συγκίνηση. Όχι υπερβολές στα κλάματα είχα δώσει κι ένα σκασμό λεφτά για το μακιγιάζ. Και για το κομμωτήριο επίσης, σημειώστε τα αυτά έχει σημασία για την συνέχεια.
Ένας καλός και πετυχημένος γάμος κρίνεται και στην δεξίωση βεβαίως βεβαίως και εκεί φυσικά σημειώσαμε επιτυχία. Όλοι οι συγγενείς, φίλοι, παρευρισκόμενοι είχαν να πουν τα καλύτερα (μέχρι εκείνη την ώρα). Από τραπέζι σε τραπέζι ακούγαμε όμορφες ευχές και στα δικά μας οι ανύπαντρες. Κορίτσια της παντρειάς και οι δύο αδερφές απολαμβάναμε με ιδιαίτερη χαρά την συγκεκριμένη ευχή χαμογελώντας με συστολή και ευγένεια. Μεγάλη χαρά που λέτε στο τραπέζι και το κρασί που έφερε ένας συγγενής από το χωριό, έρεε άφθονο. Και δώστου τσούγκρισμα και δώστου ευχές και γέλια.
Εκείνο το βράδυ που λέτε ήπια λιιιιιιιγο παραπάνω από το κανονικό και πολύ περισσότερο απ ότι συνήθως. Είπαμε άφθονο το κρασί αλλά κάποια στιγμή τελείωσε. Εγώ όμως ήθελα κι άλλο και αφού κάποιο καλεσμένοι έφυγαν νωρίς, άδειαζα τα ποτήρια που είχαν αφήσει. Το κρασί παιδιά, είχε κάνει πολλά χιλιόμετρα για να έρθει εκείνο το βράδυ. Κρίμα να πήγαινε χαμένο. Ε ναι λοιπόν εκείνο το βράδυ μέθυσα για πρώτη και τελευταία φορά στην ζωή μου. Όταν λέμε μέθυσα, εννοώ από εκείνα τα μεθύσια που δεν θυμάσαι τίποτα και όλοι μετά τα κουβεντιάζουν στα οικογενειακά τραπέζια και γελάνε.
Αφού άδειασα ότι υπήρχε σε κρασί και στράγγισα και τα τελευταία ποτήρια, ήρθε το χάος. Κενό μνήμης απόλυτο, δεν θυμόμουν τίποτα σαν την γνωστή αμερικανική ταινία. Το hangover ντε. Το μόνο που θυμάμαι ήταν όταν έφτασα στο σπίτι και βγήκα από την τουαλέτα. Αφού πρώτα είχα αγκαλιάσει την λεκάνη και εναπόθεσα τον εσωτερικό μου κόσμο, την έπεσα στο διάδρομο και κοιμήθηκα. Εκεί με βρήκαν και με έβαλαν στο κρεβάτι ξυπνώντας μετά από 12 ώρες. Όταν έμαθα τι είχα κάνει, σκέφτηκα πως θα προτιμούσα να κοιμόμουν για όσο καιρό χρειαζόταν για να ξεχαστεί!
Όλα ξεκίνησαν όταν είδα την κατάλευκη τουαλέτα μου κατακόκκινη από τα γαρίφαλα και ρώτησα πώς έγινε έτσι. Δηλαδή δεν θυμάσαι ότι είχες ξαπλώσει στην πίστα και κολυμπούσες πάνω στα γαρίφαλα; Δεν θυμάσαι ότι ανέβαινες πάνω στα τραπέζια σουτάροντας ότι υπήρχε πάνω; Όταν με το καλό με μάζεψαν με τα χίλια ζόρια να με βάλουν στο αυτοκίνητο τους το έσκαγα και με κυνηγούσαν γύρω γύρω στο πάρκινγκ. Δεν ξέρω τι άλλο έκανα και ούτε θέλω να θυμάμαι. Πάντως από τότε έκανα χρόνια μέχρι να ξαναβάλω αλκοόλ στο στόμα μου.
Ο γάμος της μητέρας μου τελικά άφησε εποχή απ όλες τις απόψεις και υλικό για συζήτηση σε πολλές οικογενειακές συγκεντρώσεις. Αν γύρναγα τον χρόνο πίσω πάλι τα ίδια θα έκανα γιατί η χαρά μου ήταν μεγάλη και χαίρομαι που μπόρεσε να ξανά φτιάξει την ζωή της.
Της Σοφίας Λακιώτη