Συνεχόμενες οι κατηγορίες για τις διαδικτυακές γνωριμίες. Θεωρούνται ακόμα “περίεργες”, ” απρεπείς” …Επικρατεί ακόμα η άποψη ότι οι διαδικτυακές σχέσεις είναι χαμηλής ποιότητας. Ξέρω πολλούς ανθρώπους που έχουν γνωριστεί διαδικτυακά και ελάχιστους που τολμούν να το αναφέρουν.
Πως θα φανεί στον κόσμο το ότι ψάχνουν σε site γνωριμιών για συντροφιά , για σεξ , για οποιαδήποτε κοινωνική συναναστροφή; Πως να δηλώσουν απροκάλυπτα τη μοναξιά τους, την αδυναμία εύρεσης άλλου τρόπου ανθρώπινης επαφής;
Και ακόμα περισσότερο πώς να “τολμήσουν”, όταν ο περισσότερος κόσμος πιστεύει ότι οποίος αναζητά συντροφιά στο διαδίκτυο είναι «περίεργος» ή ακόμα και ανώμαλος, πάντως όχι “φυσιολογικός”;
Όπως όλα τα νομίσματα όμως έχουν δύο όψεις, έτσι και εδώ. Έχω προσπαθήσει να αποδώσω συνοπτικά και αντικειμενικά τα κυριότερα και από τις δύο οπτικές γωνίες.
5 λόγοι υπέρ:
- Ανθρώπινη επαφή, έστω και εξ αποστάσεως. Μπορεί τα chat rooms να μην μπορούν να αντικαταστήσουν την κοντινή ανθρώπινη επαφή, δεν είναι όμως και τηλεόραση. Είναι σαφώς καλύτερο το να ανοίξεις μία κουβέντα με κάποιον, που μπορεί να είναι πολύ ενδιαφέρουσα, από το να αποχαυνωθείς σε μία ανόητη εκπομπή.
- Μία διαδικτυακή γνωριμία μπορεί να καταλήξει σε μία πολύ όμορφη αληθινή σχέση. Δεν καταλήγουν όλες σε real life γνωριμίες, αλλά δεν απαγορεύει κανείς σε όσους γνωρίστηκαν διαδικτυακά να βρεθούνε από κοντά και ποιός ξέρει τι επιφυλάσσει η μοίρα…
- Είναι άμεση λύση επικοινωνίας σε ανθρώπους με πολύ δύσκολη καθημερινότητα. Όταν ο μέσος σύγχρονος εργένης εργαζόμενος δουλέυει 8-12 ώρες καθημερινά και ο φιλικός του κύκλος έχει αποτραβηχτεί από εξόδους έχοντας κάνει οικογένεια, η δεύτερη καλύτερη λύση θα ήταν μάλλον το να κόψει από το λιγοστό ελεύθερο χρόνο του και να γυρνάει στα μπαρ ή στις πλατείες φωνάζοντας τη μοναξία του.
- Παρέχεται η δυνατότητα να γνωρίσεις κάποιον ο οποιός σου τράβηξε την προσοχή όχι με την εμφάνιση, αλλά με τα ενδιαφέροντα του, τον τρόπο που εκφράζεται.
- Αν ξέρει κάποιος τί είδους ανθρώπους θέλει να έχει τριγύρω σου και τι είδους σχέσεις χρειάζεται, έχει τη δυνατότητα να εστιάσει στα ανάλογα προφίλ ανθρώπων πολύ πιο εύκολα και γρήγορα από οποιαδήποτε άλλο μέσο γνωριμιών- εκτός των γραφειων συνοικεσίων ίσως…
5 λόγοι κατά:
- Εύκολο πέρασμα στην κατάχρηση. Όπως και για πολλά άλλα υπάρχει η όρθη χρήση και υπάρχει και η κατάχρηση. Λόγω της εύκολης πρόσβασης είναι πολύ πιθανό να “κολλήσει” κάποιος με τις διαδικτυακές δυνατότητες γενικότερα και τις γνωριμίες ειδικότερα, να χάσει την αίσθηση της πραγματικότητας και της ολοκληρωμένης ανθρώπινης επαφής και να καταλήξει να ζει περισσότερο μέσα στον υπολογιστή ή στο κινητό του, παρά στον έξω κόσμο.
