Υπάρχουν οι αστυνομικοί. Αυτοί που κάνουν καλά τη δουλειά τους. Που προστατεύουν τον πολίτη, που είναι εκεί όταν τους χρειάζεσαι, που για ένα μεροκάματο παίζουν κορώνα γράμματα τη ζωή τους. Υπάρχουν και οι μπάτσοι. Αυτοί που πουλάνε μούρη, τσαμπουκά χωρίς λόγο και το παίζουν σερίφηδες.
γράφει ο Νίκος Συρίγος
Αυτοί που στο όνομα της εξουσίας που τους δίνει ο Νόμος, δεν διστάζουν να κόψουν πρόστιμο 300 ευρώ για… άσκοπη μετακίνηση σε μια γιαγιά.
Τη γιαγιά της Λαμίας. Μια χαροκαμένη γυναίκα που έχοντας χάσει παιδιά και εγγονό σε τροχαία δυστυχήματα, προσπαθεί να βρει παρηγοριά στους περαστικούς, πουλώντας φρούτα και λαχανικά από τον κήπο της στους δρόμους της πόλης.
Η ανάγκη της για δυο κουβέντες με τους ανθρώπους, είναι μεγαλύτερη από το μεροκάματο. Και το λέει η ίδια, όχι εμείς. Αυτή τη γυναίκα βρήκαν να κόψουν πρόστιμο. Για… άσκοπη μετακίνηση. Η εξουσία που λέγαμε…
Θα μπορούσα να γράψω πολλά για αυτή τη γιαγιά. Για το πώς έχασε τα δυο παιδιά και τον εγγονό της, πληρώνοντας τον πιο βαρύ φόρο αίματος στους δρόμους-καρμανιόλες της χώρας που λέγεται Ελλάδα… Για την απόπειρα αυτοκτονίας που έκανε πίνοντας φυτοφάρμακο πάνω στο μνήμα του εγγονού της. Για τα βάσανα και τους πόνους της.
Ακόμη και για το πρόστιμο των 300 ευρώ για… άσκοπη μετακίνηση. Δεν θα γράψω όμως κουβέντα.
Γιατί θαρρώ πως αυτός που κανονίζει εκεί πάνω τα πάντα, θα την ανταμείψει μόλις την πάρει μαζί του στην απάνω γειτονιά…
Δεν είναι άλλωστε η γιαγιά και η… άσκοπη μετακίνηση της το πρόβλημα της κοινωνίας. Είναι ο τύπος που έκοψε το πρόστιμο. Και οι από πάνω του ενδεχομένως. Γιατί δεν έχουν ψυχή. Βγαίνουν στο δρόμο όχι για να επιβάλλουν την τάξη αλλά για να κάνουν επίδειξη εξουσίας.
Όχι για να προστατέψουν τον πολίτη αλλά για να τον τιμωρήσουν. Για να μοιράσουν πρόστιμα… Το κυριότερο, το χειρότερο;
Επαναλαμβάνω: Δεν έχουν ψυχή.
Κι αυτό σε μια κοινωνία που απαιτεί αλληλεγγύη είναι το πιο ανησυχητικό. Και για το παρόν αλλά και για το μέλλον. Βλέπεις, ακόμη και όταν ξεμπερδέψουμε με τον κορονοϊό , το 13033 και τις… άσκοπες μετακινήσεις, θα χρειαστεί πολύ μεγάλη προσπάθεια από όλους μας για να ξανασταθούμε στα πόδια μας. Θα απαιτηθεί αλληλεγγύη μεγαλύτερη και από αυτή που δείξαμε (όσοι κι όσο) την εποχή του μνημονίου! Τις συνέπειες της πανδημίας στην οικονομία δεν τις έχουμε δει ακόμη… Είναι μπροστά μας. Και τότε τύποι σαν κι αυτόν που έκοψε το πρόστιμο, μακάρι να έχουν βρει την ψυχή τους ξανά… Θα τους χρειαστεί.