Η αρχή της ζωγραφικής εμπρού δεν μπορεί να εντοπιστεί με ακρίβεια. Με βάση κάποια ευρήματα, ορισμένοι την τοποθετούνε σε μια επαρχία της Κίνας γύρω στα 800-1000 μ.χ. ενώ άλλοι, βασιζόμενοι σε άλλα έργα, στο Αζερμπαϊτζάν γύρω στο 1400 μ.X.
Λέγεται ότι η ετυμολογία της λέξης είναι περσική και σημαίνει μορφή σαν σύννεφο. Σήμερα η τέχνη αυτή έχει επικρατήσει σαν ζωγραφική εμπρού και στα αγγλικά μεταφράζεται ως ζωγραφική χαρτιού σαν από μάρμαρο (paper marbling). Στην Τουρκία είναι πολύ διαδεδομένη και θεωρείται ως εθνική ζωγραφική.
«Το εμπρού είναι μια παραδοσιακή τέχνη, που κανείς δεν ξέρει από πού ξεκίνησε. Στην Οθωμανική Αυτοκρατορία εμφανίστηκε τον 9ο αιώνα. Επειδή με την τέχνη αυτή δημιουργούνται μοτίβα και αφηρημένες μορφές και λουλούδια, χρησιμοποιήθηκε και για τη διακόσμηση του Κορανίου.
Είναι μια τέχνη που ανταποκρίνεται στην ισλαμική αντίληψη. Σήμερα έχει εξελιχθεί και πολλοί καλλιτέχνες τη χρησιμοποιούν σε συνδυασμό με κολάζ. Επίσης, η τεχνική εμπρού χρησιμοποιείται πλέον για τη διακόσμηση κεραμικών, μεταξωτών, γυαλιού”, αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Τουρκάλα ζωγράφος, Φεριντέ Νταγιάντς.
Το εμπρού είναι μια τέχνη που βασίζεται στη σχέση δάσκαλου-μαθητευόμενου. Μια τέχνη που δεν μπορεί να τη μάθει κάποιος στο Πανεπιστήμιο.
“Στη Σχολή Καλών Τεχνών, στην Κωνσταντινούπολη, γίνονται κάποια μαθήματα, αλλά είναι επιφανειακά, απλώς δείχνουν την τεχνική. Θα πρέπει να μαθητεύσει κανείς κοντά σε έναν έμπειρο δάσκαλο για να μάθει. Ένα έργο ζωγραφικής με λαδομπογιά, με ακουαρέλα, με παστέλ μπορείς να το δημιουργήσεις σε έναν οποιονδήποτε χώρο. Αυτό δεν ισχύει για το εμπρού. Για να κάνεις εμπρού πρέπει να δουλέψεις σε εργαστήριο, με κατάλληλες συνθήκες και υλικά”, εξηγεί η Φεριντέ Νταγιάντς.
dinfo