- Η δυνατότητα ανωνυμίας που παρέχει το διαδίκτυο μπορεί να φέρει “κακά μαντάτα”και απογοήτευση, όταν το προφίλ όποιου συνομιλούσες αποδειχτεί ότι δεν έχει καμία σχέση με αυτό στην πραγματίκη ζωή. Στο διαδίκτυο μπορούμε να είμαστε όποιοι “γουστάρουμε”.
- Τα ψευτικά προφίλ, επιπλέον, μπορεί να κρύβουν και επικινδυνότητα για τα παιδιά και για τους καλοπροαίρετα ευκολόπιστους. Το να “ξεγελαστεί” κάποιος και να δώσει προσωπικά στοιχεία σε επιτήδειο με κακή πρόθεση έχει συμβεί αρκετές φορές με άσχημες επιπτώσεις.
- Η πρόσβαση σε πληθώρα προφίλ και η δυνατότητα πολλών και εύκολων γνωριμιών καθιστά πολύ δύσκολο το ξεκαθάρισμα για τη συμβατή επιλογή. Όσα πιο πολλά τα ερεθίσματα, τόσο πιο δύσκολο να δώσουμε την προσοχή μας μόνο σ’ αυτά που μας αφορούν και να μη χάνουμε το χρόνο μας άσκοπα.
- Η δυνατότητα του να “εισβάλλεις” στα προφίλ , μπορεί να βάλει κάποιον στο “τρυπάκι” της παρακολούθησης πρώην, νυν και δυνητικούς εραστές , φίλους, συντρόφους, δίνοντας μία καινούρια διάσταση στην έννοια του “stalker”-ψυχοπαθούς καταδιώκτη της ζωής κάποιου-. Μπαίνεις πανεύκολα στον πειρασμό να εκμαιεύεις συνεχώς πληροφορίες για πρώην: που δεν σε αφορούν πια, για νυν που: που καλύτερα να μην ήξερες και για δυνητικούς :που δεν χρειάζεται εξ αρχής να ξέρεις.
Η αλήθεια λοιπόν εν κατακλείδι είναι ότι η ποιότητα μιας οποιαδήποτε σχέσης καθορίζεται σχεδόν αποκλειστικά από την ποιότητα των ανθρώπων που την απαρτίζουν και όχι από τον τρόπο που γνωρίστηκαν.
Ο μυαλωμένος, ισορροπημένος και αυτογνώστης θα χρησιμοποιήσει το διαδύκτιο για να γνωρίσει τον κόσμο που θέλει και να κάνει τις σχέσεις που του χρειάζονται, αντιλαμβανόμενος τους περισσότερους κινδύνους και αποφεύγοντας τους.
Ο ανόητος, ανισόρροπος που δεν ξέρει τι “του γίνεται” θα περνάει τον καιρό του κάνοντας ανούσιες και επιπόλαιες γνωριμίες που απλά θα εντείνουν τη δυστυχία του. ΄Οπως ακριβώς θα έκανε με λιγότερη ευκολία στην πραγματική του ζωή.
Είναι δυνατό όμως, σε στιγμές αδυναμίας ακόμα και ο πιο συγκροτημένος να χρησιμοποιήσει το διαδύκτιο ανόητα ή να το ρίξει στην κατάχρηση και να χρησιμοποιηθεί ο ίδιος. Και ας κρατήσουμε αυτό. Τη σημασία της ορθής χρήσης που είναι απόρροια ένος ακέραιου χαρακτήρα.
της Ελισάβετ Κασαμπαλίδου