Μια CME κατευθύνεται προς τη Γη μετά τη χθεσινή έκρηξη σκοτεινού πλάσματος.
Η πρόσκρουσή του αυτή την Τετάρτη θα μπορούσε να προκαλέσει μια γεωμαγνητική καταιγίδα κατηγορίας G2 (μέτρια) με συνέπειες στις επικοινωνίες.
Οι Στεμματικές Εκτινάξεις Μάζας (CME) είναι μεγάλες εκτοξεύσεις πλάσματος και μαγνητικού πεδίου από το στέμμα του Ήλιου. Μπορούν να εκτοξεύσουν δισεκατομμύρια τόνους στεμματικού υλικού και φέρουν ενσωματωμένο μαγνητικό πεδίο (παγωμένο σε ροή) που είναι ισχυρότερο από την ένταση του διαπλανητικού μαγνητικού πεδίου (IMF) του ηλιακού ανέμου στο υπόβαθρο.
Updated coronagraph imagery courtesy of LASCO C2 showing a large, fast moving CME leaving the farside of the Sun. A minor (S1) radiation storm is currently in progress. Because the CME itself is directed away from Earth, the event will NOT lead to a geomagnetic storm. pic.twitter.com/wTthdhRZVG
— SolarHam (@SolarHam) July 23, 2024
Η πιθανή γεωμαγνητική καταιγίδα θα μπορούσε να φέρει μέχρι και βόρειο σέλας στη Νέα Υόρκη. Αυτή τη φορά, το «ασυνήθιστο γεγονός» θα μπορούσε να διαταράξει ηλεκτρονικές συσκευές όπως το GPS και τμήματα των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας, ανέφερε η αμερικανική υπηρεσία ενώ πρόσθεσε πως μπορεί επίσης να τυλίξει ένα τεράστιο τμήμα της χώρας σε έναν θεαματικό κύκλο φωτός (ένα «σέλας»).
Σύμφωνα με τους ειδικούς η γεωμαγνητική καταιγίδα που ξεκίνησε στις 21 Ιουλίου θα διαρκέσει συνολικά τρεις ημέρες, με κορύφωση να αναμένεται στις 24 Ιουλίου.
Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι το επόμενο έτος η Γη αναμένεται να αντιμετωπίσει όλο και πιο ισχυρές ηλιακές καταιγίδες με τις προβλέψεις να αναφέρουν ότι τον Ιούλιο του 2025 θα είναι το ισχυρότερο πλήγμα που θα δεχθούμε.
Από που προέρχονται και τι προκαλούν οι ηλιακές καταιγίδες
Όπως αναφέρουν οι ειδικοί για τη συχνότητα των ηλιακών καταιγίδων με βάση την ανάλυση ηλιακών δεδομένων ο ήλιος έχει έναν ενδεκαετή κύκλο δραστηριότητας πηγαίνοντας από μεγαλύτερη σε μικρή εκρηκτική δραστηριότητα. Ωστόσο δεν είναι ακόμη γνωστό ακριβώς με τι συχνότητα λαμβάνουν χώρα οι ηλιακές καταιγίδες.
Κατά την εξέλιξη μιας ηλιακής καιταιγίδας, εκτοξεύονται ενεργειακά σωματίδια, τα οποία μπορεί να τρέχουν ακόμη και με την ταχύτητα του φωτός και όλα αυτά τα εκρηκτικά φαινόμενα έχουν ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν δυσμενείς συνθήκες στον διαστημικό χώρο που μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα.
Συγκεκριμένα αυτά τα φαινόμενα μπορούν:
• να επηρεάσουν τις ραδιοτηλεπικοινωνίες,
• να προκαλέσουν διακοπή στη λειτουργία δορυφόρων,
• να δημιουργήσουν προβλήματα στην πλοήγηση αεροπλάνων,
• να προκαλέσουν βλάβες σε μονάδες ηλεκτρικού ρεύματος,
• να είναι μοιραία για πλήρωμα αστροναυτών στη Σελήνη και τον πλανήτη Άρη.
Η προειδοποίηση από το NOAA
Τι είναι η γεωμαγνητικές – ηλιακές καταιγίδες
Η ηλιακή καταιγίδα είναι αστρονομικό φαινόμενο προερχόμενο από τον Ήλιο. Πρόκειται για κύμα φορτισμένων ηλιακών σωματιδίων (κοσμικών ακτίνων), τα οποία όπως βγήκαν από την κορόνα του Ήλιου εξερράγησαν και επιταχύνθηκαν λόγω μίας ή περισσότερων ηλιακών εκλάμψεων.
Σύμφωνα με το wikipedia, τα σωματίδια βρίσκονται εκεί υπό μορφή πλάσματος. Τα σωματίδια μπορούν να επιταχυνθούν ακόμη με το ξέσπασμα μιας στεμματικής εκπομπής μάζας (coronal mass ejection), ένα σύννεφο αποτελούμενο κυρίως από ηλεκτρόνια.
Τα σωματίδια ονομάζονται ηλιακά ενεργειακά σωματίδια (SEPs). Όταν το κύμα από τις εκρήξεις έρθει κοντά στη Γη, η σχέση με την οποία αλληλοεπιδρούν τα μαγνητικά πεδία (magnetic fields) τους με αυτά της Γης, καθορίζει τι θα συμβεί ανάλογα με το μέγεθος της ισχύς τους και από το κατά πόσο είναι ευθυγραμμισμένα με τα γήινα. Ο συνδυασμός όλων των παραπάνω γεγονότων επεξηγεί το φαινόμενο ηλιακή καταιγίδα.
Η πρόσφατη έρευνα της NASA, που δημοσιεύτηκε στις 23 Μαΐου 2016 στο Nature Geoscience, έδειξε ότι οι ηλιακές καταιγίδες ήταν πιθανό να αποτέλεσαν την αρχή για τη δημιουργία ζωής στη Γη πριν από τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια.
Ποιο είναι το κύριο χαρακτηριστικό τους
Είναι εκρήξεις πλάσματος σε μορφή ηλιακής ενέργειας και χαρακτηριστικό τους γνώρισμα αποτελεί το ότι παρατηρούνται ως εκρήξεις λάμψης.
Είναι στην εποχή μας εξαιρετικά σπάνιο να χτυπήσουν στη Γη, δηλαδή συνήθως την προσπερνούν. Το φαινόμενο δεν είναι πρωτόγνωρο, καθώς σύμφωνα με τους επιστήμονες, υπάρχει άμεση σύνδεσή του με τον 11ετή κύκλο του Ήλιου.
Στο ηλιακό μέγιστο ή απλά προς το τέλος του κύκλου, συμβαίνει έξαρση των ηλιακών κηλίδων, των περιοχών που εξαπολύονται οι ηλιακές εκλάμψεις και έτσι πολλαπλασιάζονται οι πιθανότητες ηλιακών καταιγίδων.
Με την προσθήκη του ηλιακού ανέμου, του διαπλανητικού κενού του διαστήματος που βρίσκεται διάσπαρτος στο διάστημα, γίνεται λόγος για την ηλιακή δραστηριότητα στην οποία περιλαμβάνονται. Όλες οι δραστηριότητες καθοδηγούνται από το ηλιακό μαγνητικό πεδίο, αρχικά συγκεντρωμένο στην ορατή επιφάνεια που ονομάζουμε φωτόσφαιρα.