Μια άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη παραχώρησε η Εριέττα Κούρκουλου στο Glow Magazine και τον Άρη Καβατζίκη.
Η ιδρύτρια του Save a Greek Stray και ακτιβίστρια μίλησε για τις κρίσεις πανικού, την απώλεια του αείμνηστου πατέρα της Νίκου Κούρκουλου αλλά και τη σχέση με τη μητέρα της, Μαριάννα Λάτση.
«Δεν αντιλαμβανόμουν ότι μέσα μου υπήρχε ένα άλυτο κουβάρι, μέχρι τη στιγμή που επηρεάστηκε η ψυχική μου υγεία με τις καθημερινές κρίσεις πανικού. Βασανίστηκα και απελπίστηκα, θεωρώντας ότι θα με συνόδευαν σε όλη μου τη ζωή. Ήταν κάτι που δεν μπορούσα να διαχειριστώ, σωματοποιήθηκε το άγχος που συσσωρευόταν μέσα στα χρόνια.
Είχε κυρίως να κάνει με το δίπολο των γονιών μου – δεν εννοώ ως προσωπικοτήτων και ανθρώπων με διαφορετικά βιώματα, αλλά ότι υπήρχε διαμορφωμένη άποψη για μένα, χωρίς να με γνωρίζει κανείς. Συνεχίζει να ισχύει, αν και έχω εκτεθεί αρκετά και σε έναν βαθμό πλέον με γνωρίζουν. Αλλά όσο η δική μου προσωπικότητα δεν είχε γίνει αντιληπτή από το σύνολο, ήταν δύσκολα. Βαρύ φορτίο. Εγκλωβίστηκα, δεν ήξερα πώς να βγω στο φως. Αυτό, λοιπόν, που θα έπρεπε να μετράει είναι αυτό που κάνω σήμερα, γιατί αυτές είναι οι δικές μου επιλογές. Το πού και πώς γεννήθηκα είναι κάτι που δεν αλλάζει, δεν μπορούσα να το επιλέξω», εξομολογείται η Εριέττα Κούρκουλου – Λάτση.
Η απώλεια του πατέρα της από καρκίνο
«Ήταν πολύ σημαντικά χρόνια, που θα έπρεπε να τα ζήσω ανέμελα, κάτι που δε συνέβη και αυτό με εμπόδισε ακόμη περισσότερο να συνδεθώ με τους συμμαθητές μου. Κλαίγανε τα παιδιά για την αριστεία κι εμένα ο πατέρας μου μπαινόβγαινε στα νοσοκομεία και πάθαινε ανακοπές στο σπίτι. Εκνευριζόμουν γιατί ζούσα το δράμα μου. Με κυβερνούσε ο φόβος ότι ένας από τους δύο σημαντικότερους ανθρώπους της ζωής μου μάλλον θα φύγει. Δεν ήξερα, αλλά υπήρχε η απειλή του θανάτου. Από τη στιγμή που στο μυαλό ενός παιδιού ο πατέρας του είναι άφθαρτος και δεν μπορεί να πάθει τίποτα γιατί τον έχει σαν θεό, η ιδέα του θανάτου δημιουργεί μια ανασφάλεια για την ίδια σου την ύπαρξη.
Είμαστε τρωτοί, αλλά δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις την τρωτότητα του ανθρώπου στα έξι σου χρόνια, να σε κρατάει ξύπνιο τα βράδια. Αν μπορούσα να ξαναζήσω κάποιες στιγμές με τον πατέρα μου, θα ήταν εκείνες στο κτήμα μας στον Ωρωπό, γιατί εκεί αισθανόταν πιο πολύ σαν στο σπίτι του. Αν μπορούσα να επιλέξω πού θα τον είχα, θα ήταν σίγουρα στον γάμο μου. Ήταν σημαντική η απουσία του, ο χορός του μπαμπά με την κόρη είναι κάτι που θα ήθελα πολύ να έχω ζήσει», εξομολογείται.
Η Εριέττα Κούρκουλου δίσταζε να ανακοινώσει στην Μαριάννα Λάτση την απόφασή της να παντρευτεί τον άντρα της ζωής της, για να μη θεωρήσει η μητέρα της πως απορρίπτει ή προδίδει τη δική της κοσμοθεωρία και αποστροφή προς τον γάμο.
«Πάντα έχω στο μυαλό μου ότι, επειδή μας ταιριάζει κάτι, δε σημαίνει ότι ταιριάζει και στο παιδί μας. Ήδη βλέπω τον διαφορετικό χαρακτήρα του γιου μου. Η μητέρα μου θεωρούσε ότι ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα, μία διαδικασία διόλου απαραίτητη. Ήταν έντονη η μητέρα μου σε αυτό, με προβλημάτισε πραγματικά όταν έπρεπε να πάρω την απόφαση του γάμου, καθώς πίστευα ότι έπρεπε να ισχύει το ίδιο και για μένα. Σκεφτόμουν ότι, για να το πιστεύει η μαμά, μάλλον έχει δίκιο. Στη διάρκεια της ψυχανάλυσης, ήρθε στην επιφάνεια το θέμα, όταν η ψυχολόγος μού είπε: “Σκέψου αν η άποψή σου για τον γάμο είναι δικό σου βίωμα ή αν καθρεφτίζει τη ζωή και τις επιλογές της μητέρας σου”. Συνειδητοποίησα ότι ο γάμος για μένα ήταν σημαντικός, ήθελα να τον ζήσω. Πράγματι, ήταν η καλύτερη μέρα της ζωής μου. Θυμάμαι τα λόγια της ψυχολόγου μου: “Όταν η μητέρα σου σε δει σίγουρη για την επιλογή σου και πειστεί ότι αυτό θέλεις, δεν υπάρχει περίπτωση να μη σε στηρίξει”. Τελικά, περισσότερο ασχολήθηκε με την οργάνωση του γάμου εκείνη, παρά εγώ».
«Λογοκρισία δεν έχω στη ζωή μου, δεν είχα ούτε στο βιβλίο μου. Η μητέρα μου δεν επιχείρησε ποτέ να μας λογοκρίνει, ούτε να επηρεάσει τα όνειρά μας. Αντίθετα, ήταν υποστηρικτική στον χαρακτήρα του καθενός, καθώς είμαστε τρία παιδιά πολύ διαφορετικά μεταξύ μας. Κατάφερε να στηρίξει τρεις διαφορετικές προσωπικότητες, πράγμα καθόλου εύκολο» τόνισε η ίδια για τη μητέρα της, Μαριάννα Λάτση.