Είμαι 50 χρονών και ο γιος μου 21. Πέρασε σε σχολή στην πόλη μας και είχαμε μεγάλη χαρά στο σπίτι πρώτον γιατί έδωσε Πανελλήνιες τη χρονιά που χάσαμε τον πατέρα του από ανακοπή και θεωρήσαμε ότι η συναισθηματική φόρτιση θα τον δυσκολέψει. Δεύτερον διότι τα οικονομικά μας είναι μέτρια και το να περνούσε σε άλλη πόλη θα ήταν ένα τεράστιο έξοδο για μένα.
Εγώ διατηρώ μαγαζί με αντρικά ρούχα. Ο γιος μου από την πρωτη στιγμή στη σχολή έκανε φίλο του, ένα παλικαράκι μεγαλύτερο σε ηλικία κάπου 23 ετών και έκαναν τα πάντα μαζί. Κοπέλες, μπαράκια, έρχονταν σπίτι και τους έβαζα να φάνε, είχε κοιμηθεί κιολας κάποιες φορές εδώ το παιδί. Κολλητοί δηλαδή.
Μια μέρα πριν από 6 μήνες, ήρθε ο φίλος του γιου μου στο μαγαζί να αγοράσει ένα τζην. Του έδωσα να δοκιμάσει δύο και κάποια στιγμή με φώναξε να τον βοηθήσω. Όπως πήγα να του το κουμπώσω με φίλησε. Ξαφνιάστηκα και έκανα πίσω. Με ξαναφίλησε αλλά αυτή τη φορά, δεν έκανα πίσω. Ανταποκρίθηκα. Το κάναμε στο δοκιμαστήριο και από τότε το κάνουμε συνέχεια παντού.
Νιώθω φοβερές τύψεις απέναντι στο παιδί μου που θα τρελλαθεί αν το μάθει και απέναντι στον άντρα μου που δεν έχω ούτε δυο χρόνια που τον έχασα και θεωρώ ότι δεν είναι σωστό ειδικά με ένα τόσο νεαρο παιδί. Αλλά δεν μπορώ να το ελέγξω δεν ξέρω τί έχω πάθει,νομίζω είμαι ερωτευμένη.
Κάθε φορά λέω θα το κόψω και όποτε του λέω τέλος έρχεται στο μαγαζί ή στο σπίτι όταν είμαι μόνη και ενδίδω.
Πείτε μου τί να κάνω θα τρελλαθώ!
Ρούλα