Ο γνωστός τραγουδιστής Μανώλης Λιδάκης είναι αντιμέτωπος με ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας με αποτέλεσμα να είναι αναγκασμένος να ακυρώσει όλες τις εμφανίσεις ανά την Ελλάδα που είχε προγραμματίσει για το καλοκαίρι.
Ο καλλιτέχνης είχε προγραμματίσει εμφανίσεις σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, ωστόσο ένα πρόβλημα υγείας άλλαξε τα σχέδια του.
Ο ίδιος μέσω του λογαριασμού «Αγροτικό Δισκοπωλείο» στο Facebook ανακοίνωσε:
«Αγαπημένοι μου φίλοι, λυπάμαι πάρα πολύ που σας στεναχωρώ αλλά σοβαροί λόγοι υγείας (πρέπει να κάνω δύο χειρουργεία), οι δυνάμεις μου δεν μου επιτρέπουν να εμφανίζομαι επί σκηνής και να συνεχίσω την περιοδεία αυτή που έχει προγραμματιστεί σε όλη την Ελλάδα. Εύχομαι υγεία σε όλους και να μην έρθει ποτέ κανένας στην θέση μου ούτε ο χειρότερος εχθρός μου. Δικός σας πάντα…».
Όπως είναι επόμενο η ανακοίνωση αυτή προκάλεσε ανησυχία σε φίλους και γνωστούς, όσο και θαυμαστές του Μανώλη Λιδάκη.
Δείτε την ανάρτηση του καλλιτέχνη:
Μανώλης Λιδάκης: “Πρέπει να είσαι πολύ άρρωστος για να θες να είσαι πάντα στην κορυφή”
Ο Μανώλης Λιδάκης είναι ένα φαινόμενο: ένας νέος καλλιτέχνης “παλαιάς κοπής”. Το δικό του αστέρι έλαμψε πολύ μετά τη Μοσχολιού, τον Μπιθικώτση, τη Δήμητρα Γαλάνη, τη Χαρούλα Αλεξίου, την Λίτσα Διαμάντη, όμως η “στόφα” του είναι από το ίδιο υλικό, από την ίδια αστερόσκονη. Σοβαρός, προσηλωμένος στη μουσική και στο τραγούδι, που φαίνεται να αντιλαμβανόταν και ο ίδιος περισσότερο ως μια αποστολή, παρά ως όχημα για επιτυχία και φήμη. Και για αυτό κάποτε είπε το μεγάλο “όχι” στη δισκογραφική του εταιρία, όταν προσπάθησε να τον βάλει σε έναν δρόμο που εκείνος δεν ήθελε να ακολουθήσει μουσικά.
Ο Μανώλης Λιδάκης μας έχει χαρίσει μοναδικές στιγμές με τη ρωμαλαία, σχεδόν λιονταρίσια φωνή του. Για να αναφέρουμε μόλις μερικά: “Για να σε συναντήσω”, “Μάτια παλάτια”, “Αδυναμία μου μεγάλη”, “Χαλκίδα”, “Άστρα μη με μαλώνετε”.
Προσωπικά, δεν θα ξεχάσω κάποτε που είχαμε πάει να τον ακούσουμε σ’ ένα νυχτερινό κέντρο και κάποια στιγμή άφησε το μικρόφωνο, σταμάτησε η μουσική και τραγούδησε a cappella. Η φωνή του ταξίδεψε και γέμισε κυριολεκτικά την αίθουσα με το υπέροχο ηχόχρωμα και τη δύναμή της. Πρέπει να έχουν περάσει πάνω από 20 χρόνια και ακόμα τη θυμάμαι αυτή τη στιγμή. Πολύ πριν τα κινητά, τα βίντεάκια και το instagram (όχι ότι προσωπικά θα άνοιγα το τηλέφωνο μου και πάλι σε αυτή τη στιγμή που υπήρξε κάπως ιερή για όλους μας) υπήρχαν αυτές οι μαγικές στιγμές που γίνονται αναμνήσεις.
Τώρα, ο καλλιτέχνης ήταν προσκεκλημένος του Στούντιο 4 που μας έδωσε τη μεγάλη ευκαιρία να τον δούμε και πάλι, αφού, ως γνωστό, σπάνια εμφανίζεται στην τηλεόραση ο Μανώλης Λιδάκης.
“Ίσως να μην αγάπησα και τόσο αυτό το επάγγελμα” είπε στην αρχή με αφοπλιστική ειλικρίνεια ο ερμηνευτής για να προσθέσει “Δεν μπορώ να αλλάξω τον εαυτό και την ψυχή μου και να γίνω κάποιος άλλος, για να κερδίσει κάποια (υλικά) πράγματα περισσότερο. Πιστέψτε με πρέπει να είσαι πολύ άρρωστος για να θες να είσαι πάντα στην κορυφή”.
Μια “ποινή” από τη Minos-EMI ήταν αρκετή για να αναχαιτίσει την πορεία του Μανώλη Λιδάκη, που τότε βρισκόταν στην κορυφή της καριέρας του. “Δεν κρατάω κακία στον Μάτσα (σ.σ: εννοεί τον ιδρυτή της εταιρίας). (Σκεφτόταν): να τον αφήσω να μού τον πάρει η Columbia; Είχα τότε ένα συμβόλαιο που μού απαγόρευε να ηχογραφήσω με άλλη εταιρία για έξι χρόνια. Όταν διαφώνησα με τον Μάτσα στο στούντιο, τον άφησα σύξυλο. Διαφωνήσαμε ως προς την αισθητική και έφυγα”. “Το μετάνιωσες;” τον ρώτησε ο δημοσιογράφος και συμπαρουσιαστής της εκπομπής Θανάσης Αναγνωστόπουλος. “Όχι” απάντησε ο Λιδάκης και πρόσθεσε: “Το μοναδικό πράγμα που μας ανήκει είναι η ψυχή μας”. Κατά τη διάρκεια της κουβέντας ο δημοσιογράφος τού θύμισε μια παλαιότερη δήλωσή του, πως ο Μάτσας ήθελε να τον κάνει έναν νέο Πάριο, γεγονός που επιβεβαίωσε ο ίδιος στην εκπομπή.
Έπειτα, ερωτηθείς, απάντησε πως “Δεν υπάρχουν σύγχρονοι μεγάλοι ερμηνευτές” και εξήγησε πως “γιατί δεν ακούω καλά τραγούδια”, ώστε να μπορεί στην ουσία να ξεδιπλώσει και ένας ερμηνευτής το ταλέντο του.
Ο Λιδάκης απάντησε επίσης σε ερώτηση για το αν τελικά αυτή η διαδρομή τού έδωσε περισσότερη χαρά απ΄ό,τι άλλα συναισθήματα: “Δεν θέλω να είμαι αγνώμων. Μου έδωσε (χαρές). Η αλήθεια βρίσκεται πάντα κάπου στη μέση. Δεν μου αρέσει η πικρία και η μιζέρια. Αν θέλω να κλάψω, θα πάω κάπου να κλάψω μόνος μου. Είναι μια πολύ προσωπική στιγμή”.