«Δεν ήθελε παιδιά, δεν ξέρω αν ζει»: Αυτός ήταν ο πατέρας των παιδιών της Ειρήνης – Το είπε για 1η φορά στην Τατιάνα 

Η τραγωδία των μυστηριωδών θανάτων πέντε παιδιών στην Αμαλιάδα συνεχίζει να συγκλονίζει την κοινή γνώμη.

Η υπόθεση διατηρεί ανοιχτά αναπάντητα ερωτήματα, ενώ η μητέρα δύο από τα άτυχα παιδιά, η 24χρονη Ειρήνη Μουρτζούκου, αρνείται κάθε ανάμειξη στους θανάτους, οι οποίοι έγιναν σε διάφορα χρονικά σημεία αλλά υπό το κοινό στοιχείο της παρουσίας της στο ίδιο περιβάλλον. Οι θάνατοι αυτοί, καθώς και η ένταση που έχει προκληθεί από το ίδιο της το περιβάλλον, ρίχνουν ακόμα πιο βαρύ πέπλο μυστηρίου στην υπόθεση.

Μυστηριώδεις Θάνατοι και Υπόνοιες Ενοχής: Η Δικαστική Διερεύνηση για τον Θάνατο του Παναγιωτάκη

Πρόσφατα, οι δικαστικές αρχές έστρεψαν την προσοχή τους στη διερεύνηση του θανάτου του τελευταίου από τα παιδιά, του μικρού Παναγιωτάκη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή τον περασμένο Αύγουστο σε ηλικία μόλις 15 μηνών. Ο αντιεισαγγελέας Πρωτοδικών Ηλείας διέταξε προκαταρκτική έρευνα για να εξακριβωθεί αν προκύπτουν στοιχεία για ανθρωποκτονία με δόλο, ενώ ζήτησε καταθέσεις από άτομα που σχετίζονται με την υπόθεση, καθώς και την ιατροδικαστική έκθεση που αφορά τα αίτια θανάτου. Η μητέρα της 24χρονης έφτασε να την κατηγορήσει δημοσίως για τις απώλειες των παιδιών, εκφράζοντας πεποίθηση πως εκείνη τα οδήγησε στο θάνατο.

Σχέση με τον Πατέρα των Παιδιών: Ένας Άντρας που Απέφευγε τις Ευθύνες

Η Ειρήνη Μουρτζούκου, σε συνέντευξη της στην Τατιάνα Στεφανίδου, μίλησε για τον πατέρα των δύο παιδιών της, έναν άνδρα αμφίβολης παρουσίας στη ζωή της, ο οποίος συχνά αποσυρόταν από τις κοινωνικές του υποχρεώσεις και προτιμούσε την απομόνωση στα βουνά. Η ίδια τονίζει πως ο άνδρας αυτός, που ονομάζεται Παναγιώτης, ποτέ δεν ήθελε να γίνει πατέρας και πως η συμμετοχή του στη ζωή των παιδιών ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. Η συναισθηματική τους σχέση φαίνεται να ήταν ελάχιστα δεμένη, ενώ ακόμη και οικονομικά, η συμβολή του ήταν περιστασιακή και ανεπαρκής.

Ένα Δύσκολο Οικογενειακό Παρελθόν

Η σχέση της Ειρήνης με την οικογένειά της χαρακτηρίζεται από εντάσεις και τραύματα. Όπως εξομολογήθηκε η ίδια, μεγάλωσε σε ένα σπίτι όπου κυριαρχούσε η βία, δεχόμενη συχνά χτυπήματα από τη μητέρα και τον παππού της. Παράλληλα, ήταν υπεύθυνη για τη φροντίδα των μικρότερων αδερφών της και για τις οικιακές εργασίες, γεγονός που τη στερούσε από την παιδική αθωότητα. Η ανάγκη της για αγάπη και υποστήριξη από τη μητέρα της έμεινε ανικανοποίητη, διαμορφώνοντας μια προβληματική σχέση.

Τ.Σ.: Αυτά τα δύο παιδιά που έκανες εσύ…

Ε.Μ.: Είναι σε κάτι βουνά αυτός. Αν τον βρω κάποια στιγμή μπορεί… Δεν ξέρω που βρίσκεται.

Τ.Σ.: Τι είναι αυτός ο άνθρωπος;

Ε.Μ.: Κανονικός. Όπως είμαι εγώ.

Τ.Σ.: Ήταν ένας άνθρωπος… Πού τον γνώρισες, πού; Εκεί, στην Πάτρα; Πού τον γνώρισες;

Ε.Μ.: Όχι. Στην Αχαγιά.

Τ.Σ.: Στην Αχαγιά και τι ήταν αυτός;

Ε.Μ.: Εγώ έβγαινα, πήγαινα… Ανεβαίνω βουνά, ανεβαίνω μοναστήρια, κάνω τα πάντα. Όπου βρίσκω μοναστήρι μπορεί να ανέβω. Και με τα πόδια θα με δεις να πάω σε βουνό. Δεν έχω πρόβλημα.

