Έχω αγκυλοποιητική σπονδυλοαρθρίτιδα και πονάω αφόρητα. Όνειρό μου να χορέψω ξανά ζειμπέκικο | Η ιστορία της Γιάννας
*Το παρακάτω κείμενο ανήκει στη Τζο Κοτελίδα που το πρωτο-ανήρτησε στην ομάδα Untold Stories στο fb και αναδημοσιεύουμε στο Singleparent.gr με την έγγραφη συναίνεσή της. Ως εκ τούτου δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση-αναπαραγωγή από άλλες ιστοσελίδες χωρίς την άδειά της.
Ειμαι η Γιάννα 46 ετών μάνα από τα 16 μου.. Δυναμική μια ζωή.. Μεγάλωσα ένα παιδί μόνη και έχω αλλά δύο πάλι μονη έπειτα από ένα γάμο 24 χρόνια που έληξε.. Έπιανα την πέτρα και την εστίβα..το χιούμορ μου και η αισιοδοξία μου πάντα στο μάξιμουμ.. Ότι και να περνούσα γιατί πέρασα πολλά… Χειρουργεια ειδικά μέση τενοντες όλοι κομμένοι στο χέρι επαναφορά χεριού κτλ..δεν κατέβαζα κεφάλι.. Πάντα χαμόγελο.. Πάντα συνέχιζα.. Μέχρι που πριν πέντε μήνες 31/5 ξαφνικά παρελυσα και έπεσα… Όλοι πιστέψαμε ξανά η μέση.. Οι πόνοι αυξήθηκαν σε όλο το σώμα όπου έχει αρθρώση κάθε μέρα όλη μέρα παραλυτη..
Έπρεπε να το ψάξω άλλωστε είμαι μέσα στο Αττικό νοσοκομείο εργαζόμενη.. Και με γνώσεις ιατρικής πολλές… Και αφού έκανα εγχυσεις στην σπονδυλική ανακαλύπτω και μαθαίνω ότι έχω αγκυλοποιητική σπονδυλοαρθριτιδα… Έλα μου γρήγορα στην Google.. Τι είναι αυτό?? Όπου το έλεγα στο νοσοκομείο μέσα άκουγα πω ρε συ… Έλα ρε πως αντέχεις?? Πωω εύχομαι να πάνε όλα καλά…
Πρωτη φορά έχασα την δύναμη μου.. Οι πόνοι δεν αντέχονται δεν έχω σταματήσει από τον Μαιο μια μέρα να πονάω συνεχεία.. Νιώθω αδύναμη.. Κλαίω.. Διώχνω από κοντά μου τους ανθρώπους μου.. Επιλέγω να ζω μόνη.. Άφησα τον εαυτό μου.. Σκέφτηκα να τελιωσω μέχρι την ζωή μου.. Τίποτε δεν είναι ποια ίδιο…
Δεν έχω δύναμη να το πολεμησω… Είμαι σε ένα τμήμα που κάθε μέρα βλέπεις καρκίνο.. Λέω δες αυτό Γιαννα και πάρε δύναμη… Αλλά οι πόνοι μου είναι τραγικοί… Κανείς πότε σε τόσα συμπτώματα που είχα δεν είπε δες ένα ρευματολογο…
Το όνειρο μου να χορεψω ξανά ζεμπεκικο… Και να γυρίσω στους ασθενείς μου όρθια να μπορώ να προσφέρω το λειτουργήμα μου… Σαν την υγεία τίποτε… Σας ευχαριστώ που με ανεχτηκατε… Και διαβάσατε μια από της ιστορίες μου ίσως από τις πιο δύσκολες… Να προσέχετε τον εαυτό σας
Τζο Κοτελίδα