Όταν κάποτε ρωτήθηκε ο μεγάλος γλύπτης Ωγκύστ Ροντέν πως δημιουργούσε τα αγάλματα του, αυτός αναφέρθηκε στο Μικελάντζελο που έλεγε ότι ‘είναι πολύ εύκολο. Φτάνεις μέχρι το δέρμα και σταματάς.’
Παρακάτω σας δείχνουμε μερικά αληθινά αριστουργήματα που αγγίζουν την τελειότητα. Ένα κομμάτι πέτρας γίνεται κάτι το απίστευτα θαυμάσιο. Κάθε ένα από αυτά κρύβει και το δικό του μυστήριο και εμείς θα σας το αποκαλύψουμε.
Ο Μωυσής με τα κέρατα
Το έφτιαξε ο Μικελάντζελο και πολλοί ιστορικοί πιστεύουν ότι αυτό έγινε γιατί ο γλύπτης ερμήνευσε λάθος την Βίβλο. Στην Έξοδο λέει ότι οι Ιουδαίοι δεν μπορούσαν να κοιτάξουν τον Μωυσή όταν αυτός κατέβηκε από το όρος Σινά με τις εντολές. Η λέξη που σημαίνει ‘λαμπερός΄σημαίνει και ‘κέρατα’. Είναι όμως φανερό ότι το πρόσωπο του Μωυσή έλαμπε και δεν είχε κέρατα.
Χρωματιστή Αρχαιότητα
Για πολύ καιρό υπήρχε η πεποίθηση ότι τα αρχαία Ρωμαϊκά και Ελληνικά αγάλματα ήταν λευκά. Όμως, μελέτες έδειξαν ότι αρχικά ήταν πολύχρωμα αλλά άσπρισαν με τα χρόνια και την έκθεση τους στο φως και τον αέρα.
Ο πόνος της Μικρής Γοργόνας
Η Γοργόνα που βρίσκεται στην Κοπεγχάγη είναι ένα από τα πιο άτυχα αγάλματα του κόσμου, αφού το βανδάλισαν πολλές φορές. Το έσπασαν σε κομμάτια, του έκοψαν το κεφάλι, το δεξί χέρι, το έβαψαν με πράσινη μπογιά και του χάραξαν το ΄Μάρτιος 8’ στην πλάτη.
Τελικά το 2007 το Δημαρχείο αποφάσισε να μετακινήσουν το άγαλμα πιο μέσα στο λιμάνι ώστε να μην γίνονται βανδαλισμοί και συνεχείς προσπάθειες των τουριστών να σκαρφαλώσουν επάνω του.
Το Φιλί χωρίς φιλί
‘Το Φιλί’ είναι ένα αριστούργημα του Ροντέν που αρχικά είχε το όνομα ‘Francesca da Rimini’, της Ιταλίδας ευγενούς που το όνομα της έγινε αθάνατο στο έργο ‘Κόλαση’ του Δάντη. Η γυναίκα είχε ερωτευθεί τον νεαρό Paolo αδερφό του άνδρα της Giovanni Malatesta.
Οι δυο ερωτευμένοι διάβαζαν την ιστορία του Λάνσελοτ και της Γκουινεβίρ όταν ο σύζυγος τους βρήκε και τους σκότωσε. Το άγαλμα δείχνει τον νεαρό Paolo να κρατά ένα βιβλίο στα χέρια. Όμως, οι εραστές δεν αγγίζουν τα χείλη τους, πράγμα που υπονοεί ότι δολοφονήθηκαν χωρίς να έχουν διαπράξει αμαρτία.
Ο πιο ουδέτερος τίτλος ‘Το φιλί’ δόθηκε αργότερα από κριτικούς που το είδαν το 1887 για πρώτη φορά.
Το μυστικό του μαρμάρινου πέπλου
Μόλις κοιτάξετε αυτά τα αγάλματα αμέσως θα αναρωτηθείτε πως είναι δυνατόν να έχουν γίνει από απλή πέτρα. Το μυστικό είναι στο μάρμαρο που χρησιμοποιήθηκε και ιδιαίτερα η δομή του.
Το κομμάτι που τελικά έγινε το άγαλμα έπρεπε να έχει δυο στρώματα ένα από αυτά πιο διαφανές και το άλλο πιο παχύ. Τέτοιου είδους πέτρα είναι δυσεύρετη αλλά υπάρχει. Ο καλλιτέχνης ήξερε τι είχε στο μυαλό του και για τι να ψάξει.