Τ.Σ.: Σε μοναστήρι τον γνώρισες;

Ε.Μ.: Όχι, στο δρόμο.

Τ.Σ.: Τον γνώρισες στο δρόμο;

Ε.Μ.: Ναι. Παιδιά αυτός δεν ήθελε. Όταν έμαθε ότι έγινε αυτό, μου λέει «εγώ δεν θέλω παιδιά. Είμαι ένας άνθρωπος, που φεύγω, πάω στα βουνά. Δεν μου αρέσουν τα παιδιά».

Τ.Σ.: Τι δουλειά έκανε αυτός ο άνθρωπος;

Ε.Μ.: Δεν έκανε δουλειά. Του αρέσουν τα βουνά, φεύγει. Παίρνει ένα σάκο και πάει…

Τ.Σ.: Πώς τον λένε, ποιός είναι;

Ε.Μ.: Παναγιώτη. Δεν ξέρω αν ζει κιόλας. Αν έχει σκοτωθεί. Πρέπει να βρω κάπου το επώνυμο. Το έχω στείλει στον θείο μου. Το ψάχναμε κάποια στιγμή.

Ε.Μ.: Δεν ξέρω εάν ζει κιόλας.

Τ.Σ.: Ορίστε;

Ε.Μ.: Δεν ξέρω αν ζει, με όλα αυτά που έχουν γίνει.

Τ.Σ.: Με τον ίδιο άνθρωπο έκανες τα δύο παιδιά;

Ε.Μ.: Ναι, ναι. Δεν είναι διαφορετικός. Πάντα βρισκόμασταν και αυτά…Περίεργες φάσεις.

Τ.Σ.: Τον άνθρωπο αυτόν τον ήθελες;

Ε.Μ.: Όχι. Δεν ξέρω γιατί. Δεν ξέρω πως…

Τ.Σ.: Σε βοηθούσε οικονομικά; Σου έδινε…

Ε.Μ.: Καμία φορά, όχι πάντα. Άλλα παιδιά δεν ήθελε, εξαρχής.

Τ.Σ.: Πήγαινες με αυτόν τον άνθρωπο για ποιόν λόγο; Ήταν συναισθηματικό το θέμα; Σου έδινε τρυφερότητα, ενδιαφέρον, αγάπη;

Ε.Μ.: Τίποτα.

Τ.Σ.: Τίποτα. Λεφτά έδινε;

Ε.Μ.: Τους πήγαινα εγώ στο σπίτι.

Τ.Σ.: Σου έδινε κάποια λεφτά αυτός ο άνθρωπος;

Ε.Μ.: Καμία φορά.

Τ.Σ.: Πολλά ή λίγα.

Ε.Μ.: Τρεις φορές έχει γίνει, πίστεψε με.

Τ.Σ.: Πολλά ή λίγα;

Ε.Μ.: Για να πληρώνω το ενοίκιο, μου έλεγε.

Τ.Σ.: Τύπου 300 ευρώ σου έδινε για να πληρώνεις το νοίκι σου;

Ε.Μ.: Το ενοίκιο τότε, εγώ έδινα 450.

Τ.Σ.: 450. Το μήνα;

Ε.Μ.: Ναι.

Τ.Σ.: Για το ενοίκιο σου;

Ε.Μ.: Ναι.

Τ.Σ.: Αυτός πόσο χρονών ήταν ο άνθρωπος, αυτός ο Παναγιώτης;

Ε.Μ.: Πρέπει να είναι τώρα, 32 νομίζω.

Τ.Σ.: Πόσο καιρό έγινε όλο αυτό; Έμεινε καθόλου μαζί σου, στο σπίτι σου;

Ε.Μ.: Όχι.

Τ.Σ.: Εσύ έμενες με την οικογένεια σου, με τα 13 άτομα, όσο ήσουν με αυτόν τον άνθρωπο;

Ε.Μ.: Ναι.

Τ.Σ.: Και όταν πήγες στη μάνα σου και στον πατριό σου και σε όλους αυτούς και είπες ότι είμαι έγκυος, τι σου είπαν;

Ε.Μ.: Δεν τον συμπαθούσαν.

Τ.Σ.: Ναι, αλλά τους είπες ότι είσαι έγκυος. Τι σου είπαν αυτοί;

Ε.Μ.: Άργησαν να το μάθουν. Δεν φαινόμουν ότι είμαι έγκυος.

Τ.Σ.: Περίοδο δεν είχες κανονικά;

Ε.Μ.: Είχα. Μετά μου κόπηκε. Και λέω, εντάξει είναι ο κύκλος μου.

Τ.Σ.: Είχες στην αρχή.

Ε.Μ.: Ναι.

Τ.Σ.: Όταν το είπες στην μαμά σου, ότι είσαι έγκυος.

Ε.Μ.: Τι μου είπε; Να σου ζήσει! Αυτή ήταν η απάντηση της.