Λένε πως αν πας, σίγουρα δεν θες να φύγεις. Βρίσκεται στην άκρη της Ελλάδας και έχει τον Πανορμίτη για να την προστατεύει. Ουράνια ακριτική ομορφιά, η αρχόντισσα Σύμη.
Σ’ αυτή τη γωνιά της Ελλάδας, που απέχει μόλις πέντε ναυτικά μίλια από τα παράλια της Τουρκίας, χτυπά η καρδιά της χώρας. Νησί παραδοσιακό, αναλλοίωτο στον χρόνο, αλλά την ίδια στιγμή και σύγχρονο. Αμφιθεατρικά χτισμένα σπίτια με χρώματα που σε κάνουν να ψιθυρίζεις το «Άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε καραβάκια στο ταξίδι…». Πολύχρωμα και τα εσωτερικά των σπιτιών αυτών, αφού σφουγγαράδες και καπεταναίοι φρόντιζαν τα αρχοντικά τους να είναι απολύτως εναρμονισμένα με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του νησιού.
Σήμερα, οι φιλόξενοι κάτοικοι του ακριτικού νησιού δεν ξεπερνούν τους 3.000, αν και κάποτε ξεπερνούσουν τους 20.000. Και δεν είναι η μόνη διαφορά του σήμερα με το χθες. Πάνω από τριακόσια τα ιστιοφόρα που κατασκεύαζαν τότε, κάθε χρόνο.
Σήμερα, πολύ πολύ λιγοτέρα. Στο νησί, ωστόσο, διαβιούν οι δυο-τρεις τελευταίοι καραβομαραγκοί του Αιγαίου, που οι ιστορίες ζωής τους σου δίνουν τα καλύτερα εφόδια στη φαρέτρα για τη συνέχεια στο ταξίδι της ζωής σου…
Ο προστάτης του νησιού, ο Αρχάγγελος, σημείο αναφοράς στην Οικουμένη και την Ορθοδοξία. Αμέτρητοι εκείνοι που ρίχνουν από πολλές ακτές σε ολόκληρο τον κόσμο ένα μπουκάλι στη θάλασσα σφραγισμένο καλά, που στο εσωτερικό φέρει γραμμένο σε χαρτί το τάμα που επιθυμούν να φτάσει στον Πανορμίτη και εκείνος με τη σειρά του να μεριμνήσει για όλους εκείνους που ζητούν τη στήριξή του.
Το έθιμο που χρονολογείται από την περίοδο της Τουρκοκρατίας θέλει τα τάματα τελικώς να ρίχνουν άγκυρα στο ασφαλές λιμάνι του, ακόμη κι αν στη πορεία βγουν σε κάποια άλλη ακτή. Κάποιος θα βρεθεί να τα ξαναρίξει στη θάλασσα για να συνεχίσουν το ταξίδι τους.
Οι ντόπιοι το επιβεβαιώνουν με μαρτυρίες και αποδείξεις, είναι ακριβώς όπως εκείνο που το λέμε: «θαύμα!». «Και θαύματα γίνονται ακόμη…», μαρτυρούν.
Αν το λέει η καρδιά σας, ανηφορίστε πεντακόσια σκαλοπάτια, είναι η δημοφιλής «Καλή Στράτα», φτάστε μέχρι το «Χωριό» ή αλλιώς «Ανω Σύμη», που σαν πολλές πρωτεύουσες νησιών χτίστηκε μακριά από το λιμάνι για να εξαλείφεται ο φόβος των πειρατών.
Αν είστε και τυχεροί, περπατώντας θα βρείτε τη μεγάλη Παναγιά του Κάστρου, όπου στο εσωτερικό θα συναντήσετε τη «Δευτέρα Παρουσία» του 16ου αιώνα. Σε συνδυασμό με το συμιακό γαριδάκι και τα μαγικά νερά, ίσως να είστε ένα βήμα πιο κοντά στη «Θέωση».
