Συγκλονίζει ο τρόπος που ο Άγιος Παΐσιος επέλεξε να ανακοινώσει στην μητέρα του την απόφασή του να μονάσει.
Ο Αγιορείτης γεννήθηκε από ευλαβείς γονείς, τον Πρόδρομο και την Ευλαμπία Ενζεπίδη, στα Φάρασα της Καππαδοκίας στις 25 Ιουλίου του 1924 μ.Χ., λίγες μέρες πριν από τη φυγή των Φαρασιωτών από την πατρώα γη για την Ελλάδα.
Στη βάπτισή του, ο Όσιος Αρσένιος ο Καππαδόκης, ο πλήρης ημερών και αγιότητος βίου κοσμούμενος ιερέας των Φαράσων, τον ονόμασε Αρσένιο, «για να τον αφήσει καλόγερο στο πόδι του», όπως χαρακτηριστικά είπε. Στην Ελλάδα, η οικογένεια του μικρού Αρσενίου εγκαταστάθηκε στην Κόνιτσα της Ηπείρου, όπου ο ίδιος πέρασε τα παιδικά και νεανικά του χρόνια. Γαλουχούμενος με τις διηγήσεις για το θαυμαστό βίο του Αγίου Αρσενίου, έλεγε ότι θα γίνει μοναχός από την ηλικία των 5 ετών!
Μόλις ολοκλήρωσε το Δημοτικό, έμαθε την τέχνη του ξυλουργού. Όταν του ζητούσαν να κατασκευάσει κάποιο φέρετρο, ο Αρσένιος δεν δεχόταν χρήματα. Σεβόταν τη θλίψη της οικογένειας του νεκρού.
Το 1945 κατατάχτηκε στον στρατό και υπηρέτησε σαν ασυρματιστής στον ελληνικό εμφύλιο. Το 1949 απολύθηκε από τον στρατό και επέστρεψε στην οικογένειά του στην Κόνιτσα. Όμως, όχι για πολύ.
Ο 25χρονος Αρσένιος είχε πάρει την απόφασή του. Ήθελε να εγκαταλείψει τα εγκόσμια και βρέθηκε στο Άγιο Όρος. Ξεκίνησε από τη σκήτη του Αγίου Παντελεήμονος, πήγε στη μονή Εσφιγμένου και έπειτα στη Μονή Φιλοθέου, όπου του δόθηκε και το όνομα Παΐσιος.
Το σημείωμα στην μητέρα του
Το 1957 έστειλε μια φωτογραφία του στη μητέρα του Ευλαμπία. Πίσω από τη φωτογραφία, την αποχαιρετούσε επισήμως. «Και δια μητέρα εις το εξής, θα έχω την Παναγίαν», της είπε.
Μαννούλα μου σε χαιρετώ εγώ πάω να μονάσω, Φεύγω την μάταιαν ζωήν, τον πλάνον, να γελάσω, Στην μοναξιάν στην έρημον τα νιάτα να περάσω, Δια την αγάπην του Χριστού, όλα θα τα θυσιάσω. Όλα του κόσμου τα αγαθά, σαν σκύβαλλα θα αφήσω, Να εκτελέσω την πρώτη εντολήν, τον Θεόν να αγαπήσω Με τον σταυρόν στον Γολγοθάν, τον Ιησούν ν’ακολουθήσω, Και εις την άνω Ιερουσαλήμ, εύχομαι να σε συναντήσω. Φεύγω απ’ την μεγάλην σου στοργήν, μαννούλα να μπορέσω Δια να ήμεθα αιώνια μαζί, τον Ιησούν, θα παρακαλέσω, Διαυτό μικρός εθέλησα τα μαύρα, δια να φορέσω, Να αφιερωθώ εις τον Χριστόν, του Θεού να αρέσω. Και δια μητέρα εις το εξής, θα έχω την Παναγίαν, Να με φυλάξη αβλαβή, απ’ του εχθρού την πανουργίαν Μάννα μου με κατάνυξιν, στην έρημον εδώ στην ησυχίαν Θα εύχομαι πάντα δια εσέ, και διόλην την πολιτείαν.
Μοναχού Παϊσίου Φιλοθεΐτου. Αγ. Όρος 1-5-1957 Αφιερούται στην σεβαστήν μου Μητέραν.
Δείτε το σημείωμα:
