Πάντα πίστευα ότι ο 16χρονος γιος μου είναι ένα φυσιολογικό παιδί μέχρι που τον έπιασα να κάνει ένα από τα πιο αηδιαστικά πράγματα που έχω δει ποτέ στη ζωή μου.
Είναι πολύ καλό παιδί, τα πάει καλά με τους συμμαθητές του, τα πάει καλά και στο σχολείο, αθλείται, είναι κοινωνικός και έχει χιούμορ, αλλά η εικόνα που αντίκρισα κλόνισε κατά πολύ την εικόνα που έχω σχηματίσει για εκείνον.
Με τη μαμά του χωρίσαμε πριν από περίπου επτά χρόνια και από τότε το παιδί μοιράζει τη ζωή του ανάμεσα σε δύο σπίτια. Με την πρώην γυναίκα μου εξακολουθούμε να έχουμε πολύ καλές επαφές και συνεννοούμαστε απόλυτα στα πάντα, ειδικά σε ό, τι αφορά το παιδί. Το γιο μου δεν τον εγκατέλειψα ποτέ. Ακόμα και αν χώρισα με τη μαμά του είμαι πάντα δίπλα του σε ό, τι κι αν χρειαστεί κάθε ώρα της ημέρας. Όταν αποφάσισα να ξαναπαντρευτώ, πρώτα εκείνον ρώτησα και μετά τη μέλλουσα σύζυγό μου. Ήθελα την έγκρισή του, ήθελα να ξέρω τι νιώθει, αν είναι ευτυχισμένος και ότι το θέλει και εκείνος όσο και εγώ να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα.
Τη δεύτερη γυναίκα μου τη συμπάθησε αμέσως από την αρχή. Όταν την πρωτογνώρισε ήταν μόλις 11 χρονών παιδάκι αλλά φάνηκε εξ αρχής ότι υπήρχε χημεία μεταξύ τους. Δεν είχαμε αυτά που συμβαίνουν σε άλλα σπίτια, δηλαδή κόντρες, τσακωμούς, βρισιές και προσβολές. Αντίθετα υπάρχει αγάπη, στήριξη και συνεννόηση. Αν το παιδί μου χρειάζεται κάτι και δεν μπορώ να το βοηθήσω εγώ, ξέρω ότι υπάρχει η γυναίκα μου στο σπίτι που είναι σαν δεύτερη μάνα του και νιώθω και εγώ μεγάλη σιγουριά και ασφάλεια.
Πέντε χρόνια μετά το γάμο μου και προχθές συνέβη το εξής… Είχα μόλις γυρίσει από τη δουλειά και ήθελα επειγόντως να πάω τουαλέτα. Τρέχοντας για να πάω στο μπάνιο, πέρασα έξω από το υπνοδωμάτιο του γιου μου. Εκείνη την ημέρα έτυχε να επιστρέψω 20 λεπτά νωρίτερα κάτι που απ’ ότι φαίνεται δεν περίμενε να συμβεί ο γιος μου. Περνώντας από το υπνοδωμάτιό του δεν τον είδα μέσα και κατάλαβα ότι θα ήταν ακόμα στο σχολείο. Άνοιξα με φόρα την πόρτα του μπάνιου, μπήκα μέσα και όπως μπήκα, με τον ίδιο τρόπο έφυγα τρία βήματα πίσω. Ο γιος μου ήταν όρθιος μπροστά από το νιπτήρα, ημίγυμνος, στο ένα του χέρι κρατούσε το κινητό του και με το άλλο αυνανιζόταν. Αισθάνθηκα πάρα πολύ άσχημα, ντροπιάστηκα όχι τόσο γι’ αυτό που έκανε αλλά για το ερέθισμα που είχε για να το κάνει όλο αυτό. Στα 16 του φυσιολογικό είναι να αυνανίζεται, όλοι το κάναμε, όλοι το κάνουμε και όλοι θα το ξανακάνουμε, δεν είναι αυτό όμως που με πείραξε ή με έκανε να αισθανθώ άσχημα όσο το ότι στο κινητό του είχε εκείνη τη στιγμή μία φωτογραφία που είχε ανεβάσει η γυναίκα μου το καλοκαίρι με μπικίνι.
Με λίγα λόγια φαντασιωνόταν τη γυναίκα μου, τη μητριά του και αυνανιζόταν κοιτάζοντας τη φωτογραφία της. Πρόλαβα να ψελλίζω βιαστικά ένα συγγνώμη, βγήκα έξω τρέχοντας και από εκείνη την ημέρα δεν μπορώ να βγάλω το περιστατικό αυτό από το μυαλό μου. Και οι δύο αισθανθήκαμε άσχημα ειδικά ο γιος μου, που από εκείνη την ημέρα δεν σηκώνει τα μάτια του να με κοιτάξει αλλά δεν ξέρω αν κατάλαβε ότι πρόλαβα να δω τη φωτογραφία που είχε εκείνη την ώρα στο κινητό του.
Ξέρω ότι είναι στην εφηβεία και κάτι τέτοιο συνηθίζεται, να έλκεται δηλαδή από μεγαλύτερες γυναίκες ή από απαγορευμένες γυναίκες αλλά δεν μπορώ να κοιτάξω τον γιο μου με τον ίδιο τρόπο. Έδινε πόνο κοιτάζοντας τη γυναίκα μου. Αυνανιζόταν με τη φωτογραφία της μητριάς του. Πώς να αντιμετωπίσω κάτι τέτοιο; Φυσικά δεν έχω πει λέξη όχι μόνο σε εκείνον αλλά ούτε και στη γυναίκα μου ούτε και στη μητέρα του. Δεν θέλω να τον φέρω σε δύσκολη θέση ούτε όμως και τη γυναίκα μου. Θέλω με κάποιο τρόπο να το αντιμετωπίσω μόνος μου με το παιδί μου αλλά δεν ξέρω ποιος είναι αυτός ο τρόπος. Ντρέπομαι και αισθάνομαι πολύ αμήχανα. Έχω μπερδευτεί και δεν ξέρω πλέον ποια είναι τα όρια ανάμεσα στο επιτρεπτό και στο απαγορευμένο, στο ηθικό και στο ανήθικο. Μήπως θα ήταν καλό να το συζητήσω με τη μαμά του και να μην ανακατέψω τη γυναίκα μου; Η μάνα του σίγουρα τον ξέρει καλύτερα και θα μπορέσει να τον βοηθήσει περισσότερο.
Σωτήρης