Υπάρχουν και εκείνες οι κοπέλες που ήταν ελεύθερες από πάντα. Δεν είχαν ανάγκη την επιβεβαίωση κάποιου άντρα για να νιώθουν καλά μέσα τους.
Ίσως βέβαια και να έβγαιναν με κάποιον για λίγο καιρό, χωρίς τελικά να είχαν κάτι το σοβαρό μαζί του. Ίσως από την άλλη, να είχαν μια σχέση που έληξε άδοξα κι απλώς αποφάσισαν να κάνουν διάλειμμα στην ερωτική τους ζωή. Ναι, θα τους άρεσε να έχουν δίπλα τους κάποιον, αλλά κατέληξαν ότι καλύτερα είναι …μόνες.
Όπως και να ‘χει, το σίγουρο είναι πως εκείνες που μένουν ελεύθερες από επιλογή για μεγάλο χρονικό διάστημα, καταλήγουν να είναι και οι πιο ευτυχισμένες.
Γιατί;
Γιατί έχουν συμφιλιωθεί με την ιδέα της μοναξιάς και νιώθουν άνετα με τη single ζωή τους. Ξαπλώνουν τα βράδια με το διπλανό μαξιλάρι άδειο και κοιμούνται ήρεμες, χωρίς ανησυχίες, χωρίς εφιάλτες. Πηγαίνουν για ψώνια στα μαγαζιά ή αγοράζουν φαγητό χωρίς να νιώθουν αμήχανα που δεν έχουν κάποιον να μοιραστούν την εμπειρία τους μαζί του. Αγαπούν τον εαυτό τους και δεν έχουν ανάγκη κανέναν άλλον.
Καταλήγουν οι πιο ευτυχισμένες επειδή έχουν όλο τον χρόνο να επικεντρωθούν στον εαυτό τους και τις δικές τους ανάγκες, να συμπεριφερθούν εγωιστικά, να ανακαλύψουν ποια είναι τα πράγματα που έχουν πραγματικά σημασία για εκείνες. Κατανοούν τον χαρακτήρα τους, βάζουν στόχους, κάνουν όνειρα και επικεντρώνονται στο μέλλον τους. Δε χάνονται με τους φίλους τους εξαιτίας μιας καταπιεστικής σχέσης. Κυνηγούν αυτά που θέλουν και δεν σταματούν μέχρι να τα αποκτήσουν. Παθιάζονται με την ίδια τη ζωή.
Έχουν καλλιεργήσει και έχουν κερδίσει ολομόναχες την ανεξαρτησία τους. Δεν έχουν την ανάγκη κανενός, είναι οικονομικά ανεξάρτητες. Δεν περιμένουν από κάποιον να τους πληρώσει τους λογαριασμούς. Έχουν αρκετές γνώσεις για να αντιμετωπίζουν κάθε δυσκολία που τους τυχαίνει και να τα βγάζουν πέρα μόνες τους. Έχουν μάθει να είναι επιζώντες.
Καταλήγουν οι πιο ευτυχισμένες, διότι έχουν συνειδητοποιήσει πως η αγάπη δεν είναι το κέντρο του κόσμου. Δεν είναι ο έρωτας ο λόγος που θα ξυπνήσουν το πρωί και η αιτία που θα βγουν το βράδυ.
Υπάρχουν κι αυτές οι κοπέλες που αντί να κυνηγούν τους άντρες, κυνηγούν τα όνειρά τους, τις ελπίδες τους. Κυνηγούν το μέλλον που ξέρουν ότι τους αξίζει.
Εκείνες που μένουν ελεύθερες για αρκετό καιρό είναι από επιλογή χωρίς σύντροφο. Τους είναι αδιάφορο αν θα παντρευτούν ή όχι. Έχουν μάθει να ζουν με τον εαυτό τους. Έχουν μέσα τους μια ιδιαίτερη δύναμη όχι μόνο να αντέχουν τη σιωπή, αλλά και να διασκεδάζουν μ’ αυτήν.
Κι αν αυτά τα κορίτσια βρουν τελικά τον έναν, θα είναι σίγουρα κάποιος ξεχωριστός, κάποιος που μόνο μπροστά μπορεί να τις πάει. Κάποιος που θα είναι δίπλα τους σε κάθε δυσκολία και θα τις ενθαρρύνει να παλεύουν για τα όνειρα τους. Κάθε φορά που θα απογοητεύονται, θα τους θυμίζουν το λόγο που ξεκίνησαν την προσπάθειά τους. Θα χαίρονται που εκείνες έχουν δική τους ζωή, τα δικά τους ενδιαφέροντα και δε θα εξαρτάται όλη τους η ζωή από την αγάπη.
Αυτά τα κορίτσια δε θα χάσουν ποτέ την αυθεντικότητά τους.
Είναι επιλεκτικές και διώχνουν όποιον σταθεί εμπόδιο στα όνειρά τους. Θέλουν μονάχα εκείνον που θα τις κάνει ακόμα πιο δυνατές, που θα τις κάνει ακόμα πιο χαρούμενες απ’ ότι είναι. Έχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν ψάχνουν το άλλο τους μισό, δεν αναζητούν τον έναν που θα τις συμπληρώνει.
Δεν αναζητούν αυτόν που θα κάνει τη ζωή τους όμορφη, αφού ήδη περνούν και μόνες τους καλά. Αναζητούν αυτόν που θα την κάνει απλώς ακόμη πιο συναρπαστική απ’ ό,τι είναι…
[neopolis]