Είμαι χωρισμένη με παιδί εδώ και 6 χρόνια. Η ζωή μου περιστρεφόταν αποκλειστικά γύρω από την κόρη μου, τους φίλους μου, και τα ζωάκια μου. Μέχρι που γνώρισα Αυτόν.
Είχε όλα όσα έψαχνα σε έναν άντρα, στοργικός, γενάτος αγάπη και ενδιαφέρον. Ένας αληθινός κύριος. Αλλά υπήρχε ένα πρόβλημα. Ήταν παντρεμένος.
Μου είπε την ίδια ιστορία που λένε οι περισσότεροι άντρες σε αυτές τις καταστάσεις. Ο γάμος του ήταν λάθος και δεν την αγαπά καθόλου, αλλά με δύο παιδιά τώρα, δεν έχει την πολυτέλεια να τα αφήσει.
Παρ’ όλο που ήμουν 39, τον πίστεψα. Αποφάσισα να είμαι η γυναίκα που θα τον έσωζε από την κόλαση, που αυτός αποκαλούσε “γάμο”. Ήξερα ότι θα είμαι αυτή που θα τον σώσει και που θα του έδινε όλα όσα του έλειπαν από τη ζωή.
Όλα πήγαιναν καλά μεταξύ μας, μέχρι που η γυναίκα του το ανακάλυψε. Τον απείλησε με διαζύγιο. Δεν μπορώ να πω ότι σοκαρίστηκα όταν διάλεξε εκείνη και μου ζήτησε να το τελειώσουμε. Ήμουν πολύ ερωτευμένη μαζί του και συνέχισα να τον παρακαλάω να γυρίσει πίσω σε μένα. Και το έκανε.
Οπότε είμαστε τώρα τρεις σε αυτόν το γάμο, μαζί με τα τρία παιδιά τους. Έλεγε ψέματα σε εκείνη για μένα, ενώ έλεγε ψέματα σε μένα για εκείνη. Έκανε τα πάντα για να έχει και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Με σκότωνε, αλλά δεν μπορούσα να το σταματήσω.
Είμαι η άλλη γυναίκα. Η αντροχωρίστα, Η π***τάνα… η γυναίκα του με είχε στολίσει με πολλά επίθετα. Αυτό που ξεχνάει, όμως, είναι ότι εγώ τουλάχιστον, είμαι ανεξάρτητη.
Ξέρω ότι αυτό που γίνεται είναι λάθος και ηθικά ανάρμοστο. Αλλά δεν του τρώω λεφτά ή κάτι τέτοιο. Η γυναίκα του ξοδεύει, δικαιολογημένα, τα λεφτά του, πηγαίνει ταξίδια, και ποτέ δεν έχει πει ένα ευχαριστώ. Εγώ, από την άλλη, δουλεύω 12 ώρες τη μέρα, δε δέχομαι ποτέ ούτε ακριβά δώρα ούτε να πληρώνει ο άλλος για μένα. Όποτε πάμε κάπου μαζί, πληρώνουμε τα πάντα μισά-μισά.
Γνωρίζω ότι ο μόνος λόγος για τον οποίο δε κάνει σκηνές, είναι λόγω των χρημάτων. Η πολυτελής ζωή, τα καθημερινά ψώνια, το ακριβό φαγητό, οι διακοπές στο εξωτερικό, τα ρούχα σχεδιαστών… όλα αυτά θα γινόντουσαν παρελθόν, εάν έπαιρναν διαζύγιο. Αλλά, κατα τ΄άλλα, εγώ είμαι η προικοθήρας, που γδύνει τον άντρα της.
Δέσποινα