Ο Μόντι δούλεψε το μάρμαρο κρατώντας την κανονική επιφάνεια του ενώ σκάλιζε την άκρη και ξεχώριζε το πυκνό μέρος από το διάφανο. Σαν αποτέλεσμα, τα υπολείμματα από το διαφανές μέρος έμοιαζαν κυριολεκτικά διαφανή, δημιουργώντας έτσι το διαφανές πέπλο.
Ο τέλειος Δαβίδ από διαβρωμένο μάρμαρο
Αυτό το διάσημο άγαλμα του Δαβίδ το έκανε ο Μικελάντζελο από ένα κομμάτι άσπρο μάρμαρο που είχε αφήσει κάποιος άλλος γλύπτης, ο Agostino di Duccio, που προσπάθησε να δουλέψει σε αυτό αλλά το παράτησε μετά από αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες. Αν και ο Δαβίδ θεωρείται η ιδανική ανδρική ομορφιά, δεν είναι τόσο τέλειος.
Ο Marc Levoy, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Stanford που εξέτασε το άγαλμα με κομπιούτερ και τεχνολογία λέιζερ, βρήκε ότι το άγαλμα είχε ελάττωμα στα μάτια. Βασικά, αλληθωρίζει, πράγμα ακατανόητο αφού στέκεται σε υψηλό βάθρο. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι ο Μικελάντζελο το έκανε με σκοπό ο Δαβίδ να φαίνεται αψεγάδιαστος και από τις δυο πλευρές του.
Θάνατος στην τέχνη, τέχνη στον θάνατο
Το πιο μυστηριώδες άγαλμα στο κοιμητήριο Poblenoυ στην Βαρκελώνη ονομάζεται ‘Το φιλί του Θανάτου’ και ο δημιουργός του είναι ακόμη άγνωστος. Πιστεύεται ότι έγινε από τον Jaume Barba αλλά άλλοι πιστεύουν από τον Joan Fonbernat. Το άγαλμα αυτό ενέπνευσε τον σκηνοθέτη Ingmar Bergman για την ταινία του ‘Η έβδομη σφραγίδα’ που μιλά για τον έκπτωτο ιππότη και τον θάνατο.
Η Αφροδίτη της Μήλου
Το άγαλμα βρίσκεται στο μουσείο του Λούβρου, στο Παρίσι. Ένας Έλληνας χωρικός λέγεται ότι το βρήκε το 1820 στο νησί της Μήλου. Όταν το ανακάλυψε το άγαλμα ήταν κομμένο σε δυο κομμάτια και στο αριστερό της χέρι η θεά κρατούσε ένα μήλο ενώ με το δεξί της κρατούσε το φόρεμά της για να μην ακουμπήσει κάτω.
Όταν το είδαν κάποιοι Γάλλοι ναυτικοί κατάλαβαν την ιστορική του αξία και θέλησαν να το ανεβάσουν στο πλοίο τους, όμως οι άνθρωποι που το κουβαλούσαν τσακώθηκαν και ενώ το σήκωναν για να το μεταφέρουν στο πλοίο που περίμενε, έσπασαν τα χέρια της. Επειδή οι ναύτες ήταν πολύ κουρασμένοι δεν πήγαν να τα βρουν.
Η όμορφη ατέλεια της Νίκη της Σαμοθράκης
Αυτό το μαγευτικό άγαλμα της Νίκης βρέθηκε το 1853 στην Σαμοθράκη από τον Γάλλο ερασιτέχνη αρχαιολόγο Charles Champoiseau. Είναι φτιαγμένο από μάρμαρο της Πάρου. Οι επιστήμονες λένε ότι η Νίκη έγινε τον 2ο αιώνα π. Χ. σε μνήμη των ναυτικών νικών του Ελληνικού στόλου.
Τα χέρια και το κεφάλι έχουν χαθεί αν και έγιναν πολλές προσπάθειες να βάλουν τα μέλη της στην αρχική τους θέση. Το δεξί χέρι της θεάς υποτίθεται ότι ήταν στον αέρα και κρατούσε ένα κύπελλο ή ένα στεφάνι. Αυτή η ατέλεια όμως μας κάνει να πούμε ότι: η Νίκη είναι όμορφη όπως είναι, με την ατέλειά της μόνο να προσθέτει στη εξοχότητα της.