Φωτογράφος χρησιμοποιεί μια τεχνική 166 χρόνων για να απαθανατίσει παιδιά

Η Ισπανίδα καλλιτέχνης Ζακλίν Ρόμπερτς αναβιώνει τη φωτογραφία του 19ου αιώνα στην ψηφιακή εποχή. Τα έργα της επικεντρώνονται στην ψυχολογική και συναισθηματική μετάβαση από την παιδική ηλικία στην εφηβεία.

Η τεχνική που χρησιμοποιεί, είναι γνωστή ως διαδικασία κολλοδίου και θεωρείται πως εφευρέθηκε το 1851, σχεδόν ταυτόχρονα από τον Φρέντερικ Σκοτ Άρτσερ και τον Γκουστάβ Λε Γκρέι. Απαιτούσε ένα φορητό σκοτεινό δωμάτιο και συνδύαζε τις ιδιότητες του καλοτύπου (επιτρέποντας έναν απεριόριστο αριθμό εκτυπώσεων από ένα μόνο αρνητικό) και της δαγκεροτυπίας (δημιουργώντας μια οξύτητα και σαφήνεια που δεν μπορούσε να επιτευχθεί με αρνητικά χαρτιού).Η τεχνική έγινε γρήγορα δημοφιλής και χρησιμοποιήθηκε για πορτραίτα, τοπία, αρχιτεκτονικά και άλλα είδη φωτογραφίας.

Η Ρόμπερτς αναφέρει: «Για μένα, αυτή είναι μια συναρπαστική διαδικασία. Από την προετοιμασία της χημείας, το κόψιμο του γυαλιού, το γέμισμα του δοχείου, την ανάπτυξη και το φτιάξιμο, ως την τελική γυάλινη φωτογραφία. Μου αρέσει το αποτέλεσμα και η διαδικασία».

Η αυτοδίδακτη καλλιτέχνιδα, συχνά επιλέγει να φωτογραφίζει παιδιά. Η ίδια αναφέρει: «Διαφωνώ με την κοινή αντίληψη που βλέπει τα παιδιά ως χαριτωμένα-αθώα πλάσματα. Θεωρώ ότι αυτό είναι συγκαταβατικό και χειριστικό. Αυτό που αγαπώ στα παιδιά, είναι η αγνότητα, η φρεσκάδα και η αδιαμφισβήτητη ικανότητα τους να είναι ο εαυτός τους».

Ίσως τα καλύτερα αποτελέσματα της δουλειάς της Ζακλίν, να βρίσκονται στο βιβλίο της, που ονομάζεται Nebula.

Δείτε παρακάτω μερικές από τις εντυπωσιακές της δημιουργίες. c4ca4238a0b923820dcc509a6f75849b 21